Na een paar minuten marcheerden de Raad door het bos heen. Het was zo luid dat alle bosdieren ervoor wegvluchtten. Ze stampten als een stoomtrein door het bos. In een rechte lijn liepen ze naar de vallei, waar de roedel leefden. Ze liepen door tot ze bij de vallei kwamen. Zelfs toen ze bij de bosrand aankwamen, liepen ze gewoon door, het dal in. Daar liepen ze langs de huizen en bleven in het midden, op het plein staan. 'Deegon!' riep Randall. 'We hebben wat te bepraten!'

De deuren gingen open en de roedelleden kwamen naar buiten. Ook Bellamy en Sienna waren naar buiten gekomen. 'Randall? Wat doe je hier?' vroeg ze, toen ze haar oude dorp met fakkels en al in haar nieuwe dorp zag staan.

'Jullie hebben wat uit te leggen!' riep Tanner.

Deegon kwam ook naar buiten. 'Wat dan?' Deegon liep naar het midden en ging tegenover Randall staan.

'Ivy is vannacht dood aangetroffen in haar huis. Het is volle maan en zij is dood. Ik dacht dat ik jullie kon vertrouwen, maar ik heb het blijkbaar mis.' Met een serieus gezicht keek hij iedereen aan.

'Waar heb je het over?' vroeg Elijah. 'We zijn ons terrein niet af geweest.' De anderen knikten instemmend.

'Geef het nou maar gewoon toe!' schreeuwde Tanner met een knalrood gezicht. 'Jullie hebben haar vermoord!'

'We hebben haar niet vermoord. We hebben de hele nacht op ons eigen terrein gelopen. We hebben toch gezegd dat we niet in jullie buurt zouden komen? We hebben ons aan de afspraak gehouden. Drie maanden lang is alles goed gegaan toch? Jullie zijn degenen die het verdrag verbreken door op ons terrein te komen.'

'Nu wordt het te gek voor woorden!' riep Randall uit. 'Eerst komen jullie bij ons en vermoorden een vrouw en daarna beschuldigen jullie ons dat wíj het verdrag verbreken?!' zijn stem ging drie tonen omhoog.

'Ik verzoek jullie ons terrein te verlaten,' zei Deegon op een rustige toon. 'En zo snel mogelijk.'

'Dit is nog niet voorbij. Nog lang niet!' riep Randall terwijl hij het terrein verliet.