Felix's POV:

Βρισκόμαστε στο νοσοκομείο τρεις μέρες... Η υγεία της βελτιώνεται.... Ήδη βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση...

Τρεις μέρες τώρα δεν έχω φύγει από το νοσοκομείο...

Εν τω μεταξύ οι γονείς μου δεν έχουν ιδέα για αυτό καθώς εδώ και πολύ καιρό έχουν πάει στην Αυστραλία γιατί βρήκαν καλές δουλειές εκεί και δεν ξέρουμε πότε θα γυρίσουν... Να γιατί δεν αναφερόμαστε καθόλου σε εκείνους....

Η Madeline θα πάει φυλακή, αφού περάσει από δική, αλλά προφανώς θα μπει φυλακή... Δόξα συ ο θεός!

Η Yeongja αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα υγείας και με έχει παρακαλέσει να μην πω τίποτα στην Eunju! Καλά όχι πως μιλάμε και καθόλου....

Καθόμουν και χαζευα στα social media....

Ήταν 9:13 το πρωί, περίπου η ώρα που ξύπνησα....

Γιατρός: εμμμ για την Eunju είστε εδώ?

Felix: ε? Ποιος? Εγώ? Αααα ναι ναι ναι! Λοιπόν, πώς είναι η κατάστασή της??

Γιατρός: είναι πολύ καλύτερα και θέλουμε να σας ενημερώσουμε πως αύριο θα πάρει εξιτήριο και θα μπορέσει να φύγει από εδώ!

Felix: υπέροχα!!!

Γιατρός: απλά η κοπέλα για τουλάχιστον μία βδομάδα πρέπει να μένει με άτομα που θα μπορούν να την φροντίσουν σε περίπτωση που πάθει κάτι!

Felix: ωραία θα την αναλάβω εγώ και η αδερφή μου!

Γιατρός: ωραία! Μπορείτε να την επισκεφθείτε για να την ενημερώσετε....

Felix: μάλιστα! Ευχαριστώ πολύ!

Ναι χάρηκα... Πολύ!

Ελπίζω να με αφήσει να της μιλήσω... Αν αρνηθεί ξανά, αν αρνηθεί ξανά, τι θα κάνω? Έλα ντε...

Να τα παρατήσω? Να την αφήσω να το σκεφτεί? Ίσως η απόσταση να μας κάνει καλό, ίσως και όχι!

Μπήκα λοιπόν στο δωμάτιό της και κάθησα δίπλα της....

Με κοιτάει κάπως "αν ήρθες πάλι για να συζητήσουμε τα γκομενικα μας, καλύτερα φύγε"

Eunju: τι παίχτηκε? Αν θες κάτι σχετικό με την σχέση μας, δεν έχω όρεξη...

Felix: όχι όχι καμία σχέση... Απλά ο γιατρός με ενημέρωσε ότι αύριο παίρνεις εξιτήριο!

Eunju: πανέμορφα...

Το είπε με έναν τόνο αδιαφορίας...

Felix: ναι δεν τελείωσα!

Eunju: λέγε...

Felix: για μια βδομάδα θα έρθεις σπίτι μου!

Eunju: EXCUSE ME¿???

Felix: ναι μην στεναχωριέσαι τόσο, για μια βδομάδα είναι!

Eunju: ρε τι τραβάω το κακόμοιρο....

Felix: όσες προσευχές να κάνεις, δεν το σώζεις!

Eunju: ναι τέλος πάντων, μπορείς να φύγεις τώρα...

Felix: κι αν σου πω όχι δεν φεύγω?

Eunju: θα φας παντόφλα... Καλά όχι... Μπορείς να μείνεις αρκεί να μην αναφερθείς καθόλου στην σχέση μας... Πες για οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό, μπορείς;

Felix: Eunju? Κάποια μέρα θέλω να μιλήσουμε και για αυτό...

Eunju: δεν μπορείς να καταλάβεις ότι όλο αυτό με έχει σκοτώσει? Δεν θέλω απλά! Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβεις?

Felix: βρε το καταλαβαίνω! Γιατί δεν με αφήνεις να σου μιλήσω? Ποτέ δεν είχα σκοπό να σου πω ψέματα και το ξέρεις! Πάντα ήμουν ειλικρινής μαζί σου, γιατί να μην είμαι τώρα?

Eunju: ήσουν και είσαι ειλικρινής μαζί μου, αλλά δεν μπορώ... Με πνίγει όλο αυτό!

Είπε δακρυζοντας...

Αν και δυστασα λίγο στην αρχή, ακούμπησα το χέρι μου στα μακρυά, κάστανα μαλλιά της και την χάιδεψα...

Δεν αντιδρούσε κάπως οπότε συνέχισα... Την κοίταξα με συμπόνια και κατανόηση...

Felix: Eunju, δεν θέλω να σε πιέζω, ούτε να στεναχωριέσαι! Απλά κι εγώ νιώθω πως πνίγομαι με όλο αυτό... Βγαίνω ένοχος στο άκυρο! Και δεν έχω κάνει τίποτα!

Τα δάκρυα άρχισαν να γίνονται περισσότερα, έβαλε τα χέρια της στα μάτια της καλύπτοντάς τα και αγκάλιασε τα γόνατά της...

Σταμάτησα να την χαϊδεύω και την αγκάλιασα αγνοώντας τις συνέπειες....

Felix: σε παρακαλώ μην κλαίς! Κοίτα ίσως να έχεις δίκιο, αλλά πριν με κρίνεις... τίποτα άστο... Καλύτερα να πηγαίνω...

Πάω να κάνω την κίνηση να φύγω, μα εκείνη έπιασε το χέρι μου και με έφερε δίπλα της....

Έπεσε στην αγκαλιά μου συνεχίζοντας να κλαίει κι εγώ είχα μείνει να την κοιτάω!

Ναι φρικαρα λίγο... Καλά πολύ!

Eunju: μείνε!

Είπε κλαίγοντας...

Ε τι να κάνω θα μείνω...

Την αγκάλιασα κι εγώ και άρχισα πάλι να της χαϊδεύω τα μαλλάκια της....