KORKU
o an; sanki kelimeler yetmez oldu da,
yargılarım kendine yetti.
İçimden gelmesi beklenen küçük bir özveriydi,
lakin özüme döndükçe ben,
gurur aldı başını gitti.
Pek bir yorgun bu akşam kadeh,
Oysa daha dün dolmuştu içi keder ve gece.
Yarın belirsizken,
Şimdi gözümün önünde sanrısın sen.
Seni nasıl gördüğümü bir bilsen,
Korkardın bizden...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top