POV: LIAM:

Eigenlijk is het best een grappig verhaal. Gelukkig kon Claire er ook om lachen en gaan we nog steeds veel met elkaar om.

Claire en ik waren een jaar of zeventien toen we elkaar ontmoeten op dansles.

We zaten allebei in de selectie groep en raakten goed bevriend. Claire was een aardig meisje en ik mocht haar graag.

Zij mocht mij gelukkig ook graag en we schoten veel met elkaar op. Toen we op een avond samen naar de film gingen kwam ik meer over haar te weten. Meer dan alleen de Claire die voor de buitenwereld te zien was. Want Claire was veel meer.

Ze vertelde me dat ze er op haar elfde achter was gekomen dat ze hoogbegaafd was en dat ze daad vaak problemen mee had gehad.

Natuurlijk haalde ze goede cijfers, maar ze lag vaak overhoop met vriendinnen en jongens.

Ik vroeg door, omdat ik door had dat ze ergens mee zat.

Ze wilde het me niet vertellen, omdat ze die fout al eerder had begaan zei ze.
Ik heb niet verder aangedrongen.
Ik zou het vanzelf we horen dacht ik.

We spraken nog veel meer af. We vertrouwen elkaar volledig en besloten zelfs dat we samen op kamers wilden gaan wonen wanneer we zouden gaan studeren.
Ons kon niks gebeuren zolang we maar samen waren.

Maanden later vertelde Claire me toch wat er eerder in haar leven was voorgevallen.
We zaten samen op haar bed.

'Het is niet dat....' haar adem stokte.

Ik legde mijn hand op haar schouder.

'Je hoeft het niet te vertellen als je wilt'.

Ze schudde haar hoofd.

'Het zit zo....' zei ze. 'Toen ik veertien was heeft een jongen me.... nou ja.... een soort van aangeraakt zeg maar'.

Ik zag dat haar ogen zich vulden met tranen.

'Ik trok me er weinig van aan' vertelde ze verder.

'Toen ik een jaar geleden verliefd werd op een jongen'.

'Owen bedoel je?' Vroeg ik, want ik had al meer over hem gehoord.

Ze knikte. 'Owen. Ik heb het hem verteld en....'.

Er viel een traan op haar schoot.

Ik trok haar in een knuffel. 'En hij heeft het doorverteld aan zijn vrienden en nu weet heel de school het' zei ze snikkend.

'Ik heb het zo verpest allemaal'.

Ik keek haar glimlachend aan. 'Je bent het bijzonderste meisje dat er is Claire, je hebt helemaal niks verpest. Het is jouw schuld niet'.

Ze worstelde zich los uit mijn knuffel en keek me aan. 'Denk je dat echt?'.

Ik knikte.

'Vind je me....' ze stotterde. 'Vind je me geen slet dan?'.

'Hoe kom je daar nou weer bij?' Vroeg ik verbaasd.

Ze trok haar schouders op, maar volgens mij betekende het voor haar veel meer dan dat.

Ze glimlachte en veegde haar tranen weg.

Claire was oprecht het mooiste meisje dat ik had gezien. Een slet was ze al helemaal niet. Ik wil niet zeggen dat ze preuts was, maar ze is altijd netjes en beschaafd geweest. Ik weet niet precies wat mensen haar hebben aangedaan en dat zal ik ook nooit weten, maar vanaf dat moment heb ik besloten dat ik er altijd voor haar zou zijn.

'Dankje dat je naar me hebt geluisterd' zei ze.
'Als je ooit nog iets bij mij kwijt wilt....'.

Ik keek haar bedenkelijk aan besefte dat dit mijn kans was om het haar te vertellen. Misschien wel mijn enige kans.

'Nou eigenlijk....'.

Ze keek me aandachtig aan.

'Oke ik vind het best moeilijk om dit te vertellen' piepte ik.

Ze grinnikte. 'Zeg het nou maar gewoon'.

Ik haalde diep adem. 'Ik val op jongens'.

Ze niet, maar reageerde precies zoals ik van haar verwacht.
'Wauw Liam! Wat leuk!'.

Ik keek haar verward aan. 'Je vindt me niet raar ofzo?'.

Ze lachte. 'Raar....? Fantastisch! Nu kan ik met jou over jongens praten'.

Ik glimlachte dankbaar.
'Ik moet alleen bekennen dat ik het niet aan zag komen, maar dat maakt het alleen maar bijzonderder' zei ze.

'En heb je al iemand op het oog?' Vroeg ze wiebelend met haar wenkbrauwen. Ik vertelde haar alles. Over hoe ik erachter gekomen was en wie ik al ik het oog had gehad.

Ze reageerde precies zoals ze moest doen. Zo was Claire nou eenmaal. Ze zou nooit, maar dan ook nooit een kwetsende opmerking maken en ze zag alleen het positieve van alles in.

Jaren later heeft ze me opgebiecht dat ze verliefd op me was geweest voordat ze wist dat ik homo was. Gelukkig konden we er allebei om lachen en hebben we onze vriendschap er niet door laten verpesten. We blijven voor altijd samen. Claire en ik tegen de rest van de wereld.