NH Chapter: 13
MATT's POV:
Hindi ko alam kung paano ko ngayon susuyuin si Maiden. I don't know what has got into me, at ganoon na lang ang naging reaction ko nang makita ko siyang binabastos ng lalaking 'yon. My blood suddenly gushing out, when that fucking lunatic starts to explore Maiden's body, indecently. So, I quickly run after him and drag the hell out of that man down, furiously.
But when I've heard Maiden's angelic voice, biglang napawi lahat ng galit ko at saka ko lang binatawan ang lalaking 'yon.
I was so worried about her— So, I immediately grab Maiden's wrist and get the hell out of that fūcking place. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko, I think that's my only way to take her away from that place.
Okay na sana ang lahat. But when Maiden told me that she wants to go back inside, because she has a job to do. The fiery feelings that already been gone, was suddenly exploded again.
My mind is not on its own because of what happened that night. I've got nervous— No! I was scared of the thought that she might get hurt around those savage people.
Dahil na rin siguro sa sobrang concern at confusions ko, ay wala sa sariling hinablot ko ang batok ni Maiden para halikan siya.
I swiftly grab her nape and kissed her honeyed lips, fiery. But, that not so magical kissed lasted just a few seconds, bigla ko kasing naramdaman na itinulak ako ni Maiden with her full force, kaya wala sa sarili akong natulala sa harap niya.
Dāmn! I'm fūcked up.
Hanggang ngayon ay galit pa rin siya sa'kin. She always keeps avoiding me, lalo na sa club. Makita pa lang niya ako ay umiiwas na agad ito, kahit ata anino ko ay ayaw niyang makita dahil sa nagawa ko sa kanya.
Haaayyyy... I don't know what I should do, para na akong mababaliw kakaisip sa kanya. I'm here outside the Staff House, nagbabaka-sakaling makita't makausap si Maiden dahil hindi ko matiis na hindi siya masilayan.
Ewan ko ba, simula no'ng makita ko siyang kumanta sa club para na akong naging baliw at interesado sa kanya. The first time I saw her, I just got curious about her cause she's new at the club.
Mas lalo pa akong naging interesado sa kanya nang makita ko na tinatakot ito ni Venus. It seems like, I have an obligation to her that I don't know what or how, na kailangan kong gawin para sa kanya for a strange reason.
Bigla na lang akong napaayos sa aking pagkakaupo, nang makita kong bumukas ang pintuan ng tinutuluyan ni Maiden. Hinihintay ko kung sino ang lalabas doon, and I've got frustrated when I saw Girlie came out there.
"Haaayyy... Maybe this is not the right time yet." I told myself and took a deep heave.
But, when I'm about to start my car's engine, I suddenly saw Maiden walking accross the street. My heart just literally drubbing, sing lakas nang pagpalo ng drummer sa drum pad, nang masilayan ko siyang muli.
"Argh! Don't be such a faggot, Matt!" I cursed myself. "Bahala na..."
Mabilis akong bumaba ng kotse ko, para habulin si Maiden na ngayon ay papalayo na, "Maiden!" I outcry in her name.
She suddenly stops from walking, pero hindi ako nito nilingon. So, I hurriedly ran from her as fast as I could, dahil mukang ito na ang chance ko para humingi ng tawad sa kanya.
"Maiden—" Alanganin kong tawag sa kanya, pero nananatili itong nakatalikod. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko, because my throat is being stuffy right now. Dāmn!
When I'm about to utter again, bigla siyang naglakad ulit. And this time, she walks rapidly. Argh! I have no fucking choice but to chase her again, "Maiden! Maiden!" Sigaw ko rito at nang maabutan ko siya, ay mabilis akong humarang sa harapan niya.
Bigla naman akong nailang sa lamig nang pakikitungo ni Maiden. Blangkong ekspresyon lang kasi ang isinalubong nito sa akin. Alam mo 'yung feeling na para kang isang hangin na lampasan kung tingnan. Iyong pakiramdam na kahit anong effort mo, ay kulang at kulang pa rin ito dahil sa pang-iignora niya?
Pero kahit na, kailangan ko pa ring humingi ng tawad sa kanya. Even if she doesn't forgive me, at least I've tried.
"Maiden, I'm sorry for being a jerk—" I told her, but she remain calm na parang walang naririnig.
"Maiden, please, hindi ko sinasadyang halikan ka. Not that I don't want to, pero alam kong mali na basta ko na lang gagawin 'yon without your permission."
Naghihintay lang ako sa sasabihin nito, pero nabigo ako dahil hindi pa rin niya ako kinikibo. I think I have no choice, so, I quickly knelt down before her para humingi ng tawad.
BRAE's POV:
Nagulat ako nang biglang lumuhod si Matt sa harapan ko. Aaminin ko, galit ako sa kanya dahil sa ginawa nitong biglang paghalik sa aking labi.
Simula kasi nang magkaisip ako, hindi pa ako kailanman nahalikan sa labi. Hawak nga sa kamay ng mga dating kong kasintahan ay bibihira lang, tapos itong lalaking ito basta-basta na lang akong nanakawan ng halik?
Ano siya sinu-swerte?
"Maiden, I'm really sorry." Pagmamakaawa nito sa akin habang nakaluhod.
Hindi ko pa rin siya tinatapunan nang tingin at sa kawalan lang nakatuon ang aking mga mata. Nagkukunwari akong walang naririnig, dahil naiinis talaga ako sa ginawa niya. Nagulat na lang ako nang bigla niyang hawakan ang kaliwang kamay ko, dahilan para mabilis ko itong balingan.
"Can you forgive me?" Malungkot na saad nito at nakaramdam naman ako ng awa sa kanya. Mukha naman itong sinsero sa paghingi niya ng tawad at inisip ko na rin ang mga nagawa niya sa aking pagtatanggol at kabutihan.
Ipinikit ko muna ang mga mata ko, bago binawi ang aking kamay sa kanya. Nang tingnan ko si Matt, nagsalubong ang aming mga paningin kaya mabilis akong tumango sa kanya.
Sa una ay hindi pa niya naintindihan kung anong ibig sabihin nang pagtango kong iyon, kaya't muli itong nagsalita nang, "Maiden, p-pinapatawad mo na ba ako?" Sambit nito habang diretsong nakatingin sa aking mga mata.
Tumango ulit ako at nakita ko na rumehistro sa kanyang mukha ang tuwa, tuwa na parang isang musmos na bata na nabigyan ng candy.
"Really?"
"Oo nga—" Bahagya pa akong natawa sa pagpupumilit nito sabay sabi nang, "Tumayo ka na riyan, baka kung ano pang isipin nila kapag may nakakita sa'yong nakaluhod." Saad ko rito saka ko siya nginitian.
Mabilis nitong hinalikan ang kaliwang kamay ko bago tuluyang tumayo sa kanyang pagkakaluhod, "Okay lang sa akin na makita nila akong gano'n. Baka nga kiligin pa sila sa atin, dahil para na akong nag-propose sa'yo 'di ba?" At sa puntong iyon ay nasilayan kong muli ang kanyang magandang ngiti.
"Managinip ka nang gising." Napapailing kong saad sa kanya saka tumawa ng bahagya.
"It's fine with me, gusto mo bilhan na kita ng singsing ngayon eh." Proud na usal pa nito saka ako inakbayan.
"Neknek mo," Natatawang saad ko rito at tinanggal ang kanyang braso sa balikat ko. "Hindi ka pa nga nanliligaw eh." Maagap ko naman natuptop ang aking bibig, nang maisambit ko ang mga katagang iyon.
"What did you say?" Nagniningning ang mga matang wika ni Matt, saka ako tiningnan nang nakakaloko na akala mo naka-jackpot sa lotto.
"W-wala, sige na may bibilin pa ako." Mabilis kong sambit sa kanya, at nagmamadali akong umalis sa kinatatayuan nito.
Narinig ko pa na tinawag ni Matt ang pangalan ko, kaya mas binilisan ko pa ang paglalakad para hindi niya ako abutan, "Ikaw naman kasi Brae, masyado kang madaldal." Panenermon ko sa aking sarili.
Huli na ang lahat dahil naramdaman ko na lang na hinablot ako ni Matt sa bewang, bago inikot-ikot sa ere kaya naman napatili ako nang husto, "Ahhhh! Ibaba mo na ako, Matt!" Natatawang tili ko habang yakap niya ang bewang ko't sabay kaming nagpaikot-ikot.
Nang marinig niya ang tili ko, ay agad naman niya akong ibinaba at ipinihit paharap sa kanya, "So pumapayag ka na ligawan kita?" Seryosong usal nito pero kita ko sa mga mata niya ang kakaibang ningning.
"Oy! W-wala akong sinabing pumapayag ako ahh... Nasabi ko lang 'yon dahil sa sinabi mong engage-engage na 'yan." Utal-utal kong sambit sa kanya at umiwas nang tingin, dahil jusme hindi ko matagalan ang mga titig ni Matt.
"Kahit na, basta liligawan na kita sa ayaw at gusto mo." Abot tenga ang ngiti nito habang tuwang-tuwa na nakatingin sa akin.
"H-hindi!"
"Nope, wala nang bawian liligawan na kita, Maiden." Mabilis nitong sagot sa akin. "Let's go, samahan na kita sa pupuntahan mo." Masayang turan nito bago ako pilit na hinila.
Bagsak ang pangang napatingin na lang ako kay Matt, na ngayo'y ngiting tagumpay dahil sa balak niyang panliligaw sa akin.
"Ano na naman ba itong pinasok ko, ang daldal mo kasi Brae!" Inis kong sambit sa aking sarili.
At nagulat na lang ako nang biglang hawakan ni Matt ang kanang kamay ko, "Let's go?" Tanging tango na lang ang naisagot ko sa kanya, habang tinititigan ang mga kamay naming ngayo'y magkasaklob na.
*****
Don't forget to tap the star ⭐️ button to vote.
Vote | Comment | Share
Facebook Page: Everjoy Condes #anaknikikodora
Facebook Group: THELABSSQUADWP
Facebook Official: Everjoy Condes WP
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top