LVII
Dwight sprintte naar Deegon en landde op Deegons rug, maar hij bleef niet lang op Deegons rug. In plaats daarvan beet hij Deegon en trok zich terug. Bijna was Deegon weer een stuk vacht kwijt. Hij zag er gehavend uit. Overal lag bloed. Het groene gras, zag nu rood en glanzend.
Dwight zette weer de aanval in. Hij ging voor Deegons rechterflank. Deegon dook naar beneden, waardoor Dwight in lucht hapte. Deegon ging door zijn voorpoten, maar kwam met moeite weer overeind.
De twee wolven ging verder met het cirkelen. Deegon slaagde erin om Dwight een paar keer goed te verwonden met zijn klauwen. Dwight zag er net zo bebloed en gehavend uit als Deegon. Beide wolven stopten en keken elkaar doordringend aan. Ze hijgden zwaar, beiden zagen er helemaal gesloopt uit. Dwight sloop naar voren, Deegon naar achteren, maar hij was niet snel genoeg. Dwight sprong naar voren. Deegon was niet in staat hem te ontwijken en kreeg de volle laag. Dwight beet Deegon in zijn keel. Terwijl hij hem greep trok hij Deegon omver, zodat hij op zijn zij lag. Deegon schreeuwde van de pijn en er klonk een lage grom.
Iedereen hield hun adem in, alsof iemand op een pauzeknop had gedrukt. Alles leek stil te staan.
Minutenlang stond de wereld stil. Niemand bewoog, niemand zei iets, het leek zelfs alsof niemand ademde. En toen ging alles verder. Dwight legde Deegon neer en ging met zijn voorpoten op Deegon lijf staan. Deegon lag stil onder de klauwen van Dwight. Bree zakte huilend in elkaar. Ze werd ondersteund door Siobhan, maar zij hield haar ogen strak op de grond gericht. De andere wolven huilden.
Dwight stond nog altijd op Deegon, die nauwelijks nog ademde. Het was over.
'Deegon!' schreeuwde Bree. 'Deegon, sta op!'
En toen hield Deegon op met ademen. Zijn borst bewoog niet meer. Zijn lichaam lag bewegingsloos op de grond. Dwight stapte van Deegon af en huilde naar de maan. Zijn keel lag nu open naar Deegon. Het perfecte plaatje om een wolf te vermoorden. Met alle kracht die Deegon nog in zijn lijf had zitten, trok hij zichzelf omhoog en zette zijn tanden in Dwights keel. Bloed liep langs zijn hals naar beneden. Deegons vacht kleurde rood, terwijl hij zijn tanden nog dieper in Dwights keel zette. Er klonk een krakend geluid en Dwights oog puilde uit. Zijn gehuil hield abrupt op. Deegon rukte met zijn kop naar links en scheurde Dwights keel open. Dwight keek geschokt naar Deegon terwijl hij in elkaar zakte. Zijn laatste blik, zijn laatste adem, zijn laatste hartslag.
Deegon zorgde ervoor dat hij niet dezelfde fout zou maken en bleef hem aankijken. Dwight piepte, maar dat hield na een paar seconde op. Zelfs nadat hij stopte met bewegen bleef Deegon naar hem kijken. Bellamy stapte naar voren en luisterde naar het hart van Dwight.
'Niets,' zei hij. 'Dwight is niet meer.' Bellamy draaide zich om naar de roedel. 'Deegon is de winnaar!'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top