Sin Nombre
-Şimdi bir başka akıyor zaman-
Kızamıyorum da kimselere.
ve bir başka bahar da,
Zamana ait olmayan bir şair, dökerken hislerini beş para etmez kağıtlara.
O an;
Bir kurşun aktı gitti şakaklardan.
yalnız kalan umut, anlamını henüz yitirmişken
gülen gözlerden kan damlar son bir gayretle,
Her şeye rağmen.
-Yarın bir başka zaman-
en yalnız köşeler neden bu kadar ucuz olmak zorunda ki.
bugün; fakir bir ekmek kadar olamadı kokun, farkındasın.
Zaman kanla beraber akarken yarınlarımızdan,
Hatırla;
dün kurşun misali yarıp geçmişti bizi şakağımızdan.
İkimiz de ölemedik.
Tüm denemelere rağmen.
Hatırla;
Var olma ihtimalimizdi bizi hayatta tutan.
Evet bedenlerimiz sapasağlam, böyle olmaması gerekiyordu farkındayım.
Daha dün ölmüştük biz,
Yaşamadığımızın farkındalar.
-zaman artık çok başka bir zaman-
İşte bu yüzden;
An itibariyle var olma ihtimalimiz de yok oldu. Farkında mıyız?
Bilirsin; inançsız doğdum, inançsız öldüm ben.
Yaşarken Korkak davrandığımı da inkar etmiyorum.
Bedenimin karşında eğilmediğine de bakma sen.
ruhum sana inanmaktan korktukça
bedenim inançsız ölmekten koktu.
şu tabular olmasaydı diyorum
ya da bu kadar dogmatik olmalı mıydık sence?
Yaşamadığımızın farkına varanların varlığına rağmen.
Bir başka zaman;
dirilir,
İstediğimiz herhangi bir zamanda da gömülürdük hiç olmazsa.
O an canlı olmamıza rağmen, diri diri
sen ve ben.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top