Dwight, de zwarte wolf, en Deegon, de grijze wolf, draaiden om elkaar heen, elkaar strak aankijkend. Af en toe zette Dwight een stap naar voren, maar Deegon gromde en liet zijn tanden zien.

Ook al gebeurde er maar weinig, de spanning was om te snijden. Bellamy had al zijn spieren in zijn lijf gespannen, alsof hij zelf moest vechten. Hij wist dat hij zelf zou moeten vechten, als Deegon het om de een of andere reden niet zou redden.

Dwight maakte een schijnbeweging naar voren en probeerde Deegon in zijn nek te bijten. Deegon had het voorzien en ontweek hem, voordat Dwight bij hem kon komen. Hij was nauwelijks te zien in de nacht. Gelukkig was het veld verlicht met flakkerende fakkels, wat een mysterieuze sfeer gaf.

Dwight was Deegon uit het zicht verloren, nu hij minder mobiel was, maar wel vier keer sterker. Deegon maakte van Dwights verwarring gebruik en cirkelde om hem heen. Snel bewoog hij naar voren en beet in de jagers achterpoot. Een luide schreeuw volgde. Een stroompje bloed liep uit de bijtwond. Dwight liep een beetje mank, maar hij was vastberaden het niet te laten zien. De twee wolven stonden nu weer tegenover elkaar, draaiend.

Het leek net op een dans. Ze draaiden en volgden elkaars bewegingen. Ze spiegelden elkaar. Dwight rende naar voren. Deegon wilde een beweging maken, maar zijn knie werkte niet mee. Het probleem was nog niet helemaal weg. Dwight kon dichtbij genoeg komen om Deegon in zijn flank te bijten. Deegon gromde van de pijn en probeerde Dwight van zich af te schudden. Wild bewoog Deegon zijn lijf, maar Dwight liet niet los. Het werkte niet, dus rolde en draaide hij zijn lichaam tegelijkertijd. Dwight liet nog altijd niet los, waardoor er een stuk vel losscheurde. Deegon schreeuwde het uit. Hij huilde. De roedel kromp in elkaar van pijn, toen hun leider pijn leed, alsof ze het zelf voelden.

Dwight spuugde het stuk vacht uit en keek Deegon uitdagend aan. Er zat bloed om zijn bek, wat hem nog veel angstaanjagender maakte. Ook al was Deegon gewond, hij gaf niet op.

Het was duidelijk dat hij ouder was en niet meer zo snel en bewegelijk als zijn tegenstander, maar Deegon had wel meer ervaring met vechten en hij had een geweldig uithoudingsvermogen. Hij rende snel en behendig naar Dwight toe en haalde uit met zijn klauw. Hij raakte Dwight in zijn gezicht. Ook Dwight piepte, maar liet verder niet veel van zich merken. Hij gromde en zette wat stappen achteruit om een beetje bij te komen van de plotselinge aanval. Hij probeerde Deegon in zijn blikveld te houden, terwijl hij de pijn weg probeerde te drukken. Deegon maakte ook gebruik van de pauze om bij te komen, maar de pauze duurde niet lang.

Dwight en Deegon cirkelden weer om elkaar heen. Dwights oog lag bijna uit zijn kas. Als Deegon iets dieper was gegaan, was Dwight zijn oog kwijt geweest. Deegon liep mank door zowel zijn knie als zijn flank die er gehavend uit zag. Beide wolven hadden behoorlijk wat schade opgelopen. Hoelang ging het nog door?