Od kilku miesięcy pracuje z Michałem bo Adam złożył rezygnacje, którą Kruczkowska przyjęła. Akurat skończyliśmy prace

- Podwieźć cię do domu? - zapytał Michał, gdy jechaliśmy samochodem

- No, jakbyś mógł to będę wdzięczna - powiedziałam, patrząc przed siebie

Po chwili usłyszałam dzwonek mojego telefonu. Odebrałam bo dzwonił Adam

- No cześć - powiedziałam gdy odebrałam

- Cześć. Nie przeszkadzam? - usłyszałam głos Adama

- Nie. Co tam słychać? - spytałam

- Jak jesteś na randce, czy coś to powiedz. Mogę jutro zadzwonić - powiedział

- Nie, nie nie. Wracam do domu z pracy. A co tam słychać? - zapytałam, patrząc na drogę

- Ja właśnie wróciłem z wakacji. Tak sobie pomyślałem, że może, nie wiem spotkalibyśmy się, pogadać - stwierdził

- Dzisiaj? - spytałam

- No jeśli nie masz innych planów to zapraszam - powiedział - Siedzę w domu i sortuje pranie po wyjeździe

- Nie no, spoko. Tylko to może trochę potrwać - stwierdziłam

- Spoko. Mam co robić. No to co? Czekam - powiedział

- To cześć - powiedziałam i się rozłączył

- Co? Zmiana planów? To gdzie cie podrzucić? - spytał Michał

- Nadal do domu - stwierdziłam

- Dobra, nie pytam - powiedział o reszta drogi minęła nam w ciszy

Po tym gdy Michał odjechał ruszyłam w stronę Ursynowa gdzie mieszkał Adam. Zapukałam do drzwi. Po chwili otworzył mi

- Cześć. Wejdź - powiedział Adam gdy mnie zobaczył

-  Cześć - weszłam do środka - Nie wierzę, Adam. Sortujesz pranie? - zapytałam, gdy zobaczyłam na stoliku kilka kupek prania

- No raczej. Wam kobietom tylko się wydaje, że mężczyźni nie potrafią tego robić - zaczął czegoś szukać w szafkach, a ja zaczęłam przeglądać jedną sterte

- Ale tutaj to się nie popisałeś. Białe z szarym - powiedziałam

- A co ty nazywasz szarym? - spytał, patrząc na mnie

- Czyli jednak nie potraficie - powiedziałam i oparłam się o czarną kanapę

Adam poszedł do lodówki i wyciągnął z niej wino. Poszedł do blatu i szukał czegoś w szufladzie

- Gdzie ty się tak opaliłeś? Bo nie podejrzewam cię o solarium na Targówku - powiedziałam, patrząc na niego

- Wiesz co? Byłem w Gruzji na trekingu. Piękny kraj. Polecam. A ty co w tym czasie robiłaś? - cały czas patrzył na mnie

- Ja łapałam przestępców. Ktoś musi pracować, żeby lenić mógł się ktoś - patrzyłam na niego

- Natalia... - przerwał - Chciałem z tobą porozmawiać o tej nocy w hotelu. Przemyślałem to wszystko. I...dla mnie nie jest to wszystko...oczywiste i przypadkowe - wyjaśnił

- Adam... - przerwałam - To czegoś między nami doszło, ale...to nie było nic ważnego, ok?

- Rozumiem. Nadal jesteś z Kubą, tak? - spytał

- Jak widzisz - pokazała pierścionek na palcu

- Bardzo dobre, gruzińskie wino. Napijesz się? - spytał, patrząc na mnie

- Nie, dziękuję. Rano muszę być na komendzie. Mamy teraz na tapecie zabójstwo - wyjaśniłam

- A z kim teraz pracujesz? Jest ktoś nowy? - spytał, opierając się o blat

- Nie. Pracuje z Rafalskim - powiedziałam, patrząc na niego

- No to chyba słabo? Bo nie za bardzo się dogadujecie, co? - nic nie powiedziałam - Co to za sprawa?

- Nie mogę Ci powiedzieć. Chyba, że wrócisz do pracy na komendzie, to wtedy co innego - wyjaśniłam

- No to chociaż powiedz kim jest ofiara - powiedział

- Tego narazie nie wiemy - westchnąłam - No to chociaż powiedz mi czy wrócisz - spojrzałam na niego

- No raczej nie. Nie ukrywam, że byłoby to dla mnie trudne - stwierdził

Po kilku minutach wyszłam i wróciłam do domu. Po wykonaniu wieczornej rutyny poszłam spać

Następnego dnia podczas przerwy przyszła do kuchni Kruczkowska. Akurat zaczynałam obiad

- Natalia, jak Ci się pracuje z Michałem? - spytała, opierając się o blat

- Nieźle. Sprawnie działa, ale mógłby być trochę bardziej dyplomatyczny - wzięłam kęs posiłku

- Rozmawiałaś z Adamem? - spytała, patrząc na mnie

- Tak, wczoraj. A ty? - spytałam

- Powiedział, że nie chce tutaj wracać. Poprosił o przydział do Głównej - wyjaśniła

- Jesteś w stanie coś z tym zrobić? - spytałam

- Obawiam się, że nie. Próbowałam go przekonać, ale nic z tego. Nie wiem o co chodzi - wszedł mundurowy - Daj nam chwilę - wyszedł - Natalia, ty znasz powód. Co się między wami wydarzyło? Przecież zawsze bardzo dobrze pracowaliście

- Spróbuję to z nim załatwić - rzuciłam

- W tobie ostatnia nadzieja. Główna się zgodziła go przyjąć. Poprosili o rekomendacje. Dałam najlepsze - spojrzałam na nią z wyrzutem - Co miałam zrobić? Skłamać? - wyszła

Po pracy wróciłam do domu z Kubą. Chciałam jechać do Adama, by przekonać go do powrotu do pracy. Wolałam uprzedzić Kubę dokąd zamierzam jechać

- Kuba, muszę jechać do Adama. Kruczkowska prosiła mnie, bym próbowała go przekonać do powrotu do pracy - wyjaśniłam

- Natalia, ostatnio dużo czasu spędzasz u Adama w mieszkaniu niż tutaj. Może was coś łączy co? - spojrzał na mnie - Przyznaj się! Sypiasz z nim?

- Co? Zwariowałeś? Adam to tylko mój kolega z pracy. Nikt więcej! - wytłumaczyłam

- Tak? To jak wyjaśnisz, że więcej czasu spędzasz z kolegą z pracy niż z własnym narzeczonym? - spytał

- Kuba, kilka miesięcy temu ja i Adam mieliśmy prowokacje w hotelu, w którym mieliśmy udawać parę. Poszliśmy do baru, wypiliśmy wino. Potem wróciliśmy do pokoju, gdzie najpierw wyjęliśmy kilka rzeczy. Potem on rzucił poduszkę na podłodze, bo chciał spać na podłodze i zaczęliśmy się kłócić o koc, on wtedy mnie złapał, położył mnie na łóżku i niepewnie pocałował, na co pozwoliłam. Potem zaczął mnie namiętnie całować co odwzajemniłam. Po kilku minutach odepchnęłam go i zamknęłam się w łazience - wzięłam głęboki oddech - Następnego dnia Kruczkowska pokazała mi rezygnacje Adama, którą przyjęła. Kilka miesięcy się nie odzywał. Dopiero wczoraj zadzwonił i chciał się spotkać po pracy, dlatego wczoraj wróciłam tak późno do domu. Chcę go przekonać by wrócił do Wydziału, ale jak narazie powiedział, że nie chce wracać do Wydziału - wyjawiłam prawdę mojemu narzeczonemu

Widziałam w jego oczach wściekłość. Nie wiedziałam co myśleć

- Śpię dzisiaj na kanapie. Chcesz jechać do Adama to jedź - wzięłam kluczyki do samochodu i ruszyłam do mieszkania Adama, który po chwili mi otworzył. Weszłam do środka

- Przechodź - zamknął drzwi i ruszył za mną do salonu

- I jak tam pranie? Ogarnięte? - spytałam, siadając na kanapie

- Wyobraź sobie, że tak - powiedział, wyciągając z szafki szklanki - Napijesz   się czegoś? - spytał

- No, chętnie - rzuciłam - Czyli co? Możesz już spokojnie wrócić do pracy - stwierdziłam

- Wiedziałem, że nie przyszłaś bezinteresownie - powiedział, nalewając wody do szklanek - Jak tam śledztwo?

- No nie mogę Ci powiedzieć. Ale myślę, że na Głównej będziesz miał dostęp do wszelkich informacji - podał mi szklankę - Poproszę

Adam westchnął i usiadł na oparciu od kanapy, patrząc na mnie

- Kruczkowska Ci powiedziała? - spytał, patrząc na mnie

- A to prawda? - odpowiedzialam pytaniem na pytanie

- Wiesz co? Propozycji z Głównej się nie odrzuca. Co ty byś zrobiła? - spytał

- Nie wiem co bym zrobiła - powiedziałam, odkładając szklankę - Ale wiem co ty zrobisz - spojrzałam na niego

- Tak? To co zrobię? - zapytał

- Adam, jesteś świetnym gliną. I na pewno nadajesz się do Głównej. Ale ja wiem w przeciwieństwie do ciebie, najwyraźniej, że twoim żywiołem jest praca w terenie. Jesteś uzależniony od adrenaliny i od tego, że nigdy nie wiesz co się wydarzy. No i dziękuję bardzo. Znam Cie trochę - wyjaśniłam

- No nie zaprzecze i nie potwierdzę - uśmiechnął się

- Dobrze, to masz jeszcze to gruzińskie wino? - zapytałam, uśmiechając się i podchodząc do lodówki

- Oj, Natalia, Natalia - wstał z kanapy

- No, proszę pana, dziękuję bardzo - wyciągnełam wino z lodówki i zamknęłam ją

- To się znowu źle skończy - uśmiechnął się

Zaśmiałam się i zaczęłam szukać kieliszków dó wina po szafkach. Pokazał mi jedną szafkę, z której wyjęłam dwie kieliszki do wina. Nalałam wina i jeden kieliszek podałam mi a drugi wzięłam dla siebie. Spędziliśmy miło wieczór na rozmowach. Do domu wróciłam około 23. Kuba już spał, więc ja po wykonaniu wieczornej rutyny też położyłam się spać.