LIV
Dwight liep de heuvel af, het dorp in. Daar waar hij nog geen twaalf uur geleden ok was geweest. Dit dorp, moest van hem worden en vandaag zou hij daarvoor zorgen.
Hij liep Deegon tegemoet met grote, ferme passen. Een paar meter voor hem, stopte hij met lopen en ging met zijn armen over elkaar voor hem staan. 'Ik hoop dat je genoeg hebt getraind,' zei de jager met een valse lach. 'Je zal het nodig hebben.'
'Dank je,' zei Deegon oprecht. 'Moge de beste winnen.' Deegon stak zijn hand uit, Dwight schudde het. Deegon was een hele sterke leider. Hij was oprecht en had ook het beste met de roedel voor. Iets wat Dwight niet had en dat wist Deegon maar al te goed.
Bellamy ging tussen de twee mannen instaan. 'Over twee uur begint de verandering.' Hij keek de beide mannen aan. 'Het gevecht bestaat uit twee delen. Het eerste deel wordt gevochten als mens. Zolang één van beide partijen nog staan, gaat het duel verder. Na twee uur treedt de verandering in. Er wordt een kleine pauze ingelast, zodat de beide partijen tijd en ruimte krijgen om te veranderen en daarna begint de tweede ronde. Er wordt gevochten tot de dood, of tot één van beide partijen opgeeft. Er mogen geen hulpmiddelen gebruikt worden, van geen enkele soort. Moge de beste winnen.' Bellamy liep tussen de mannen weg en ging naast Sienna staan. Hij greep haar hand en kneep er even in. 'Het duel... begint... nú!' Op het moment dat Bellamy "nu" had gezegd sloeg Dwight toe, zonder aarzelen. Snelheid was zijn kracht. Dwight dook naar voren en probeerde Deegon onderuit te schoppen, maar Deegon had het al voorzien. Dit was niet de eerste keer dat hij vocht.
Deegon zette een stap opzij, net voordat Dwight bij hem was. De jager rende door, maar omdat hij niet tegen Deegon aanliep, ging hij bijna onderuit. Hij struikelde vooruit.
Snel draaide Deegon zich om en trapte Dwight in zijn zij, hard. Nu viel hij wel op de grond, maar krabbelde snel met een soepele beweging weer overeind. Dwight kreunde, toen hij de grond raakte. Hij rolde door en stond weer op zijn voeten. Opgeven was geen optie, nooit. Hij moest het beter aanpakken. Het was duidelijk dat Deegon wel wist hoe hij moest vechten. Ook al had hij hem zien vechten, hielp het hem niet.
Dwight haalde uit naar Deegons gezicht, maar Deegon blokte hem met zijn arm. Een snee vormde zich in Deegons arm.
Deegon pakte Dwights arm vast en beukte met zijn andere hand op Dwights gezicht in. Om zichzelf te bevrijden trapte de Jager Deegon in zijn maag. Deegon klapte voorover. Even voelde het alsof zijn maaginhoud eruit zou komen, maar hij herstelde zich snel. De mannen stonden nu weer tegenover elkaar. Beide met een bebloed gezicht en een bezweet lichaam. Beiden waren ze al behoorlijk toegetakeld, ook al vochten ze nog maar kort.
Dwight liep naar rechts. Deegon volgde zijn bewegingen. Dwight rende naar voren, vlak langs Deegon. Deegon draaide zich om, maar Dwight was al aan de andere kant van hem. Deegon kon nog net op tijd omdraaien om een klap tegen zijn nek te voorkomen. Dwight rende weer naar voren, maar Deegon kon hem onderscheppen. Hij tilde Dwight op en gooide hem over zijn schouder. Er klonk een doffe klap toen Dwight de grond raakte. Deegon draaide zich om, maar hij was te langzaam. Een rake klap in zijn rug, zorgde ervoor dat hij uit balans raakte. Deegon maaide met zijn armen in de lucht, maar Dwight trapte tegen zijn knie. Er klonk een krakend geluid.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top