Δεν μπορώ να την βλέπω να κλαίει... Νιώθω τόσο, απαίσια; Κάτι τέτοιο τέλος πάντων....

Συνέχισε να κλαίει για λίγη ώρα και μετά σταμάτησε...

Όσο κι αν μου άρεσε η αγκαλιά της, είμαι σίγουρος πως δεν το εννοούσε... Ίσως απλά ήθελε να ξεσπάσει κάπου...

Σήκωσε το κεφάλι της και με κοίταξε με τα puppy eyes της... Αυτό το βλέμμα με καίει ζωντανό... Είναι απλά τόσο κιουττττττ

Την κοίταξα και αναστεναζοντας σκούπισα τα ματάκια της τα όμορφα....

Ξαφνικά κατέβασε το βλέμμα προς τα κάτω και μου γύρισε την πλάτη της...

Ε ναι τι έλεγα? Για να ξεσπάσει με ήθελε...

Σηκώθηκα και βγήκα έξω...

End of Felix's POV

Eunju's POV:

Μα τι έκανα μόλις? Του έδωσα ψεύτικες ελπίδες και τις πήρα πίσω? Όντως? Δεν είμαι εγώ αυτή η Eunju... Τι πήγε λάθος?

Όταν βγήκε από το δωμάτιο, ξάπλωσα και έριξα το μαξιλάρι στα μούτρα μου....

Άρχισα να σκέφτομαι όσα είχα ζήσει μαζί του, από την στιγμή που τα φτιάξαμε μέχρι την τελευταία νύχτα που περάσαμε αγκαλιά....

ΓΙΑΤΊ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΔΙΚΗ, ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ????

Μόλις καταστράφηκαν τα όνειρά μου κι ο κόσμος μου ολόκληρος!

Πώς γίνεται αυτό? Μέσα σε ένα λεπτό να καταστραφεί η ζωή σου ολόκληρη!

Τώρα εγώ γιατί νιώθω τύψεις όμως?

Επειδή του έδωσα ψεύτικες ελπίδες έστω για μερικά λεπτά? Επειδή δεν τον αφήνω να μου μιλήσει? Ή επειδή είμαι ηλίθια¿

Ναι όλα μαζί....

Θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί!

Γιατί τα ζω εγώ αυτά?

Και γιατί νιώθω σαν να έχω διαπράξει έγκλημα???

Έκανα ένα τηλεφώνημα στην Olivia καθώς είναι η μόνη που μπορεί να με βοηθήσει ή να με στηρίξει αυτή την στιγμή...

Olivia: τι έγινε πάλι μωρη?

Είπε μόλις σήκωσε το τηλέφωνο...

Eunju: με την καλή κουβέντα στο στόμα!

Olivia: ωχχ κλαίς?

Eunju: ωχχχ κλαίω?

Olivia: μωρη τι έγινε?

Eunju: απλά έλα!

Olivia: ναι να ντυθώ και-

Eunju: άντε κουκλάκι μου ακόμα σπίτι σου είσαι!

Olivia: κλείσε έρχομαι!

Το κλείνουμε, ξανά ξαπλώνω, ξανά ρίχνω το μαξιλάρι στα μούτρα μου και ρίχνω ένα κλάμα, δεν ξέρω κι εγώ πως το κατάφερα....

Μπαίνει η άλλη μέσα, φρικαρει με το θέαμα, αφήνει κάτω τα πράγματά της, κλείνει και την πόρτα και τρέχει κοντά μου....

Olivia: καλέ? Τι έπαθες?

Eunju: έλα ντε! Κατάντησα να μην ξέρω κι εγώ τον λόγο που κλαίω... Νιώθω κάπως: "γιατί ζω? Γιατί υπάρχω? Ποιος είναι ο λόγος που δημιουργήθηκα?"

Olivia: α μάλιστα το ρίξαμε στην φιλοσοφία τώρα!

Eunju: μα γιατί η ζωή είναι τόσο άδικη?

Olivia: ωχχχχ με τον Lix έχει σχέση... Ωχχχ μάνα μου...

Eunju: ναι και έκανα βλακεία...

Άρχισα λοιπόν να εξιστορώ στην κακομοίρα την Olivia τι βλακεία έκανα!

Eunju: μα δεν θα το έκανα ποτέ αυτό εγώ!

Olivia: όπα πάμε ένα ριπλει... Του έδωσες ψεύτικες ελπίδες και τις πήρες πίσω! Σωστά?

Eunju: χμμμ ναι....

Olivia: αουτσ

Eunju: τι κάνω τώρα?????

Olivia: εγώ θα άλλαζα πλανήτη, όχι νταξει, θα σοβαρευτώ... Λοιπόν πρέπει να αναθεωρήσουμε... Τον θες ακόμα ή όχι?

Πάω να απαντήσω αλλά με διέκοψε..

Olivia: πριν απαντήσεις, σκέψου καλά την ερώτηση!

Έμεινα μερικά λεπτά σκεπτόμενη την ερώτηση της Olivia....

Η αλήθεια είναι ότι εγώ και ο Lix, είχαμε μια τέλεια σχέση και έχω κράτηση πολύ καλές αναμνήσεις...

Είχαμε την ατυχία να χωρίσουμε εξαιτίας της Madeline...

Θέλει να μου μιλήσει, αλλά δεν τον αφήνω! Με αγκάλιασε και μου χάιδεψε τα μαλλιά πριν και τέλος μου είπε πως δεν μετάνιωσε που έστω για λίγο καιρό ήμασταν μαζί.... Άρα επιμένει! Κι αφού επιμένει, με θέλει....

Olivia: λοιπόν? Σκέφτηκες?

Eunju: νομίζω ναι

Olivia: νομίζεις ή είσαι σίγουρη?

Eunju: είμαι σίγουρη

Olivia: ωραία πάμε πάλι! Τον θες ναι ή όχι?

Eunju: ναι, τον θέλω!

Olivia: ωραία, τον φωνάζω για να μιλήσετε και να τα ξαναβρειτε....

Eunju: ιιι όχι μηηηη

Olivia: γιατί? Τώρα δεν μου είπες πως τον θες;

Eunju: ναι αυτό είπα αλλά θέλω απόσταση! Για λίγο καιρό... Θα κάνει καλό και στους δυο μας!

Olivia: για μια βδομάδα θα αναγκαστείς να τον ανεχτείς όμως! Και θα βρίσκεσαι στο δωμάτιό του!

Eunju: α τα έμαθες κι εσύ ε? ΟΠΑ! ΣΤΟ ΔΩΜΆΤΙΟ ΤΟΥ????

Olivia: oh yeah!

Eunju: oh fuck!

Olivia: ρε μην το κάνεις τόσο δύσκολο!

Eunju: δεν το κάνω δύσκολο, απλά θέλω απόσταση! Θέλω να πονέσει όπως πόνεσα κι εγώ!

Olivia: όχι όχι όχι! Μην φτάσεις εκεί!

Eunju: μα δεν γίνεται να το αφήσω έτσι! Θέλω να σιγουρευτώ ότι αν μείνουμε χώρια για λίγο καιρό, δεν θα πάει με άλλη, θα του λείψω, κτλ!

Olivia: οκε να το καταλάβω αυτό, αλλά μην τον κάνεις να ζηλέψει πχ να πας για πλάκα με άλλον!

Eunju: όχι όχι

Olivia: καλά τότε! Άστον να σου μιλάει τουλάχιστον!

Eunju: καλά...

End of Eunju's POV