Μεγαλώνοντας με έμαθαν να εμπιστεύομαι ανθρώπους. Να εμπιστεύομαι την δικαιοσύνη, αλλά για ποια δικαιοσύνη μιλάμε, όταν ένας αθώος κινδυνεύει να πληρώσει για κάτι που δεν έκανε. Που είναι η δικαιοσύνη σε όλο αυτό; Ποια δικαιοσύνη πρέπει να εμπιστευτώ.

2 χρόνια νωρίτερα

Το επόμενο πρωί όλοι ξυπνήσαμε χωρίς να ξέρουμε τι έχει συμβεί. Ο JJ κοιτούσε έξω από την τζαμαρία και εγώ τον αγκάλιασα από πίσω. Με όλα αυτά που έγιναν δεν είχαμε προλάβει να χαρούμε καθόλου την σχέση μας.

"Σίγουρα θα τον έχουν πιάσει μέχρι τώρα." γύρισε να με κοιτάξει.

"Μην απογοητεύεσαι." του χαμογέλασα.

"Όχι. Δεν θα περιπολούσαν αν τον είχαν πιάσει." εμφανίστηκε ο Pope.

"Είμασταν στο αμάξι. Μάλλον ψάχνουν και εμάς." ακούστηκε η φωνή της Kiara.

"Αφού γίναμε παράνομοι, ας τον βοηθήσουμε τότε." ο Pope φάνηκε αποφασισμένος. "Ας τον βρούμε πριν από αυτούς."

"Pope, που πας;" τον σταμάτησα.

"Να πάρω βενζίνη για το σκάφος. Ραντεβού στην προβλήτα στις 3. Μην αργήσετε." η Kiara τον ακολούθησε και πήγα να κάνω το ίδιο.

"Ασ' τους!" ο JJ μου έπιασε το χέρι. "Πρέπει να τα βρούνε κάποια στιγμή." με τράβηξε κοντά του και με φίλησε.

"Πρέπει να βρούμε το φάντασμα." τον έσπρωξα ελαφρά και γέλασε.

Αφού πήραμε τρόφιμα από το μαγαζί της Kiara με τον JJ πήγαμε από το σπίτι του για να πάρει τα κλειδιά του σκάφους.

"Θέλεις να έρθω;" τον ρώτησα.

"Θα είμαι εντάξει." κατέβηκε και μετά από μερικά λεπτά επέστρεψε. "Έχω τα κλειδιά." φώναξε.

Η Kiara ξεκίνησε να οδηγάει και 10 λεπτά μετά φτάσαμε στο γκαράζ για να πάρουμε το σκάφος. Ο Rafe και ο Barry εμφανίστηκαν.

"Τι γίνεται JJ;" ο Rafe τον πλησίασε και μπήκε μπροστά του.

"Rafe σε παρακαλώ." τον σταμάτησα. "Έκανες ότι έκανες για να προστατεύσεις τους δικούς σου. Άσε μας τουλάχιστον να γλυτώσουμε έναν αθώο από το να πάει φυλακή."

"Μην νομίζεις, ότι ξέχασα τι έγινε μεταξύ μας στον δρόμο." σημάδεψε τον JJ με όπλο και μπήκα μπροστά του. "Ήρθα γιατί θέλω πίσω τα λεφτά μου." το όπλο του σχεδόν ακουμπούσε στην καρδιά μου.

"Barry.." ο Rafe έδειχνε να παλεύει με το μέσα του.

"Τι Rafe;" o Barry απομάκρυνε το όπλο και γύρισε να τον κοιτάξει.

"Όχι την Lydia!" ήταν το μόνο που είπε. "Που είναι ο John B;" γύρισε και με κοίταξε.

Τον πλησίασα αλλά δεν απάντησα. Σήκωσα το χέρι μου και του έριξα ένα δυνατό χαστούκι.

"Μακάρι, να μην το έκανες αυτό." μου έπιασε το χέρι.

"Ξέρω τι έκανες." του φώναξα ελευθερώνοντας το χέρι μου. "Ξέρω ότι εσύ σκότωσες την σερίφη." με έπιασε από το λαιμό και σχεδόν μου έκοψε την ανάσα.

"Μην το ξαναπείς αυτό! Κατάλαβες;" για πρώτη φορά τον φοβήθηκα.

Ξαφνικά ο Pope μπήκε μέσα και άρχισε να χτυπάει με μανία τον Rafe ενώ ο JJ πάλευε με τον Barry. Μετά από λίγο ο Pope πήρε ένα σχοινί και το πέρασε γύρω από τον λαιμό του Rafe.

"Pope σταματά. Τον πνιγείς." του φώναξα και δόξα το θεό με ακούσε.

Ο Rafe άρχισε να φύγει ακατάπαυστα, ενώ εγώ πήρα το όπλο του Barry από το πάτωμα.

"Πρέπει να φύγετε." γύρισα προς τα παιδιά. "Θα σε βρω το βράδυ." έδωσα ένα φιλί στον JJ. "Υπόσχομαι πως θα είμαι εντάξει." με αγκάλιασαν και οι 3 και έφυγαν με το σκάφος. "Είσαι καλά;" έκατσα δίπλα στον Rafe.

"Γιατί έμεινες;" με κοιταξε και ακούμπησε την πλάτη του σε κάτι κουτιά.

"Γιατί θέλω την αλήθεια. Ο Rafe που ήξερα εγώ δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο. Γιατί το έκανες;"

"Δεν ξέρω. Δεν ξέρω τι σκεφτόμουν. Απλά έγινε."

"Rafe, αυτή την στιγμή που μιλάμε κάποιος άλλος πληρώνει τα λάθη σου. Κοίτα, δεν θα σου κάνω κήρυγμα ή οτιδήποτε, αλλά θα κάνω τα πάντα για να λάμψει η αλήθεια." σηκώθηκα και απλά έφυγα. "Καλή τύχη John B." φώναξα φτάνοντας στην προβλήτα καθώς είχε ήδη απομακρυνθεί.

Ο JJ με αγκάλιασε και μαζί παρακολουθήσαμε την Kiara και τον Pope να φιλιούνται.

"Αργά η γρήγορα θα συνέβαινε." γέλασε ο JJ.

"Ήταν αναμενόμενο." τον συμπλήρωσα και τότε ήταν που ήρθε η αστυνομία.

Μας οδήγησαν σε μία σκηνή και μας κράτησαν εκεί. Φασαρία ακουγόταν απέξω, αλλά δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι γινόταν. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι η καταιγίδα είχε ξεσπάσει για τα καλά. Λίγο αργότερα 3 αστυνομικοί ήρθαν μαζί και ο ντεντέκτιβ Shoupe.

"Τους βρήκατε;" ο Pope τους ρώτησε πρώτους.

"Όχι!" απάντησε ο ντετέκτιβ.

"Άρα ξέφυγαν." συμπλήρωσα εγώ.

"Τους χάσαμε." μας κοίταξε ο ντετέκτιβ. "Λυπάμαι!"

"Άρα είναι νεκροί;" ο JJ τσίτωσε.

"Δεν ξέρουμε."

"Τους οδηγήσατε κατευθείαν στην καταιγίδα." φώναξε ο JJ. "Πλάκα μου κάνεις;" πήγε να τους επιτεθεί.

"JJ, σταματά." τον τράβηξα κατευθείαν στην αγκαλιά μου.

"Δεν σκότωσε κανέναν και το ξέρεις." συμπλήρωσε τα λόγια του JJ o Pope.

Λίγα λεπτά αργότερα οι γονείς τις Kiara και του Pope εμφανίστηκαν και μαζί τους και ο Topper, ο οποίος έτρεξε προς το μέρος μου.

"Lydia." με έσφιξε στην αγκαλιά του.

"Συγνώμη, Topper." ψιθύρισα.

"Σσσσσς!" ήταν το μόνο που μου είπε.

Από την αγκαλιά του είδα τον JJ στην αγκαλιά τον γονιών του Pope και ένιωσα καλύτερα που δεν ήταν μόνος του.

"Πάμε σπίτι!" μου είπε ο Topper και πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου.

"Δώσε μου ένα λεπτό." πήγα στον JJ. "Θα περάσεις να με πάρεις αύριο;" τον αγκάλιασα ξανά.

"Δεν χρειάζεται να με ρωτάς. Με όλα αυτά που έγιναν δεν είχαμε χρόνο για εμάς." χαμογέλασε πίκρα. "Θα επανορθώσω όμως."

"Το καλό που σου θέλω." τον φίλησα. "Καληνύχτα JJ."

"Καληνύχτα." μου άφησε το χέρι. "Πάρε με. Αν δεν μπορείς να κοιμηθείς."

Λοιπόν τί λέει;; Τι μου κάνετε;

Σας έχω πολύ ωραία νέα...

Αυτή την εβδομάδα θα ανέβουν 2 κεφάλαια γιατί δεν ξέρω αν θα προλάβω την επόμενη Κυριακή.

Το ένα είναι αυτό και το επόμενο θα ανέβει την Κυριακή κανονικά...

Τα λέμε λοιπόν σύντομα...

Φιλάκια πολλά 😘