Η ιστορία από εδώ και πέρα περιπλέκεται πολύ. Τα γεγονότα πολλά. Η ζωή μας κάθε μέρα είναι αβέβαιη. Γίναμε μάρτυρες ενός φόνου και το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτός που τον διέπραξε, θα μας κινηγήσει.

2 χρόνια νωρίτερα

"Λοιπόν από πού ξεκινάμε;" τους ρώτησα.

"Αυτός είναι ο αγωγός." μας έδειξε ο JJ. "Αν βγήκε από εδώ θα παρασύρθηκε σε αυτά τα σκουπίδια." πρόσθεσε.

"Σωστά." σκέφτηκε ο Pope.

"Όσοι χρησιμοποιούν πλαστικό, θα πρέπει να εκτελούνται!" δήλωσε η Kiara.

"Εγώ το λατρεύω το πλαστικό. Το χρησιμοποιώ κάθε μέρα." γέλασε ο JJ.

"Ελπίζω να το ανακυκλώνεις να μην καταλήγει στον ωκεανό." τον κοίταξα αυστηρά η Kiara.

"Το περίμενα ότι θα έλεγες κάτι τέτοιο, οπότε έφερα σακούλες σκουπιδιών." τους διέκοψα.

"Σκέφτηκες να προστατέψεις το περιβάλλον;" η Kiara μου έκλεισε το μάτι.

"Ίσως." χαμογέλασα και ο JJ μου έδωσε ένα φιλί.

"Εσείς η 2 βρείτε κανένα δωμάτιο." μας πείραξε ο Pope και του πέταξα τις σακούλες στο κεφάλι.

"Ωραία περνάμε." ειρωνεύτηκε ο JJ καθώς είχαμε μαζέψει όλα τα σκουπίδια αλλά κανένα ίχνος όπλου.

"Αν δεν είναι στα σκουπίδια θα είναι στον αγωγό." ακούμπησα το χέρι μου στον ώμο του.

"Φυσικά και είναι." βοηθήσαμε τα αγόρια να ανοίξουν την πόρτα. "Ποιος θα μπει;" ρώτησε η Kiara.

"Στον υπόνομο υπάρχει ένα σκουλίκι που μπαίνει μέσα σου. Μπαίνει στο αίμα σου και βγαίνει από το πουλί σου. Οπότε από εμένα είναι όχι." είπε ο JJ και τον βάρεσα ελαφρά στο κεφάλι.

"Και από εμένα είναι όχι." πρόσθεσε ο Pope.

"Κατάλαβα. Φοβάστε." γέλασε η Kiara.

"Γλυκούλιδες." πρόσθεσα. "Θα πάω εγώ."

"Εντάξει, απλά..." ο JJ έκανε μια παύση. "Να προσέχεις."

"Θα προσέχω." τον φίλησα και μπήκα μέσα.

"Φώναξε αν χρειαστείς κάτι." μου είπε η Kiara πριν απομακρυνθώ πολύ.

"Θα φωνάξουμε και εμείς." πρόσθεσε ο JJ.

"Πολύ θα βοηθήσετε. Ευχαριστώ." γέλασα.

Ήταν πιο απαίσια από ότι νόμιζα τελικά..

"Βρήκες τίποτα;" ακούστηκε η φωνή του Pope.

"Τίποτα." φώναξα και συνέχισα να προχωράω.

"Θα είναι στον πάτο του φρεατίου." άκουσα τον JJ να λέει.

Έφτασα στο φρεάτιο και άρχισα να ψάχνω μέσα στα λήμματα. Ήταν μακράν ότι χειρότερο είχα κάνει στην ζωή μου. Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω δεν θα ξανά έμπαινα.

"Παιδιά κάτι βρήκα!" τους φώναξα.

"Βρήκες το όπλο;" ήρθε η φωνή της Kiara.

"Παιδιά έχει κάτι πεθαμένο εδώ." πέταξα μακριά ότι είχα πιάσει.

"Άνθρωπο;" άκουσα τον JJ.

"JJ δεν βοηθάς." ούρλιαξα. "Μου χρωστάτε για πάντα." συνέχισα καθώς έπιασα το όπλο. "Γαμώτο." είδα το νερό να έρχεται με δύναμη. "Παιδιά το νερό τους φώναξα."

"Lydia, βγες από εκεί τώρα." ήρθε πίσω η φωνή του Pope.

"Δεν προλαβαίνω παιδιά." τους φώναξα ανεβαίνοντας την σκάλα. "Υπάρχει φρεάτιο από πάνω μου. Βρείτε το."

"Lydia." άκουσα την φωνή της Kiara από πάνω μου μετά από λίγο.

Προσπάθησαν να ανοίξουν το καπάκι αλλά είχε κολλήσει. Τελικά με την βοήθεια του νερού κατάφεραν να το βγάλουν. Πετάχτηκα έξω και πήρα μια ανάσα. Πριν αρχίσω να βήχω. Μετά από λίγο ένιωσα καλύτερα και σηκώθηκα.

"Γι' αυτό δεν ψάχναμε;" έβγαλα το όπλο από την πίσω τσέπη μου.

"Ας το πάμε στον Shoupe." ο JJ τύλιξε το όπλο σε ένα πανί και μου έδωσε ένα γρήγορο φιλί.

Αφού έκανα ένα μπάνιο και η Kiara μου έδωσε μερικά καθαρά ρούχα τρέξαμε στο αστυνομικό τμήμα. Ο JJ άφησε το όπλο πάνω στο γραφείο του Shoupe.

"Δηλαδή αυτό είναι το όπλο με το οποίο ο Rafe σκότωσε την Peterkin;" ρώτησε ο Shoupe.

"Αυτό ακριβώς σου λέμε." ο JJ για πρώτη φορά έδειχνε σοβαρός.

"Και με αυτό ο Ward σκότωσε τον Gavin." πρόσθεσε ο Pope.

"Και που είναι το πτώμα;" ο Shoupe για άλλη μια φορά δεν μας πίστευε.

"Δεν έψαξες;" τον κοίταξα.

"Ρώτησα στο νοσοκομείο. Πήγα σπίτι του. Έλλειπε."

"Έλλειπε;" η Kiara τσίτωσε.

"Αφού είναι νεκρός." συμπλήρωσε ο JJ περνώντας τα χέρια του από τα μαλλιά του.

"Επειδή δεν είναι σπίτι του, δεν σημαίνει ότι είναι θύμα ανθρωποκτονίας." ο Shoupe ποτέ δεν θα μας πίστευε.

"Θα το στείλεις για βαλλιστική εξέταση τουλάχιστον, ή θα κάθεσαι;" είχα αρχίσει πλέον να ενοχλούμε με την συμπεριφορά του.

"Φύγετε. Έχω δουλειά." σηκώθηκε και μας άνοιξε την πόρτα.

"Σε λαδωσε ο Ward;" πήγα μπροστά του. "Αυτό είναι παράλογο." πρόσθεσα και βγήκα από το γραφείο του.

"Τίποτα δεν κάνεις." ο JJ έμπλεξε το χέρι το με το δικό μου.

"Σου φέραμε το φονικό όπλο." ο Pope έμεινε πίσω.  "Δεν υπάρχει λόγος να μην το εξετάσεις."

"Πήγαινε στους φίλους σου."  ο Shoupe και πάλι παρέμεινε ψυχρός.

Ο Pope και η Kiara επέστρεψαν στο σπίτι του John B, ενώ εγώ και ο JJ πήγαμε μια βόλτα στην παραλία.

"Δεν μπορώ ακόμα να το πιστέψω." του είπα καθώς κάθισα στην άμμο. "Έχει όλες τις αποδείξεις. Του έχουμε δώσει τα πάντα στο πιάτο. Και πάλι δεν κάνει τίποτα. Είναι σαν να μην θέλει να ασχοληθεί καν."

"Θα βρούμε ένα τρόπο να τον αφηπνίσουμε." ο JJ έκατσε δίπλα μου. "Αλλά τώρα λέω να μην ασχοληθούμε με αυτό." με φίλησε. "Έχω μια ιδέα!" πρόσθεσε.

"Μμ. Μου αρέσει αυτό." τον κοίταξα. "Τι έχεις σκεφτεί με το μυαλουδάκι σου.

"Σερφ." απάντησε και τον κοίταξα τρομαγμένη.

"Πας καλά; Θα γίνουμε παγωτό. Το νερό δεν πρέπει να ξεπερνάει τους 2 βαθμούς αυτή την στιγμή."

"Η μικρή kook φοβάται;"

"Είναι ιδέα μου, η με προκαλείς JJ;" τον πήραξα και εγώ. "Δεν σου έχουν μάθει ότι ένας kook, δεν λέει ποτέ όχι σε μια πρόκληση;" σηκώθηκα και έπιασα την σανίδα μου από το αποθηκάκι. "Ελπίζω να έχει πετσέτες μαζί σου." του είπα πριν μπούμε στο νερό.

Τα κύματα ήταν ιδανικά και περάσαμε πολύ ώρα κάνοντας κόλπα πάνω και μέσα από αυτά. Μερική ώρα αργότερα βγήκαμε και καθίσαμε αγκαλιά στην άμμο.

"Δεν περίμενα ότι θα βρω κάποιον καλύτερο από εμένα στο σερφ." ο JJ κοίταξε τον ουρανό.

"Ούτε εγώ ότι θα ένιωθα ποτέ έτσι για κάποιον." χαμογέλασα. "JJ, αλήθεια σημαίνεις πολλά για εμένα και χαίρομαι για αυτή την τροπή που πήραν τα πράγματα."

Κυριακή σήμερα και τι σας έχω εδώ;;

Καινούριο κεφαλαιάκι.

Αμέ καλά διαβάσατε...

Απολαύστε το με την ησυχία σας και τα λέμε το επόμενο Σάββατο γιατί Κυριακή έχω βάπτιση...

Φιλάκια...