Brak rąk.
Brak ciepła.
Brak ciała.
Brak słów.

Ciemność, cisza i pełne nienawiści spojrzenia.

" Zatop nas Boże, bo jeśli tego nie zrobisz, będziemy biegać tutaj w kółko, zderzać się ze sobą, uderzać w ściany, które sami postawiliśmy, będziemy wściekle szarpać tę brudną tekturę, z której to wszystko jest zrobione, aby wydusić z niej cokolwiek, miłość, pieniądze, nas samych, coś, czego tak naprawdę w ogóle tam nie ma, a jeśli nawet jest, to zaledwie na chwilę, i znika szybciej, niż się pojawiło.

Zatop to miasto, abym w końcu przestał słyszeć szum, głuchy krzyk. Zatop nas, bo nie potrafimy ani myśleć, ani kochać. Bo tego nie chcemy. Bo idziemy przez las, pijani od słów. Zatop mnie, bo ja tego nie chcę."
-Jakub Żulczyk "Ślepnąc od świateł"

(Grunt to nie bać się samotności.)