Η καταιγίδα (Μέρος ΙΙ)

Παιδιά ήμασταν! Το παίζαμε μεγάλοι αλλά δεν ξέραμε τι μας γινόταν. Πέφταμε γιατί ξέραμε ότι κάποιος ενήλικος θα μας σηκώσει. Αλλά αυτό δεν έγινε. Ο ενήλικας μας έριξε περισσότερο στα σκατά. Μας απογοήτευσε.

2 χρόνια νωρίτερα

Ο John B οδηγούσε τόσο γρήγορα που είχα γραπωθεί από τον JJ και δεν τον άφηναν με τίποτα, ενώ εκείνος γελούσε. Μια διαδρομή μισής ώρας την κάναμε μέσα σε 10 λεπτα και φτάσαμε ακριβώς την ώρα της απογείωσης. Μόλις κατεβήκαμε ο John b γκάζωσε και αφού έσπασε την περίφραξη, έκλεισε τον αεροδιάδρομο με αποτέλεσμα να σταματήσει το αεροπλάνο.

Ένας εξαγριωμένος Ward κατέβηκε και η Sarah αμέσως έτρεξε και αγκάλιασε τον John B. Τα υπόλοιπα, έγιναν όλα τόσο γρήγορα, που δεν το κατάλαβα. Σειρήνες της αστυνομίας άρχισαν να ηχούν και αναγκάστήκαμε να φύγουμε.

Ύστερα από λίγο το αεροπλάνο πέταξε πάνω από τα κεφάλια μας και καταλάβαμε πως τα πάντα είχαν τελειώσει. Ο Pope τα έχασε και άρχισε να κλωτσάει και να πετάει πράγματα, μέχρι που ο John B εμφανίστηκε και όλοι τρέξαμε σε αυτόν.

"Φίλε είσαι καλά;" ξεκίνησε ο JJ.

"Ποιανού αίμα είναι αυτό;" είδα τα χέρια του. "Έχεις χτυπήσει πουθενά;

"Η σερίφης Peterkin είναι νεκρή." κατάφερε να πει όταν είχαμε πλέον φτάσει στο αστυνομικό τμήμα. "Ο Rafe την πυροβόλησε."

"Όχι, δεν μπορεί να είναι αλήθεια!" τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα.

"Συγνώμη Lydia." με ακούμπησε συμπονετικά στην πλάτη μου. "Αλλά είναι αλήθεια. Ρώτα και την Sarah άμα θέλεις." κατέβηκε από το αυτοκίνητο.

"Όλα θα πάνε καλά." ο JJ με έβαλε στην αγκαλιά του όσο εγώ έκλαιγα.

"Τίποτα δεν θα πάει καλά JJ. Από την στιγμή που βρήκαμε αυτόν τον θησαυρό, τα πάντα πάνε κατά διαόλου." φώναξα. "Εδώ δεν μιλάμε πια για μία καλοκαιρινή περιπέτεια, αλλά για έγκλημα."

Ο John B επέστρεψε τρέχοντας και η Kiara γκάζωσε τέρμα το αυτοκίνητο.

"Τι στο καλό ήταν αυτό;" ρώτησε ο Pope.

"O Ward με παγίδευσε! Είμαι ο νούμερο 1 ύποπτος για τον φόνο της Peterkin."

"Αφήστε με να μιλήσω στον Rafe. Ίσως τον πείσω να πει την αλήθεια." είπα σκεπτική.

"Ούτε να το σκέφτεσαι." ο JJ τσίτωσε.

"Δεν θα με πειράξει." του έπιασα το χέρι. "Δεν θα μου έκανε ποτέ κακό."

"Δεν είναι ο εαυτός του. Είναι επικίνδυνος." με κοιταξε ο John B.

"Θα βρούμε άλλο τρόπο." συμφώνησε μαζί του η Kiara.

"Topper!" αναφώνησα. "Πρέπει να μιλήσω στον Topper." έβγαλα το κινητό μου και τον κάλεσα.

Δεν απάντησε. Κάλεσα και δεύτερη. Πάλι τίποτα. Ύστερα και τρίτη και επιτέλους το σήκωσε.

"Lydia, τι στο καλό; Τι έγινε;"

"Μείνε μακριά από τον Rafe, σε παρακαλώ. Θα σου εξηγήσω τα πάντα μόλις γυρίσω." έκανα μια μικρή παύση. "Αν γυρίσω." συμπλήρωσα με χαμηλή φωνή καθώς οι σειρήνες άρχισαν να ηχούν πίσω μας.

"Αστυνομία είναι αυτό; Lydia, που στο διάολο έχει μπλέξει;"

"Η σερίφης Peterkin είναι νεκρή." του είπα τελικά. "Κατηγορούν τον John B, αλλά αυτό είναι ψέμα του Ward. O Rafe την σκότωσε Topper. Σε παρακαλώ, μείνε μακριά του."

"Ακούς τι λες, Lydia; Αυτά τα ψάρια σου έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου."

"Όσο και να με πονάει Topper, σου λέω την αλήθεια."

"Που είσαι τώρα;" άρχισε να αγχώνεται.

"Συγνώμη αλλά δεν μπορώ να σου πω. Αν μου συμβεί οτιδήποτε να ξέρεις σ' αγαπώ." προσπάθησα να μην κλάψω.

"Γαμώτο σου Lydia, τίποτα δεν θα σου συμβεί. Και εγώ σ'αγαπώ και το ξέρεις." προσπάθησε να φανεί ηρεμος.

"Πρέπει να σε κλείσω τώρα."

"Να προσέχεις." τον άκουσα να λέει πριν το κλείσω.

Την επόμενη μέρα το πρωί ξύπνησα στην αγκαλιά του JJ, μέσα στο αυτοκίνητο, κάτω από ένα μισογκρεμισμένο υπόστεγο. Ένας θεός ξέρει πως κατάφερα από την αρχή να κοιμηθώ βασικά.

"Καλά νέα για το Outer Banks." ακούστηκε το ραδιόφωνο. "Η υποβρύχια γραμμή μεταφοράς ρεύματος, θα επαναφέρει το ρεύμα στο 90% της περιοχής μέσα σε 24 ώρες." από μπροστά μας πέρασε ένα περιπολικό. "Ακόμη καμία σύλληψη για τον θάνατο της σερίφη Peterkin. Η αστυνομία εξέδωσε ανακοίνωση για ένα ντόπιο ύποπτο, ένα ανήλικο από..." η Kiara έκλεισε το ραδιόφωνο.

"John B πρέπει να φύγεις από το νησί, όσο ακόμα προλαβαίνεις."

"Σε αυτό θα συμφωνήσω με την Lydia." πρόσθεσε ο JJ. "Ποίον νομίζετε ότι θα πιστέψει η αστυνομία; Εμάς; Ο κατήγορος είναι μεγαλοεργολάβος, άρχοντας του νησιού. Έχει το τηλέφωνο του κυβερνήτη στο κινητό του. Και ο κατηγορούμενος είναι ο John B, δηλαδή αυτή την στιγμή ένας άστεγος δεκαεξάχρονος."

"Ευχαριστώ." ειρωνεύτηκε ο John B.

"Τι άλλη επιλογή έχεις;" συνέχισε ο JJ.

"Δεν πρόκειται να φύγω JJ. Η Sarah θα με ξελασπώσει."

"Ήταν μάρτυρας." συμπλήρωσε τον John B η Kiara.

"Και θα καρφώσει τον ίδιο της τον αδελφό;" την διέκοψε ο Pope.

"Αποκλείεται αδελφέ." ο JJ ρούφηξε μια τζούρα από το τσιγάρο του. "Πρέπει να φύγεις από το νησί."

"Παιδιά, κάτω." φώναξα και όλοι σκύψαμε.

"Η Sarah δεν είναι ψάρι, John B." πρόσθεσε ο Pope. "Χωρίς παρεξήγηση, Lydia." του χαμογέλασα ειρωνικά.

"Δεν μπορείς να μείνεις εδώ." ο JJ προσπαθούσε ακόμα να πείσει τον John B.

Τελικά αφού τον πείσαμε πήγαμε στο ferry, αλλά το είχαν ήδη κλείσει. Άρα δεν υπήρχε διαφυγή. Ξαφνικά ένα παιδί άρχισε να φωνάζει καθώς αναγνώρισε τον John B, αλλά καταφέραμε να ξεφύγουμε για άλλη μία φορά.

"John B, βγες έξω." ο Pope σταμάτησε. "Θα τους παραπλανήσουμε."

"Θα φέρω αύριο την βάρκα. Θα σε βρούμε στην αποβάθρα." φώναξε ο JJ.

Χωρίς πολλή σκέψη πήγαμε στο σπίτι των Cameron και μπήκαμε κρυφά από την μάντρα. Η Sarah ήταν η μόνη που θα μπορούσε να αθωώσει τον John B, αυτή την στιγμή.

"Εντάξει! Έχω σχέδιο!" είπε η Kiara.

"Ναι και εγώ! Ας κάνουμε το σχέδιο σου." ο Pope έδειχνε αλλιώτικος, φτιαγμένος.

"Μπορείς να χειριστείς σχέδιο, στην κατάσταση που είσαι;" τον ρώτησα εγώ.

"Φυσικά και μπορώ. Είμαι ο τύπος για σχέδια."

"Γιατί δεν το πιστεύω;" με κοίταξε ο JJ.

"Ούτε εγώ το πιστεύω." απάντησα.

Τελικά, ευτυχώς το σχέδιο λειτούργησε και η Kiara κατάφερε να δει την Sarah. Βέβαια δεν κατάφεραν να πουν και πολλά γιατί ο Ward είναι πιο έξυπνος από ότι δείχνει. Από εκεί και ύστερα αρχίσαμε να ψάχνουμε τρόπους, για το πώς θα σώσουμε τον John B. Γιατί, ναι οκευ, έχουμε το σκάφος, αλλά πρέπει να βρούμε τρόπο για να φύγουμε απαρατήρητοι.

Πίστη στο ραντεβού μας δεν μπορείτε να πείτε..

Πώς σας φαίνεται το ολοκαίνουριο κεφάλαιο που μόλις ανέβηκε..

Ξέρω είναι λίγο βαρετό γιατί ακολουθεί την σειρά αλλά υπόσχομαι ότι πολλά θα αλλάξουν στην πορεία...

Τα λέμε την επόμενη Κυριακή..

Μέχρι τότε, να περνάτε καλά και να κάνετε μπανάκια στην παραλία για είμαι που δεν μπορούμε...😅

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top