Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και τα μάτια μου βούρκωσαν... Ένα δάκρυ διέφυγε...

Δηλαδή τώρα ήρθε το τέλος μου, επειδή αγάπησα ένα αγόρι, φτιάξαμε μια σχέση, περάσαμε καλά και μια ψυχοπαθής που και καλά τον θέλει, θα με σκοτώσει?

Βαριαναστέναζα...

Αργά άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα γύρω μου...

Τι συμβαίνει?

Που είναι η Madeline που πρόκειται να με σκοτώσει? Σε ποιο δωμάτιο βρίσκομαι? Γιατί πονάω?

Σηκώθηκα αργά αργά και άνοιξα την πόρτα του δωματίου...

Ουφ ήμουν στο δωμάτιο του Felix...

Ήμουν αρκετά ζαλισμενη και για αυτό δεν αναγνώριζα το δωμάτιο...

Πήγα στο μπάνιο και κοιταχτηκα στον καθρέφτη!

ΕΙΙΙ ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ΑΥΤΉ?

Ένα σχεδόν μαυρισμένο μάτι, μια γρατζουνιά στο φρύδι, το χείλος μου γρατζουνισμενο και την μύτη μου να αρχίζει να τρέχει αίμα...

Ένιωθα και ένα πόνο στην κοιλιά...

Σήκωσα την μπλούζα μου για να δω τι συμβαίνει...

Ναι ήταν αυτό που περίμενα...

Μία μαχαιριά στην κοιλιά μου, για την ακρίβεια λίγο πιο κάτω από το πλευρό... Όμως είχαν προλάβει την πληγή και την είχαν κλείσει...

Έπλυνα το πρόσωπό μου και βγήκα από το μπάνιο...

Το κεφάλι μου πονούσε πολύ...

Τα πάντα γύριζαν....

Βγήκα από το μπάνιο και κρατήθηκα στον τοίχο...

Στάθηκα εκεί για λίγο μέχρι να νιώσω λίγο καλύτερα...

Ξαφνικά άκουσα βήματα...

Κοιτάω πίσω μου και βλέπω την Olivia να με πλησιάζει...
~~~
Olivia: Junie??? Είσαι καλά???

Eunju: Olivia? Τι έγινε? Γιατί πονάω? Γιατί ζαλίζομαι? Γιατί τρέχει αίμα? Τι μου συμβαίνει?

Felix: Eunju? Είσαι καλά???

Eunju: μη, μη, μην με πλησιάζεις.... Μείνε εκεί!

Felix: τι? Γιατί??? Τι σου έκανα?

Eunju: με βλέπεις? Βλέπεις πως κατάντησα? Παραλίγο να με σκοτώσει εξαιτίας σου!

Felix: ναι ωραία, εγώ που κολλάω?

Eunju: επειδή εσύ ήσουν μαζί της πριν από εμένα και με βάση αυτά που μου έλεγε όσο πλακωνομασταν, μακάρι να μην είχα πάει ποτέ μαζί σου!

Olivia: εμμμ καλύτερα να αποχωρήσω εγώ...

Felix: Eunju, τι σου είπε?

Eunju: ότι ποτέ δεν χωρίσατε! Το επιβεβαίωσα πριν που σας είδα μαζί εξάλλου...

Felix: μα δεν είναι-

Eunju: αυτό που νομίζω? Άστο καλύτερα μην απολογείσαι! Η σχέση μας έληξε...

Felix: μα-

Eunju: μην τολμήσεις να πεις κάτι! Τελειώσαμε!

Felix: Eunju!

Eunju: Felix, τέλος!

Felix: άκου με πρώτα και μετά αποφάσισε! Δεν θέλω να χωρίσουμε! Δεν έκανα τίποτα μαζί της πίσω από την πλάτη σου και όσα είδες πριν ήταν δική της βρομοδουλεια! Σε παρακαλώ, πίστεψέ με!

Eunju: μα δεν μπορώ! Έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου απέναντί σου!
~~~
Έκανα ένα βήμα να γυρίσω πίσω στο δωμάτιο όπου βρισκόμουν στην αρχή αλλά παραλίγο να πέσω!

Δεν έπεσα επειδή πρόλαβε να με πιάσει και να με σηκώσει...
~~~
Felix: Eunju, είσαι καλά?

Eunju: μην με ακουμπάς!
~~~
Του είπα και ξέσπασα σε κλάματα...

Εκείνος βουρκωσε...

Ακούμπησε το μάγουλό μου με το χέρι του και σκούπισε τα δάκρυά μου...
~~~
Felix: ξέρω ότι πληγώθηκες, αλλά τουλάχιστον άκουσέ με! Σου λέω την αλήθεια!

Eunju: να ακούσω τι? Ότι-

Felix: ότι εγώ και η Madeline είμαστε παρελθόν! Ήταν μια fail σχέση και για να με εκδικηθεί, επέλεξε να σου πει ψέματα για να μας χωρίσει!

Eunju: ακόμα και τώρα βρίσκεις δικαιολογίες? Πώς το κάνεις αυτό? Πώς μπορείς να βρίσκεις δικαιολογίες, τώρα, εδώ που φτάσαμε? Πώς?

Felix: δεν είναι δικαιολογίες ρε γαμωτο! Σε παρακαλώ άκουσέ με!

Eunju: αρνούμαι!
~~~
Είπα και σιγά σιγά έφυγα και πήγα στο δωμάτιο της Olivia...

Πριν προλάβω να μπω μέσα μου φώναξε:

Felix: τουλάχιστον πήγαινε στο δωμάτιό μου γιατί της Olivia πρέπει να καθαριστεί!

Εδώ έχει ένα δίκιο!

Τον αγαπάω αλλά με πλήγωσε!

Πώς μπόρεσε να μου το κάνει αυτό?

Πώς?

Γιατί να μου το κάνει αυτό?

Μακάρι να είναι ένα όνειρο, ένας εφιάλτης!

Θέλω να ξυπνήσω! Δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό στην πραγματικότητα?

Ξάπλωσα στο κρεβάτι του και έκλεισα τα μάτια μου....