Bellamy rende het hutje binnen en zakte naast haar neer. 'Het is een diepe wond, maar niet zo diep dat hij aderen heeft geraakt,' fluisterde Cade tegen Bellamy.

'Ze redt het wel,' zei Aurora tegen Cade. 'Dat moet!' Even was het stil. 'Ze heeft zo veel bloed verloren.' Ze veegde een lok haar uit haar gezicht.

Sienna zag er zo kwetsbaar uit. 'Ze moet terug naar het dorp,' zei Bellamy. 'Ariana kan haar verzorgen.'

Cade en Aurora keken elkaar bezorgd aan. Ze hadden geen keus, maar ze wilden haar niet loslaten. Ze hielden van haar, maar ze kon niet terug naar hun dorp. Het viel hen beiden zwaar om haar zo achter te laten, bij een jongen die ze allebei niet zo goed kenden. Ze hadden haar net terug. 'We moeten opschieten, anders is het te laat.' Bellamy keek hen bijna smekend aan. Ze moesten opschieten, nog even en ze zou sterven. Toen knikte Aurora. 'Neem haar mee! Zorg goed voor haar.'

Opgelucht haalde Bellamy adem. 'Dank jullie, ik, en de rest van de roedel, zal goed voor haar zorgen.' Hij haalde zijn armen onder Sienna's lichaam door en tilde haar voorzichtig op van de grond. 'Sienna,' zei hij zachtjes tegen haar. 'Sienna, blijf bij me. Het komt wel goed, oké.' Hij gaf een knikje naar Aurora en Cade. 'Ik zal goed voor haar zorgen. Ik beloof het.'

'Ga nou maar,' zei Cade snel. Snel stond iedereen op. Cade en Aurora liepen met Bellamy mee naar buiten. 'Word beter,' fluisterde Aurora naar Sienna. Ze gaven een knikje en Bellamy liep met grote passen het hutje uit.

'Sienna... het komt allemaal goed. Blijf bij me, hoor je me. Blijven ademen en niet wegzakken.' Hij keek haar aan, terwijl hij snel lopend, bijna rennend, door het bos terug naar de Grey Valley liep. 'Ik houd van je,' fluisterde hij in haar oor.