"I need full powered players. Hindi pwede dito ang lalampa-lampa. You need to have the double S. Strength and Speed. I don't need you to be disciplined and well-mannered, all I need is your ability. We have one golden rule, 'Brag if you have something to brag, but if you got nothing, then just Shut Up." Matigas na sabi ko.

"Waahhh nawawala ang cuteness ni Rose kapag galit! Pero ang cool niya!!! Ang cute niya talaga!" I heard some students squealed.

Pinipigilan ko talagang magpout. Pero kailangan kong maging strict.

"You don't have to be early every training as long as you can run 5 laps for every minute you're late."

"You don't have to comply with every training, as long as you can squat for 8 hours under the sun, no break, no food, no water."

"You don't have to wear pescribe uniforms as long as you can run around the campus totally naked."

I saw everyone gulped.

"Do you have anymore questions?" I asked. May isang soccer player ang nagraised ng kamay.

"Yes?"

"Are you going to play with us everytime?"

"I can go to your training anytime I want, there's no particular schedule." I said. Ewan ko dahil mix emotions sila, may natuwa, may nalungkot.

Napatingin ako sa entrance ng gymnasium kung saan buhat-buhat nina Bea at Leif yung boxes of Balls.

Kumunot ang noo ko. Ang saya-saya naman nilang nagbubuhat. Sa lahat atah ng pinapahirapan sila na ang masaya.

"Okay! Let's start with the elimination! Go get your materials!!" Palakpak ko.

Lahat naman sila nagtatakbo para kumuha ng gamit. Malawak ang gymnasium. May court for volleyball, basketball, badminton, table tennis and gymnastics, dalawang oval para sa athletics/baseball and soccer, outdoor court for tennis.

May room for chess and taekwondo.

Nagsimula na silang maglaro. Nagpalagay ako ng nametag para maimemorize yung mga name ng outstanding just by watching them.

"Meryenda ka muna." Napalingon ako kay Leif.

"Mamaya." Cold na sabi ko at nilagpasan siya.

"Hi, I brought you snacks." biglang sulpot ni Hunter. Napangiti na lang ako.

"Wow! Thanks gutom na talaga kasi ako. Dun tayo sa bleachers." I smiled bago ako lumingon kay Leif and smirked at him.

Kunot na kunot ang noo niyang parang hindi makapaniwala sa ginawa ko.

"Mukhang stress na stress ka na. Nagkakawrinkles ka na oh." Hunter chuckled at hinila-hila yung pisngi ko.

"Medyo nga. Subukan mo kayang magmukhang strikto kahit hindi ka sanay." I pouted.

"Hindi mo naman talaga bagay yun. Dapat sayo laging nakangiti." He said at hinila yung pisngi ko na parang pinapangiti.

"Ganito??" I grinned kaya tumawa siya.

"Kumain ka na nga lang." He chuckled at ginulo ang buhok ko. Ginawa pa kong bata. "Buti di ka ginugulo nung dalawa."

"Hmm? Lumalayo naman ako kapag nasa malapit sila or umiiwas na lang ako." I said bago ko kinagat yung burger yum.

"Yeah, lumayo ka talaga kay Bea lalo na kapag andyan si Leif. Mga bata pa lang kami possessive na siya kay Leif, when we were grade 2, binalian niya ng buto yung batang nagbigay ng homemade cupcake kay Leif."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Hunter.

"Seryoso? Mukha naman kasing mabait si Bea nung una." I said.

"Ewan ko lang. Basta iwasan mo na lang siya, siya ang pinakabrutal sa She Royals."

"Mmm sige susubukan ko." I smiled. Kumain na kami, nagkwentuhan, nag-asaran, nagtawanan. Mabilis lang kagaanan ng loob si Hunter kasi parehong-pareho kami ng hilig.

Nag-oopen up nga ko sa kanya minsan ng mga hinanakit ko dun sa dalawa.

"Saan ka na pupunta?" I asked after naming kumain.

"Dun lang ako sa garden matutulog." He grinned. Grabe napakaantukin niya talaga, kulang pa atah ang 12 hours a day na tulog niya eh.

"Sure, huwag ka na sanang magising." Irap ko.

"Anong sabi mo?" Bigla niyang kinurot ng matindi yung pisngi ko kaya napahiyaw ako sa sakit.

"Aahh!!!" I pouted. Naiiyak na nga ko sa sakit.

"Alam ko na gamot diyan." He grinned at hinalikan ang magkabila kong pisngi. Nagulat ako sa ginawa niya. Bago pa ko makapagreact kumaripas na siya ng takbo.

Natawa na lang ako. Baliw talaga.

"Ouch!" I squealed ng maramdamang may tumama sa likod ko. Lumingon ako only to see a ball rolling on the floor.

Pinulot ko yung bola at hinanap kung sino tumira nun and I saw Bea smirking at me.

Ginagalit talaga ako ng babaeng ito. Nilaro-laro ko yung bola ng volleyball.

She's looking at me na para bang hinahamon ako. Pwes pagbibigyan ko siya.

I dribbled the ball at binato diretso sa mukha niya. Headshot! Tumumba siya at lumagapak sa sahig.

I smirked at naglakad papunta sa kanya habang nagdridribble ng bola. Nagsquat ako sa tabi niya.

"Aray peste..." she murmured habang pinupunasan ang dumudugong ilong.

"Ang yabang mo rin eh noh?" Taas kilay na sabi ko. She gritted her teeth at bumangon paupo sa harap ko. Nakita kong duguan na yung bibig niya.

Tibay din ng bungo ng babaeng ito eh.

*pwe*

Napapikit ako ng bigla akong duraan ni Bea sa mukha. Agad namang may nag-abot ng panyo sakin kaya agad kong pinunasan yung mukha ko.

*slap*

Sumubsob ulit si Bea sa sahig dahil sa lakas ng pagkakasampal ko.

"Enough!!" Umalingawngaw sa loob ng gym ang boses ni Leif. Napaupo ako sa sahig ng bigla niya kong itulak palayo kay Bea.

"L-Leif, I-I was just doing my job ng bigla na niya kong batuhin ng bola." Bea sobbed. Kumunot ang noo ko, Reyna ng mga Sinungaling.

Tinignan ako ng masama ni Leif.

Tumayo na ko at inayos ang sarili ko.
"Binato ka ng bola? Bakit kita babatuhin ng walang dahilan? Total mukhang naniniwala naman si Leif sayo, eh di totohanin na natin?" I smirked.

"Everyone. Get all the ball we have at batuhin silang dalawa, isang tao 5 shots. Bigay niyo na lahat ng lakas niyo. It's time for evaluation." Cold na sabi ko at umupo sa bench habang pinapanood yung dalawang binabato nila ng bola.

I should be happy now, right? Pero bakit nasasaktan ako? Nasasaktan akong makita si Leif na prinoprotektahan si Bea sa mga tama ng bola, nasasaktan ako sa katotohanang mas pinapaniwalaan niya si Bea.

I forced myself not to cry. Pinapanood ko na lang silang magdusa. They're very unfortunate, they brought out the beast in me.

"Okay enough!!" I shouted. Mahirap makitang magkayakap yung dalawa habang pinapahirapan sila.

"All of you, do 25 laps inside the gymnasium. First 10 to finish will automatically pass the evaluation." I commanded.

Naglakad ako papuntang direksyon nina Leif at Bea. Masasanay din ako hanggang sa mamamanhid na ko.

"How was my punishment?" I smirked.

"Hindi na ikaw ang Rose na kilala ko." Leif said. Parang may parte saking gumuho.

"Yeah, wala na siya. You killed her. You wasted the trust she gave." I said

"Alam ko, pero kahit ganun, never kong maiisip na magagawa mong manakit ng tao, I always knew you as a warm and sweet person--"

"Then you don't know me too well. What you are seeing right now is my true color." Matigas na sabi ko.

"I'll do everything you want just don't hurt Leif, wag mo siyang idamay sa galit mo sakin." Naiiyak na sabi ni Bea.

"What an award winning act Bea, unfortunately off cam tayo so cut the drama, nagrereflect na sa mukha mo ang pagiging plastic mo." I hissed.

Bea's facial expression changed. Para na siyang pusang hindi makaanak.

"She's talking to you in a nice way Rose. Why are you so rude?!" Bulyaw sakin ni Leif.

Nasasaktan na ko. Pinagtatanggol niya si Bea.

"Cause a person like her, shouldn't be treated like a human. Asal hayop, ugaling hayop, mukhang hayop--"

I was taken aback ng maramdaman ang paghapdi ng pisngi ko when Leif suddenly slapped me.

Naiyak na lang ako habang hawak-hawak ang pisngi ko. Pati si Leif hindi makapaniwala sa ginawa niya. Bea's smirking at me behind Leif.

"So--"

"Stay away from me! Bagay nga kayong dalawa! Wala na kayong ibang alam kundi ang manakit ng iba!!"

So I walked out. Lumabas ako ng gymnasium. Sumandal ako sa pader at pumadausdos paupo sa sahig.

I hugged my knees and cried.

"Mas maganda ka kapag nakangiti ka." Napaangat ako ng tingin and wiped my tears.

"H-hunter?" I sniffed. Nagsquat siya sa harap ko. Naiyak na lang ako ulit. I threw myself to him and hugged him tight.

I need comfort now.

"Rose! I'm--" I heard Leif's voice. Lilingon na sana ako ng biglang hawakan ni Hunter yung likod ng ulo ko.

"Leave her alone Leif. I don't want to see her crying again because of you." Hunter said. May kung anong bagay na humaplos sa puso ko.

"You don't tell me what to do Hunter." Leif hissed.

"I can tell you what to do. And I'm gonna tell you, better stay away from my girl."

Nagulat ako sa sinabi ni Hunter. I wanted to look at him para tanungin kong anong sinasabi niya but my head can't nove cause of his hand.

"She's not yours." Leif said.

"Yes she is."

I felt Hunter hands on my face and the next thing I knew, magkadikit na ang mga lips namin.

Hindi na nga ko nakapikit sa gulat. Nakaawang ang bibig ko the moment he let it go.

"G*go ka!" Leif hissed at susugurin na sana si Hunter when Bea suddenly pulled him.

"I told you! Sila na. Stop wasting your time on them Leif, gagamutin pa natin yang sugat mo." Bea said.

Kumunot ulit ang noo ko.

"Humanda ka sakin Hunter." Leif hissed at dinuro pa si Hunter bago sila pumasok sa loob ni Bea.

"Sorry about that sobrang nagalit lang ako kay Le--"

"It's okay. Salamat dahil nandyan ka para sakin Hunter. Dun muna ako kina Lhorraine." I smiled.

Hindi ko na hinintay ang sagot niya mabilis akong naglakad papuntang club room nina Lhorraine pero wala na kong naabutang tao.

"Rose! Tapos na evaluation?" Nakasalubong ko si Daisy.

"Ah hindi pa sumama kasi pakiramdam ko, si Lhorraine?" I asked.

"Kasama ni Pres mukhang seryoso usapan nila eh." Daisy said.

"Ganun ba? Saan ka pala pupunta?"

"Sa club, may kinuha lang akong gamit sa stock room." She grinned at pinakita yung paperbag na bitbit niya

"Ganun ba? Sige puntahan ko lang si Lhorraine."

"Okay! Babye." She grinned at nagtatakbo na paalis. Nagwave na lang ako at dumiretso sa office ni Yancey.

I was about to enter her office when I heard Lhorraine's voice.

"Sorry, hindi ko talaga sinasadya. Nadala lang ako." her voice broke. Sumandal ako sa divider and tried to eavesdrop.

"Lhorraine, isang malaking pagkakamali ang nagawa mo."

"I know--"

"Pano kung magbunga yan?!"

"H-hindi..." Lhorraine said in a small voice.

"Hindi?! Lhorraine! Alam mo ang gagawin nila kung sakaling magkabunga yan!! Lhorraine naman! Matalino ka naman sa pagkakaalam ko!!!"

I heard Lhorraine sobbed.

"You are commited to Daemon at kahit wala na siya, wala ka pa ring karapatang ibigay ang sarili mo sa iba."

------------------

Hindi ko alam kung panong gabi na pala and I'm here in the middle of nowhere.

Hinayaan ko sila ni Daemon noon dahil gusto ko silang maging masaya. Lhorraine promised me na no matter what happened her love for Daemon will always prevail.

"SINUNGALING KA LHORRAINE PINAGKATIWALAAN KITA!!"

I shouted. Naiyak na lang ako.

"I swear I'm gonna kill your child." I hissed and gritted my teeth. Ipagdasal na niyang hindi siya mabubuntis.

*beeeeeppppp!!!*

Malabo ang mata ko dahil sa kakaiyak ng masilaw ako sa liwanag. The next thing I knew tumilapon na ko at malakas na lumagapak sa sahig.

The physical and emotional pain had mixed. Yung galit ko umabot na sa sukdulan.

"G*go! Pinatay mo atah!!" I heard a man said. Tirik lang ang mga mata kong nakatitig sa kalangitan na puno ng mga bituin.

"Hindi! Humihinga pa oh!! Dalhin mo na yan!"

I closed my eyes when I felt someone carried me on his arms and that's the moment I lost conciousness.

Nagising ako due to murmurs. I opened my eyes and a sudden pang of pain bit me. Nabalian atah ako ng ribs.

And then I realized. Nakahandcuffs na ko at nakalambitin, may mga latay na ng latigo ang katawan ko.

I'm dripping with blood.

"Kailan daw ba darating si Ma'am Bea? Gising na toh oh. Tibay din eh." A man hissed.

Bea?

Biglang kumulo ang dugo ko.

"Bukas pa daw eh. Sabi nga niya wag nating istorbuhin dahil magkasama sila ni Sir Leif, matutupad na rin ang pangarap nung makasiping si Sir Leif."

Pumilantik ang kilay ko sa narinig. Biglang uminit ulit ang ulo ko. I can't tolerate this anger anymore.

"Gahasain na muna natin toh?" Another guy smirked.

Biglang may lumapit saking lalaki at unti-unti akong hinubaran at pumwesto sa harap
ko yung isa pumwesto sa likod ko.

"Don't you dare lay a finger on me." I hissed. Bigla silang tumawa at pulled my face.

That's it!! Tinanggal ko agad yung pagkakachain ko at may parte pa ng room ang gumuho at nagcreate ng crack sa walls.

Isinuot ko yung damit ko while chains are still on my arms.

"Ginalit niyo ko." Cold na sabi ko. I wrapped the chains on my arms at isinutok sa mukha nung isang lalaki.

Naramdaman ko ang pagkadurog ng mga buto sa mukha niya. Yung isa naman ipinulupot ko yung chain sa leeg niya at kinaladkad palabas ng room hanggang humiwalay yung ulo niya sa katawan niya.

I wrote a mesaage using their blood before I transformed to a wolf.

"7pm na! Asan na si Rose?!" I heard Jana squealed pagkauwi ko.

I opened the door kaya napalingon sila sakin.

"Anong fashion taste yan Rose?!" Kristine
chuckled habang nakacross legs na naglilinis ng kuko.

"Ah wala nadapa lang"

"Grabe ka namang madapa. *lick* may halong dugo ng tao, don't tell me you killed someone?"

Nanlalaki ang mga mata ni Jana. Napasmirk na lang ako.

"Anong ginawa mo? Halika gamutin muna natin sugat mo." Biglang singit ni Lhorraine pero tinampal ko yung kamay niya.

"Wag mo kung hahawakan. Marumi ka na." cold na sabi ko bago ako pumasok sa kwarto ko.

-----------
Epic yung unang UD nito sorry ^^
Tbc...