Bahar günüymüş dünyaya gelişim
Ağlarken de annemi mutlu edişim
Kucakta günü güne ekleyişim
1 yaşında aslında
gece gündüz fark etmezmiş...

Adım adım yürüdüm düşe kalka
Her yaş hevesimde ayrı bir dava
Dünya panayır yeri coşkumla
4 yaşında baktım
oyuna her yer bahçeymiş

Sonra her gün yeni bir macera
Bir naz bir kahır, okul yolunda
Arkadaş bir çiçek, gönül bagımda
8 yaşında anladım
öğretmen arı, çocuklar petekmiş

Git gide değişir oldu hayatın rengi
Aslında ne kahramanın, nede peri
Ağırlaşır oldu yük omzumda yeni
10 yaşında kavradım
emek aslında, alın teriymiş

Artık oyum bahçem bile bozuldu
Dedem şekeri, gece uykuyu unuttu
Her güne tasa, beni nereden buldu
12 yaşında yazdım
Kalem konuştu, hüzün şiir miş..

Her geçen gün, yarının yolu yokuş
Düş aleminden biraz daha kopuş
Daha yeni başlarmış bu varoluş
15 yaşında tattım
Nefes bi yok oluş, bi dirilişmiş

Ben nihayet sanki bir gül ağacı
Dediler, tomurcuk açma zamanı
Ak eller kızıl kınaya bulandı
20 yaşında baktım
zemheriye cemre düşme vaktiymiş..

Vuslat Tuna

@wattpadPoetryTR şiir yarışmasında dereceye giren şiirlerinden biri.