Τα παρεχόμενα
Αν θέλεις να είσαι χαρούμενος λένε, μην παλεύεις με το παρελθόν, μην αγχώνεσαι για το μέλλον, αλλά να εστιάζεις στο τώρα και να ζεις την κάθε στιγμή στο έπακρο. Το όλο νόημα της ζωής είναι να εστιάζεις στα ωραία, και αυτό θα κάνουμε από εδώ και πέρα. Θα απολαμβάνουμε το τώρα και ότι βρέξει ας κατεβάσει το μέλλον.
2 χρόνια νωρίτερα
"Πεινάει κανένας άλλος;" ρώτησα το επόμενο πρωί.
"Θα βρούμε κάτι να φάμε." η Sarah και η Kiara κατέβηκαν σε κάτι χωράφια." ενώ εγώ έμεινα πίσω με τα αγόρια καθώς ένιωσα μια μικρή αδιαθεσία.
"Λοιπόν τι είναι αυτό με την Ki, Pope;" τον σκούντηξε ο John B.
"Ειλικρινά δεν ξέρω τι γίνεται." μουρμούρησε και μαζί με τον JJ καθίσαμε δίπλα τους. "Δηλαδή σίγουρα μου αρέσει και σχεδόν σίγουρα της αρέσω και εγώ." έκανε μια παύση. "Υπάρχουν όμως πολλές αντικρουόμενες πληροφορίες."
"Για εσάς φαντάζομαι δεν χρειάζεται να ρωτήσω." ο John B μας έδειξε. "Έκανε μπαμ από την αρχή άλλωστε." τον σκούντηξα και γέλασε.
Αφού τα κορίτσια γύρισαν και φάγαμε, πήραμε ξανά τον δρόμο για το Outer Banks. Δεν είχε περάσει πολύ ώρα, όταν τα πρώτα σπίτια και οι προβλήτες άρχισαν να φαίνονται.
"Καλωσήρθατε στο σπίτι!" ο JJ πέρασε τα χέρια του γύρω από τους ώμους του John B και της Sarah.
"Να πω την αλήθεια δεν ανυπομονώ να πάω σπίτι μου." η Kiara στερέωσε το κορμί της στα κάγκελα της αποβάθρας.
"Και στο δικό μου θα τσακωθούμε!" συνέχισε ο Pope. "Άφησα το αυτοκίνητο στο Charleston."
"Κάνεις δεν ξέρει ότι είμαστε εδώ. Και δεν θα σας τιμωρήσουν παραπάνω αν πάτε 12 ώρες αργότερα." ξεκίνησε να λέει ο JJ.
"Άρα έχουμε 12 να κάνουμε ότι θέλουμε." τον διέκοψα. "Τι λέτε;"
"Ας γίνει χαμός αύριο!" γέλασε ο John B.
"Θα μας ψάχνει η αστυνομία. Είναι χαζομάρα!" η Sarah δείλιασε.
"Sarah Cameron." την πλησίασε ο JJ. "την ξέρεις την φιλοσοφία μου;"
"Οι χαζομάρες πάντα βγαίνουν σε καλό." είπαμε όλοι μαζί.
"Ποιος έρχεται για μπύρες;" μας κοίταξε ο JJ και πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου.
Το βραδάκι μαζευτήκαμε όλοι στο τζακούζι στην πίσω αυλή. Βάλαμε μουσική σιγά και αρχίσαμε να παρτάρουμε. Πεινάμε τις μπύρες την μία μετά την άλλη, γελούσαμε και κάναμε χαζομάρες. Περνούσαμε πολύ καλά που δεν σκέφτηκα καθόλου να κοιτάξω το κινητό μου.
Λίγο αργότερα ο Pope και η Kiara απομακρύνθηκαν διακριτικά, παίρνοντας μαζί και την βάρκα.
"Πώς ήταν η ζωή χωρίς εμένα;" ρώτησα την Sarah καθώς ο John B και ο JJ απομακρύνθηκαν.
"Με πυροβόλησαν." απάντησε και την κοίταξα σοκαρισμένη. "Αλλά είμαι καλά!" πρόσθεσε.
"Ποτέ έγινε αυτό; Γιατί δεν μας το είπατε νωρίτερα;"
"Απλά δεν έτυχε να το αναφέρουμε." χαμογέλασε. "Είναι πραγματικά θαύμα, ότι βρισκόμαστε και πάλι όλοι μαζί."
"Ναι είναι!" ο JJ και ο John B ήρθαν κοντά μας.
"Κάποιος είναι μπροστά. Άκουσα πόρτα αυτοκινήτου." ψιθύρισα.
Αμέσως σβήσαμε την φωτιά και ανεβήκαμε όσο πιο ψηλά γινόταν στο δέντρο. Ο Barry και ο Rafe εμφανίστηκαν. Κοίταξα τον JJ και μου έκανε νόημα να μην κουνηθώ.
"Κάπου εδώ γύρω θα είναι." άκουσα τον Rafe να λέει. "Ψάρι για πάντα." διάβασε τα γράμματα στο δέντρο ύστερα.
"Ώστε η αδελφή σου είναι ψάρι για πάντα." τον ειρωνεύτηκε ο Barry. "Ποιος να το φανταζόταν;"
"Γαμώτο." φώναξε τόσο δυνατά ο Rafe που σχεδόν πετάχτηκα από την θέση μου.
Τόσα χρόνια ποτέ δεν κατάλαβα πόσο πληγωμένος ήταν. Αμέσως μετά έβγαλε ένα όπλο και άρχισε να πυροβολεί στο δέντρο. Μια από τις πολλές σφαίρες, πέρασε ξυστά από δίπλα μου και χτύπησε τον κορμό του δέντρου. Ο JJ μου έπιασε το χέρι για να με ηρεμήσει.
"Πάμε να φύγουμε." φώναξε ο Barry τραβώντας τον Rafe από την μπλούζα. "Τι θέλεις; Να μας δέσουν;"
Μόλις ακούσαμε το αυτοκίνητο να απομακρύνετε κατεβήκαμε από το δέντρο και απλά χώθηκα στην αγκαλιά του JJ.
"Μήπως να καλέσουμε την Ki και τον Pope για να φύγουμε;" ρώτησε η Sarah φοβισμένη ακόμα.
"Δεν λέει να τους χαλάσουμε την βραδιά. Έφυγαν! Λογικά δεν θα ξαναέρθουν μέχρι αύριο." σκέφτηκε ο John B. "Θα είμαστε ασφαλείς για απόψε." πρόσθεσε.
"Ελπίζω να έχεις δίκιο." έπιασα 4 κουβέρτες από την βεράντα.
Ξενυχτήσαμε σε 4 ξαπλώστρες και με το πρώτο φως του ήλιου τρέξαμε στην αποβάθρα.
"Μην την δενετε." φωνάξαμε στην Kiara που μόλις είχαν γυρίσει.
"Την κάνουμε!" συνέχισε ο JJ.
"Μα γιατί;" μας κοίταξε περίεργη.
"Ο Rafe ξέρει ότι είμαστε εδώ. Πρέπει να φύγουμε." της εξήγησε η Sarah.
Μπήκαμε όλοι στην βάρκα και τελικά αραξαμε λίγο πιο κάτω σε ένα ξέφωτο, μέχρι να βρούμε κάποια λύση.
"Αν ο Rafe το ξέρει, θα το μάθουν όλοι." είπα σιγά.
"Σας είπα να πάμε νότια." ξεκίνησε πάλι ι JJ. "Γιατί δεν με ακούει κανένας;"
"Το να γίνουμε φυγάδες δεν θα βοηθήσει κανέναν, JJ." τον σταμάτησα.
"Έχω μια ιδέα." ακούστηκε η Sarah. "Με εμένα πίσω ο μπαμπάς θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα σε εμένα και τον Rafe." έκανε μια παύση. "Θα διαλέξει εμένα." πρόσθεσε.
"Sarah, σε παρακαλώ άκουσε με." την πλησίασε ο John B. "O Ward σου λέει ψέματα."
"Εξάλλου αυτό θα δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στον Rafe. Θα τον τρελάνει τελείως και η κατάσταση θα χειροτερέψει για τα καλά." την κοίταξα.
"Ξέρω ότι ακούγεται τρελό." συνέχισε ακάθεκτη η Sarah. "Αλλά είναι ο μπαμπάς μου, τον ξέρω και ξέρω ότι μ' αγαπάει. Ζητάω μόνο 2 ώρες." σηκώθηκε και πήγε προς την βάρκα."
Μετά από περίπου δυόμισι ώρες η Sarah επέστρεψε. Μας έκανε νόημα ότι δεν πέτυχε και ύστερα εμφανίστηκαν 3 περιπολικά πλοία.
"Η βάρκα πρέπει να έχει ανιχνευτή." είπα και αρχίσαμε να τρέχουμε.
Περάσαμε μέσα από λάσπες, λίμνες, χωράφια, μέχρι που τελικά μας περικύκλωσαν και έπιασαν τον John B.
"Και τώρα;" κοίταξα ένα ένα τα παιδιά γύρω μου.
"Μάλλον πρέπει να αναλάβουμε τις συνέπειες των πράξεών μας." με κοίταξε η Kiara. "Ήρθε η ώρα να πάω από το σπίτι."
"Θα σε πάω εγώ." απάντησε ο Pope. "Ελάτε, πρέπει να πάμε στην βάρκα." μας έκανε νόημα.
Αφού φτάσαμε στο σπίτι του John B χαιρέτησα τον Pope και την Kiara με μία αγκαλιά.
"Να σε πάω σπίτι;" με ρώτησε ο JJ.
"Νομίζω πως έχει έρθει η ώρα." χαμογέλασα στενάχωρα.
Ανεβήκαμε στην μηχανή του και σε 10 λεπτά ήμασταν έξω από το σπίτι μου. Κατέβηκα και έβγαλα το κράνος μου. Ο JJ έκανε το ίδιο.
"Τα λέμε." χαμογέλασα και του έδωσα ένα φιλί.
"Σ' αγαπώ!" είπε σιγά και τα μάτια μου έλαμψαν.
"Σ' αγαπώ!" του απάντησα και χαμογέλασε.
"Τα λέμε!" μου έδωσε άλλο ένα φιλί και έφυγε.
🎶 "Here we are together you and I..." 🎶
Τραγουδάει καθώς γράφει το κεφάλαιο.
Τι μου κάνετε;; Έχουμε 1 εβδομάδα να τα πούμε. Ελπίζω να είστε καλά και αν όχι ελπίζω αυτό το κεφάλαιο να σας φτιάξει λίγο την μέρα.
Για πείτε πως ήταν η πρώτη εβδομάδα του σχολείου;
Τα λέμε την επόμενη Κυριακή. Μέχρι τότε: Φιλάκια πολλά.
😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top