Ispatı Yokmuş
Şenliğin bedelini nar'a yazmışlar
Sevdalıyı ateşli ok ile vurmuşlar
Gün olup gerçeği düşe yormuşlar
Meğer bu ömrün ıspatı yok imiş
Dara kalan başını yaslar dağlara
Sıgmamış kan sıçramış ufuklara
Girdap misali düşmüş fani ağlara
Meğer bu hevesin sonu yok imiş
Derman kesilir, can tarumar olur
Ecel unutmaz ki, ten evinde bulur
Her ettiğin gelir, hesabın sorulur
Meğer bu vebalin oluru yok imiş
Görünür sadece mevsimde bahar
Asıl hüner cennetti nur da arar
Ancak iman cesedi müberek kılar
Meğer bu ziynetin ederi yok imiş
Vuslat Tuna
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top