Weszłam do domu i ciężko odetchnęłam.

Co za dziwna rozmowa.

Po raz kolejny analizowałam to co powiedział Tsukii i nie mogłam się tam dopatrzeć żadnej zagwostki. Potarłam skronie ręką, od tego myślenia rozbolała mnie głowa.

Może nie powinnam aż tyle się socjalizować...

Muszę o tym porozmawiać z kimś kto rozumie takie rzeczy...

W tym samym momencie mój telefon zawibrował. SMS od Shoyo: "Co powinienem jeść żeby stać się silniejszy?" zaśmiałam się do siebie. Teraz czas na zabawę w dietetyka. No może nie teraz tylko jutro. Przebrałam się w piżamę i położyłam w łóżku otwierając książkę od historii. Po dłuższej chwili czytania odłożyłam ją na stolik nocny, weszłam pod kołdrę i zgasiłam lampkę nocną.

Następnego dnia w czasie długiej przerwy podeszłam do klasy do Hinaty.

-Jak się czujesz?- chłopak wybełkotał coś pod nosem ziewając. -No dobrze, może w takim razie to pomoże- wyciągnęłam z za pleców bento. Oczy chłopaka rozbłysnęły.

-Zrobiłaś mi jedzenie- uśmiechnęłam się delikatnie.

-Chcesz pójść na dach i tam zjeść razem lunch?- rudy ochoczo przytaknął i wstał od biurka. Kiedy szliśmy korytarzem minęliśmy się z Keim i Tadashim jedzącymi swoje obiady. Piegus miło do nas pomachał a my obydwoje mu odmachaliśmy, spojrzałam w stronę blondyna i również pomachałam w jego stronę ale on odpowiedział mi jedynie chłodnym spojrzeniem.

Przeszliśmy dalej i kiedy dotarliśmy do dachu budynku zobaczyliśmy że siedzi tam biało włosa dziewczyna, wyglądająca jak by na kogoś czekała. Spojrzeliśmy się po sobie i zawróciliśmy. Chwile po tym siedzieliśmy z powrotem w klasie.

-To jak było wczoraj na treningu?- zapytałam biorąc gryza.

-Dobrze, dalej podawałem piłki-uśmiechnął się zadowolony z siebie.

-A... A nie wolałeś faktycznie pograć?- zapytałam zdziwiona.

-Nie. Trener Ukai powiedział że nie powinienem lekceważyć roli podawacza i to też zrobiłem.-

-Hm... Rozumiem...- przytaknęłam. Na chwile zapadła cisza. W końcu rudy westchnął.

-A jak wczorajszy powrót do domu z Tsukushim'ą?- zapytał nie podnosząc na mnie wzroku.

-Hmm...- zamyśliłam się na chwilę- Dziwnie.- odpowiedziałam najlepiej jak potrafiłam w odniesieniu do wczorajszej sytuacji.

-Co to znaczy?-

-Dosłownie tyle, nie umiem tego lepiej określić...- wzruszyłam ramionami.

-Powiedział ci coś dziwnego?-

-Można tak powiedzieć.-

-A co?- powiedział dopychając sobie buzie ryżem.

-Powiedział, że jestem najinteligentniejszą osobą jaką zna i że mnie nie rozumie-

-Hm...- mruknął przełykając.-Faktycznie dziwne. Ale w sumie ja też często cię nie rozumiem.-

-Jak to?-

-No wiesz, czasem mówisz dużo bardzo mądrych rzeczy o których ja nie mam bladego pojęcia-

-Nie wspomniałeś o tym...-

-Bo nie ma po co- wzruszył ramionami.

-Jak to nie ma po co?-

-No bo wtedy zaczniesz to wszystko tłumaczyć i nasze rozmowy zamiast być rozmowami stawały by się monologami w których mi wszystko tłumaczysz.- Zmarszczyłam brwi.

-Ale to znaczy, że i tak nie mają sensu, skoro nie wiesz o czym mówię- spojrzałam w jego stronę zmartwiona.- Następnym razem wybierz temat rozmowy w którym będziesz wiedział o co mi chodzi.-

-To w takim razie możemy rozmawiać o siatkówce- powiedział uśmiechając się promiennie.

-Ah... No tak- przytaknęłam i spojrzałam z powrotem w mój lunch.

-Nie lubisz o tym rozmawiać?- zapytał zmartwiony.

-Nie, nie, nie o to chodzi, tylko jeżeli będziemy rozmawiać tylko o tym to trochę zawęża możliwości takiej rozmowy-

-O czym ty mówisz!-powiedział niemal oburzony.- O siatkówce można rozmawiać godzinami!- wypalił.- Tak wygląda większość moich rozmów z Kageyamą i idzie nam to dobrze... Po mimo że często się kłócimy-

-Hmm...- przytaknęłam i spojrzałam na zegar na ścianie.- Oh, muszę już iść, nie chcę się spóźnić na lekcje- powiedziałam wstając i zbierając swoje rzeczy.

-Okej, ja od razu po zajęciach idę na obóz, więc pewnie zobaczymy się jutro. Na długiej przerwie?-

-Wiesz co nie wiem czy dam radę, mam jutro test na ostatnich zajęciach i chciała bym do niego po powtarzać-

-A jasne rozumiem- powiedział z uśmiechem- To do ciebie napiszę- przytaknęłam delikatnie i wyszłam z klasy.

Czemu właśnie go okłamałam... Nie mam jutro żadnego testu...

____________________

Mieliście krzyczeć jak zapomnę dodać
I co
Sama musiałam sb przypominać
Absurd!

Jak się Wam czyta?