Nathan word langzaam wakker. Hij opent zijn ogen en gaapt luid. Dan pas merkt hij hoe erge hoofdpijn hij heeft. Hij legt zijn hand op zijn voorhoofd 'au.' Zegt hij als reactie. Het voelt alsof hij ergens op is gevallen. Nathan realiseert zich ineens dat hij op zijn buik ligt. Hij draait zich om en staat op. Vervolgens kijkt hij naar beneden, op zoek naar de oorzaak van zijn hoofdpijn. Er ligt een steentje. Waarschijnlijk is hij daar met zijn voorhoofd op gekomen. Hij wrijft nog eens pijnlijk over zijn hoofd. Uit het niks, klinkt het alsof iemand zijn keel schraapt. Nathan schrikt op uit zijn gedachte en draait zich om. 'Daar ben je dan.' Zegt Josh met een brede glimlach. Nathan zijn ogen worden groot 'was het geen droom?' Josh lacht luid 'Nee, waarom zou je dan op een grasveld wakker worden?' Nathan slikt en kijkt om zich heen. Verrek, inderdaad. Ze staan midden in een grasveld met allemaal eenhoorns. WoW wat... hij knippert een paar keer met ze ogen. 'Eenhoorns?' Vraagt hij alsof hij het niet kan geloven. Josh spreid zijn armen 'Allemaal eenhoorns. Welkom in het eenhoorn rijk.' Nathan kijkt Josh aan met zijn hoofd schuin 'Eenhoorn rijk?' Josh slaat zijn Armen over elkaar heen 'Zeg, je hoeft niet steeds te herhalen wat ik vertel jongen.' Nathan lacht 'Sorry, het is gewoon allemaal zo onwerkelijk.' 'Zelfs als je er woont is het erg onwerkelijk.' Antwoord Josh met een knipoog. Een eenhoorn komt naar ze toe gelopen. Haast automatisch houd Nathan zich stil. De eenhoorn komt langzaam dichterbij, zijn manen wapperen mooi in de wind. Josh kijkt met een glimlach naar het beest. Het is een sneeuwwitte eenhoorn met lichtblauwe manen. 'Waarom komt ie naar ons toe?' Vraagt Nathan geluidloos aan Josh. 'Schijnbaar vind hij ons interessant.' Fluistert Josh terug. De eenhoorn kijkt even richting Josh en loopt dan langzaam naar Nathan toe. Nathan blijft stokstijf staan en wacht het af. Wanneer de eenhoorn tegen over hem staat, maakt de eenhoorn een buiging. 'Waarom een buiging?' Fluistert Nathan. 'Omdat jij de uitverkorene bent.' Zegt Josh op zacht toon. 'Dus dit is een soort van test? Ik ben er net en ik word al getest?' Vraagt Nathan wat minder zacht. Josh grijnst 'Ik moet wel weten of ik de goeie voor me heb.' Nathan rolt met zijn ogen 'oké. En nu? Nu gaan we een test doen bij een paar dwergen?'  Josh lacht 'Nee, nu neem ik je mee naar mijn kasteel.' De eenhoorn staat weer op. Hij staart naar Nathan en Josh. 'Dat gaan we zeker te paard doen?' Vraagt Nathan. Josh schud zijn hoofd 'Nee nee. We gaan even toveren.' Hij pakt zijn hoed van zijn hoofd. De eenhoorn schrikt van deze plotselinge beweging en rent snel weg. 'Doeg vriend.' Zegt Nathan droogjes. Josh begint met de hoed voor zich uit te draaien. Nu pas snapt Nathan waarom hij zo belachelijke hoed op zijn hoofd heeft. Het is een groene cowboy hoed met een regenboog veer er op. 'Ga eens achter me staan jongen.' Zegt Josh terwijl hij zich concentreert op zijn hoed. Nathan gaat zonder antwoord te geven, achter hem staan. Hij staat verbaasd naar de hoed te kijken. Dit hele gebeuren is nogal ongeloofwaardig. Josh maakt een portaal met zijn hoed. Het word steeds groter en groter. De kleuren van het portaal worden ook steeds zichtbaarder. 'Als ik 3 roep dan spring je met me mee.' Roept Josh luid. 'Waarom tel je niet af?' Roept Nathan terug. 'Omdat 3 makkelijker is.' Antwoord Josh. Nathan heeft geen tijd om hier over na te denken. Want Josh roept al '3!' Hij zet snel zijn hoed op zijn hoofd en trekt Nathan mee aan zijn arm, het portaal in.