Tanner stapte zwalkend de kroeg uit. Hij had iets te diep in het glaasje gekeken, maar hij volnd het alleen maar mooi. Nog nalachend van de grappen en grollen die ze in de kroeg hadden gemaakt, liep hij naar zijn huis, of eerder: zwalkte hij naar huis. Hij viel een paar keer om, maar hij kon zichzelf nog net opvangen. Lachend van zijn eigen onhandigheid kwam hij thuis. 'Liefje!' riep hij door het dorp. 'Ik kom eraan, hoor!' schreeuwde hij. Hij lachte hard.

Toen hij thuis aankwam, viel hij tegen de deur, die iets te gemakkelijk meegaf. Hij strompelde naar binnen, niet nadenkend over het feit dat de deur gewoon openstond.

Het was helemaal donker in zijn huis. Normaal gesproken bleef Ivy nog was langer op. 'Liefje!' riep hij. 'Doe je het licht aan?'

Maar Ivy reageerde niet. Het was doodstil. Tanners geest werd beetje bij beetje helderder. Ook hij leek zich nu te realisteren dat er iets niet helemaal klopte. 'Speel je nu een spelletje met me?' lachte hij. Weer bleef het doodstil. 'Ivy!' riep hij woest. 'Kom hier!'

Niets. Geen reactie, geen geluid, geen woord. Het was niets voor haar om alle kaarsen uit te doen.

'Trut,' fluisterde hij, terwijl Tanner de deur dichtsloeg. Hij zocht in zijn broekzak naar een luciferdoosje, die hij altijd bij zich droeg, en haalde de lamp van buiten op. 'Moet ik dan ook alles zelf doen?' Hij streek de lucifer af, maar liet hem vallen doordat zijn handen zo erg trilden. 'Shit!' schold hij en pakte een nieuwe lucifer. Deze keer liet hij hem niet vallen, maar kreeg de lamp maar met moeite aan. Bijna brandde de vlam hem zijn vingers. Toen stak hij de lamp aan en hield de olielamp voor zich. Eerst zag hij niets. Met de lamp deed hij meer kaarsen aan. Hij stootte zich aan de tafel, maar liep door naar de keuken, waar hij struikelde over iets wat op de grond lag. Voorzichtig bewoog hij met de lamp naar de grond. Daar vond hij Ivy. Ze keek hem aan met open ogen. Ze was lijkbleek en de angst stond nog in haar ogen. Tanner schreeuwde. Hij liet de lamp vallen van angst, toen was het weer donker. Alleen wat kaarsen flakkerden nog in het avondlicht.

Om hem heen lag aardewerk van de suikerpot en de suiker lag over de vloer verspreid. Opgedroogde bloedvlekken waren overal op de vloer te zien. Rond Ivy's keel zat een grote snee.

Tanner liep langzaam achteruit. Hij hield zijn ogen op zijn vrouw gericht. Hoe kon iemand haar zoiets aandoen? Zijn vrouw, zijn lieve, lieve vrouw!

Hij draaide zich om en rende naar buiten. Struikelend over zijn eigen benen rende hij naar het huis van Randall en bonsde zo hard op de deur dat hij bijna aan stukken vloog. Ergens in het huis klonk gestommel. Randall opende de deur met een slaperig hoofd. 'Wat is er, Tanner?' vroeg hij geïrriteerd. Randalls ogen hingen nog half dicht. Het was duidelijk dat hij net uit bed kwam.

'Ivy!' riep hij buiten adem. 'Ze is vermoord! Door hen!' Hij wees richting de bergen, waar de Grey Valley lag.

'Waar heb je het over, Tanner?' vroeg Randall. Ondertussen was hij wakkerder geworden.

'Mijn vrouw is vermoord!' schreeuwde hij in Randalls gezicht. 'Dood! Ze is dood.' Randall liep langs Tanner heen naar zijn huis. Andere dorpelingen waren door Tanners geschreeuw en commotie ook wakker geworden en sommigen stonden voor het raam te kijken. Binnen liep hij naar de keuken en zag wat voor een ravage er in het huis was.

'Wie heeft dit gedaan?' vroeg hij streng.

'Zij! Het is een volle maan. Zíj hebben het gedaan!' Tanner pakte een pot met zout en smeet het tegen de muur. De zoutpot viel uiteen en het zout vloog alle kanten op.

'We gaan naar de vallei,' zei Randall resoluut. Hij draaide zich om en stapte de deur uit. Hij luidde de bel, ten teken dat de Raad bijeen geroepen moest worden. Randall ging in het Raadshuis zitten en wachtte tot iedereen binnendruppelde. Alleen Baxterson kwam niet opdagen, maar hij was in geen dagen meer gezien.

'Ivy Woods is vermoord vannacht. Jullie hadden gelijk. Die roedel is niet te vertrouwen! Bereid je voor, we gaan er zo snel mogelijk heen.' Zonder te wachten op reactie van de anderen, stond Randall al op, klaar om actie te ondernemen. De Raad kwam in beweging. De mannen pakten fakkels en maakten zich klaar voor de reis door het bos.