Felix: ήταν λίγο άβολη η ατμόσφαιρα σήμερα...

Eunju: ουυυ δεν λες τίποτα...

Felix: εμμμ από ποια μεριά προτιμάς να κοιμάσαι?

Eunju: δεν έχω θέμα! Σίγουρα θες να κοιμηθώ μαζί σου!?

Felix: κολλητή μου είσαι, γιατί να μην θέλω? Το θέμα είναι να με αντέξεις κι όλας...

Eunju: γιατί το λες αυτό?

Felix: συνήθως κάνω ανησυχώ ύπνο...

Eunju: ναι άμα με κλωτσήσεις ή κάτι τέτοιο, θα σε ξυπνήσω, μην ανησυχείς!

Felix: χαχα οκε!

Eunju: κι εγώ κοιμάμαι ανήσυχα... Κρατάω την αναπνοή μου και την αφήνω όταν είμαι έτοιμη να σκάσω, αλλά είναι κάτι που δεν μπορώ να ελέγξω, και προκαλεί έναν ήχο πολύ τρομακτικό σαν να τρίζει πόρτα...

Felix: α μια χαρά θα κοιμηθούμε!

Eunju: μπορεί όντως να κοιμηθούμε καλά! Αλλά αν σε ξυπνήσω με αυτόν τον ήχο, ξυπνά με!

Felix: oke ότι πεις!

Eunju: η αδερφή σου είναι πολύ πεισματάρα!

Felix: ποια? Η Oliv? Ουυυυ πεισματάρα, δεν λες τίποτα! Άμα δεν πετυχαίνει αυτό που θέλει, σκάει!

Eunju: α

Felix: αλλά μην φοβάσαι και μην νιώθεις άβολα! Θα της περάσει κάποια στιγμή...

Eunju: μπα δεν νομίζω! Για την Oli μιλάμε!

Felix: κοίτα δεν θα είχα θέμα να τα φτιάξω με κάποια, απλά δεν είμαι έτοιμος...

Eunju: χα τι σύμπτωση? Ούτε εγώ! Ποτέ δεν είχα σχέση...

Felix: ούτε εγώ...

Eunju: πάντως ευχαριστώ τόσο πολύ που μου έσωσες την ζωή το πρωί!

Felix: ναι δεν θα άντεχα άμα πάθαινες το οτιδήποτε! Και δεν χρειάζεται να λες ευχαριστώ γιατί...

Eunju: γιατί...?

Felix: γιατί είσαι η κολλητή μου και δεν θα άντεχα άμα πάθαινες κάτι κακό!
~~~
Δάκρυα συγκίνησης άρχισαν να κυλούν στα πλέον κόκκινα μαγουλακια μου και τον αγκάλιασα!
~~~
Felix: έλα μην κλαίς!

Eunju: με αυτά που μου είπες, με συγκίνησες!

Felix: πολύ emotional είσαι!

Eunju: ουυυ δεν λες τίποτα!
~~~
Δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά μέσα στην αγκαλιά του, ένιωθα μια ασφάλεια και μια ανακούφιση....

Πάντα ένιωθα έτσι όταν βρισκόμουν μαζί του!

Ίσως να είναι η μοίρα μου αυτή! Ίσως να είναι γραφτό να είμαι μαζί του! Μπορεί για κάποιο λόγο να γνωριστήκαμε!

Τώρα απλά θα απολαύσω τον ύπνο μου δίπλα του, στο ίδιο κρεβάτι!

Ξέρω ότι μεταξύ μας δεν θα συμβεί κάτι, αλλά θα το ήθελα πολύ, χωρίς όμως να κάνω πράξεις που θα μετανιώσω και έπειτα να πληγώσω κι εκείνον και τον ίδιο μου τον εαυτό!

Μακάρι να μπορούσα να είμαι μια σωστή κοπέλα, χωρίς να πληγώνω τους άλλους! Μακάρι να ήμουν σε όλα σωστή και να μην νιώθω άχρηστη!

Πόσες φορές κάθησα μπροστά από τον καθρέφτη κοιτώντας το είδωλό μου και ψιθυρίζοντας:

"Γιατί υπάρχω? Γιατί με εγκατέλειψαν οι γονείς μου? Τι λάθη έχω κάνει? Γιατί τους πληγώνω όλους? Μάλλον δεν έχω κάποια ιδιαίτερη θέση σε αυτό τον κόσμο..."

Αυτά τα έλεγα κυρίως όταν πληγωνομουν στο γυμνάσιο...

Στο λύκειο βρήκα λίγη αυτοπεποίθηση αλλά όλο χάνεται! Όταν νιώθω σίγουρη για κάτι που πάω να κάνω, ακούω μια φωνή μέσα στο κεφάλι μου να μου λέει

"Όχι μην το κάνεις! Θα ξαναπληγωσεις ανθρώπους που δεν το αξίζουν"

Και έτσι ξανά χάνω την λίγη αυτοπεποίθηση που είχα...

Πίσω στο θέμα μας...

Τελικά κοιμήθηκα μια χαρά με τον Felix...

Το πρωί ξύπνησα λίγο απότομα...

Τα πρόσωπά μας βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής!

Εκείνος ήταν ξύπνιος και με κοιταγε με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του...
~~~
Felix: κοιμήθηκες καλά?

Eunju: ναι μια χαρά! Εσύ?

Felix: κι εγώ!
~~~
Πόσο θέλω να του ανοιχτώ και να του πω τι νιώθω για εκείνον, πόσο πολύ τον θέλω, πόσο πολύ τον αγαπώ....

Δεν είναι ότι δεν προσπάθησα, απλά όταν είμαι έτοιμη να του μιλήσω, όλο κάτι με σταματάει... Διστάζω, φοβάμαι!

Δεν θέλω να χαλάσει η φιλία μας! Είναι σημαντικό άτομο στην ζωή μου!

Ίσως πρέπει να κρατηθώ λίγο ακόμα και όταν νιώσω έτοιμη να του μιλήσω!

Πρέπει να βρω την κατάλληλη στιγμή!

Χωρίς πίεση, χωρίς να νιώθω άβολα!

Απλά να το πω και μετά....δεν με νοιάζει το μετά!

Ας ανοίξει η Γη να με καταπιεί, ας λιποθυμήσω, ας πέσω να πεθάνω...

Δεν με νοιάζει! Θέλω να του μιλήσω οπωσδήποτε!