Βέβαια κανένα από αυτά τα δύο συναισθήματα δεν συγκρίνεται με αυτό του να πιάνεις αληθινό χρυσό στα χέρια σου. Μπορεί όλοι να λένε ότι τα πλούτη δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά ποτέ κανείς δεν σκέφτηκε πόσο ευκολότερη θα ήταν η ζωή του, αν είχε τα λεφτά να πληρώσει για όλα αυτά που χρειάζεται σε καθημερινή βάση.

2 χρόνια νωρίτερα

Ψάχναμε για αρκετή ώρα αλλά κανένα ίχνος αγγέλου. Μόνο εκκλησίες και δέντρα.

"Παιδιά κάτι βρήκα." φώναξε λίγο αργότερα ο JJ. "Αυτό το τεράστιο δέντρο βρίσκεται στο νησί Goot. Ξέρετε πως το λένε;"

"Βελανιδιά του Άγγελου." απάντησε ο Pope.

"Κοιτάξτε την κλειδαρότρυπα." μας έδειξε ύστερα. "Θυμίζει άγγελο."

"Περίμενε." τον διέκοψε ο John B. "Άρα ο σταυρός είναι θαμμένος στο πόδι του αγγέλου."

"Εκεί θα τον έβαλε." φώναξε ο Pope. "Εκεί θα πήγαν. Πάμε!"

Μπήκαμε στο βαν και ο John B οδηγούσε με όσο μεγαλύτερη ταχύτητα μπορούσε. Διασχίσαμε την γέφυρα και πλέον βρισκόμασταν στο νησάκι Goot, λίγα μόλις μέτρα μακριά από τον σταυρό. Οι καρδιές μας πήγαιναν να σπάσουν.

"Περίμενε λίγο! Κοίτα! Κάποιος έχει περάσει ήδη από εδώ." έδειξα τον δρόμο αφού καθόμουν στην θέση του συνοδηγού.

"Θα είναι τα ίχνη από το φορτηγάκι της Limbrey." συνέχισε ο John B.

"Γιατί το συζητάμε; Αφού θα περάσουμε ούτως ή άλλως." πήρε το λόγο η Sarah.

"Έχει δίκιο." συμφώνησε ο JJ και συνεχίσαμε τον δρόμο μας.

Παρκάραμε λίγο πιο πέρα και κατεβήκαμε για να συνεχίσουμε με τα πόδια, ώστε να μην γίνουμε αντιληπτοί.

"Ωραία! Λοιπόν, να προσέχετε." ξεκίνησε ο JJ και ήξερα ότι δεν είναι για καλό. "Να έχετε ανοιχτά τα μάτια σας γιατί έχουν φωλιές οι αλιγάτορες. Σας το εγγυώμαι δεν θέλετε να πατήσετε καμία μαμά αλιγάτορα."

Αφού περπατήσαμε για κανένα δίλεπτο, ακούσαμε τις φωνές τους και κρυφτήκαμε πίσω από ένα θάμνο για να τους παρακολουθήσουμε.

Το όλο σκηνικό έμοιαζε να παίρνει πολύ ώρα. Τόσο που σχεδόν αποκοιμήθηκα μέχρι να ακούσω την φωνή της Limbrey.

"Ει! Σταθείτε! Σταματήστε!" όλοι κοιτάξαμε περίεργοι. "Σταματήστε! Παρακαλώ σταματήστε!" έκανε σαν υστερική. "Το ακούσατε αυτό; Πηγαίνετε μέσα! Σκαψ' τε με τα χέρια. Θα πρέπει να είναι ο Σταυρός."

Ύστερα από λίγο έβγαλαν έξω ένα φέρετρο. Ενώ όλοι πίστευαν ότι πάει, το χάσαμε το παιχνίδι, εγώ χαμογέλασα και με κοίταξαν περίεργοι.

"Μα καλά δεν το βλέπετε;" τους ρώτησα. Αποκλείεται να έθαβε τον σταυρό μέσα σε ένα φέρετρο. Το πιο πιθανό είναι να είναι η σωρός της γυναίκας του."

"Είναι ένα πτώμα!" ακούστηκε η φωνή του εργάτη.

"Βλέπετε; Σας το είπα!" έκανα μια αστεία γκριμάτσα. "Άλλη φορά να με ακούτε."

Μόλις έφυγαν τρέξαμε κοντά στο ανοιχτό φέρετρο. Το θέαμα ήταν αποκρουστικό. Έκλεισα τα μάτια μου και πήρα μία βαθιά ανάσα.

"Η Cecilia Tanney! Η γυναίκα του Denmark." διάβασε ο Pope. "Δεν εννοούσε τον σταυρό. Την έθαψε στο πόδι του αγγέλου. Κρέμασαν τον Denmark επειδή έθαψε την γυναίκα του και τώρα βεβήλωσαν τον τάφο της."

"Αυτό θα της το έδωσε ο Denmark." η Sarah έπιασε ένα χρυσό δαχτυλίδι. "Ήταν η βέρα της."

"Δεν μπορούμε να την αφήσουμε έτσι." μας κοίταξε ο Pope.

"Και δεν θα την αφήσουμε!" ακούμπησα το χέρι μου στον ώμο του και ύστερα έπιασα το καπάκι από το φέρετρο. "Χρειάζομαι λίγη βοήθεια εδώ πέρα!" πρόσθεσα.

"Δεν καταλαβαίνω! Είδατε τον χάρτη." ξεκίνησε ο Pope αφού τελειώσαμε το θάψιμο. "Κρύβει τον χρυσό ώστε να μην βρεθεί για 170 χρόνια. Στέλνει μήνυμα στον γιο του να έρθει στον τάφο της μητέρας του, αλλά αυτός δεν παίρνει το μήνυμα. Ο Denmark ήθελε να βρει αυτός τον σταυρό. Στο σωστό μέρος είμαστε. Νιώθω σαν .."

"Σαν να μην είδαμε κάτι;" τον διέκοψε ο JJ. "Παιδιά! Ελάτε εδώ!" σκαρφάλωσε στα φορτηγά που είχαν παρατήσει και έβαλε το χέρι του στην τρύπα.

"Ακριβώς σαν την ζωγραφιά στο δωμάτιο." κοίταξα έκπληκτη.

"Κάτι έχει εδώ μέσα." ο JJ έβγαλε ένα τηλεσκόπιο από αυτά που χρησιμοποιούν στα πλοία.

"Για να το δω." του ζήτησε ο Pope και εκείνος του το έδωσε.

"Κάτι γράφει στην άκρη!" Παρατήρησε η Kiara.

"Έχει επιγραφή! Για κοίτα εδώ." την συμπλήρωσε ο John B.

"Τι λέει;" πλησίασε ο JJ.

"Έφτασες με θάρρος ως εδώ. Ο Σταυρός είναι στου απελευθέρου τον ναό." διάβασα δυνατά.

Ο Σταυρός είναι στην εκκλησία αναφώνησε ο Pope και τρέξαμε προς το twinkie.

Αφού το ξεκολλήσαμε από τις λάσπες φτάσαμε στην εκκλησία. Μπαίνοντας μέσα ενώ τα πάντα ήταν κατάμαυρα από την φωτιά που είχε ξεσπάσει πριν μερικούς μήνες, υπήρχε ένα σημείο όμως το οποίο ήταν άθικτο. Μερικές σανίδες ξύλου δεν τις είχε ούτε καν αγγίξει η φωτιά.

"Κοιτάξτε!" τους έδειξα τα δοκάρια πάνω από τα κεφάλια μας. "Είναι άθικτα." πρόσθεσα και ο Pope είχε ήδη αρχίσει να σκαρφαλώνει.

Πλησίασε το σημείο και μόλις πήγε να περάσει η σανίδα έπεσε, αποκαλύπτοντας τον θησαυρό της εκκλησίας.

"Ουαου." μουρμούρησα. "Για άλλη μια φορά βρήκαμε αυτό που κάνεις δεν κατάφερε να βρει τόσα χρόνια."

Δευτερόλεπτα αργότερα τον Pope τον τσίμπησαν κάτι σφίγγες με αποτέλεσμα να πέσει, ευτυχώς πάνω σε μια σωρό από μαξιλάρια. Αμέσως από το ταρακούνημα ο σταυρός αναπήδησε μέσα στην θήκη του και έπεσε στο έδαφος, δημιουργώντας έναν εκκωφαντικό κρότο και σείοντας ολόκληρη την εκκλησία κάτω από τα πόδια μας.

"Αυτό ανήκει σε μουσείο." μουρμούρησε ο John B χαϊδεύοντας τις λεπτομέρειες κατά μήκος του σταυρού.

"Τι; Για να μην τον βλέπει κανείς;" τον διέκοψε ο JJ.

"Εκεί θα τον βλέπουν όλοι." ακούμπησα το χέρι μου στον ώμο του.

"Με δουλεύετε;" μας κοίταξε και τους δύο.

"Ει!" φώναξε ο Pope. "Ο Σταυρός είναι των προγόνων μου. Το θέμα δεν είναι τα λεφτά." κοίταξε τον σταυρό. "Θα μαθευτεί επιτέλους η αλήθεια."

"Ναι αλλά μόνο αν τον πάρουμε από εδώ πριν έρθει η Limbrey." η Sarah μας επανέφερε στην πραγματικότητα.

Προσπαθήσαμε και οι 6 να μεταφέρουμε τον σταυρό αλλά μάταια. Ο Pope άρχισε να νιώθει μια έντονη ζαλάδα και τελικά λιποθύμησε, με αποτέλεσμα να κρύψουμε όπως όπως τον σταυρό και να τον πάμε σε ένα γιατρό, καθώς από ότι αποδείχθηκε ήταν αλλεργικός.

Ναι ναι δεν σας ξέχασα...

Έτοιμο το κεφάλαιο και για αυτήν την εβδομάδα..

2 κεφάλαια μένουν για το τέλος της ιστορίας που ελπίζω πραγματικά να σας αρέσει.

Ξέρω ότι περιμένετε αυτό το plot twist που σας έλεγα αλλά πιστέψτε με αξίζει τον κόπο...

Θα σας αφήσω να μαντέψετε τι μπορεί να είναι και θα σας το αποκαλύψω στο τελευταίο κεφάλαιο.

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα. Μέχρι τότε να περνάτε καλά.