Καθόμασταν όλοι γύρω από το τραπέζι στο σπίτι του John B. O Rafe είχε κάνει τα μαγικά του πάλι. Μετά από όλη αυτή την περιπέτεια είχε βρει πλέον το πραγματικό του πάθος. Τον έβλεπα που το χαμόγελο είχε επιστρέψει και πάλι στα χείλη του. Η ψυχοθεραπεία τον είχε βοηθήσει πολύ.

Η Kiara και ο Pope αν και αργοπορημένοι, μπήκαν μαζί χέρι χέρι στην τραπεζαρία. Αν και δεν το έδειχναν ήξερα ότι μετά την επιστροφή μας υπήρχε μια σπίθα ανάμεσα τους. Από την αρχή ήμουν σίγουρη ότι αυτοί οι δύο θα κατέληγαν μαζί.

Ο John B και η Sarah ήταν και πάλι μαζί. Τα είχαν βρει γιατί όπως είπε και εκείνη το γεγονός ότι ο John B έβαλε την ζωή του σε κίνδυνο για να την σώσει, της απέδειξε πόσο πολύ την νοιάζεται και την αγαπά.

Ο Topper; O Topper είχε αλλάξει και αυτός αρκετά. Βέβαια καημό το έχω να τον δω με μια κοπέλα στο πλευρό του, αλλά θα γίνει και αυτό, οπότε νιώσει έτοιμος. Το καλό πράγμα θέλει χρόνο να γίνει δεν λένε;

Η Cleo είχε φύγει. Γράφτηκε σε μία σχολή ώστε να κινυγήσει πλέον το όνειρο της. Έχει σκοπό μόλις αποφοιτήσει να αγοράσει το δικό της πλοίο και να έχει το δικό της πλήρωμα να την ακολουθεί. Άλλωστε γι' αυτό ζει ο άνθρωπος για να κάνει πραγματικότητα της επιθυμίες του.

Όσο για τον Ward βρισκόταν πίσω από της φυλακής τα σίδερα. Εκεί που θα έπρεπε να είναι εδώ και πολύ καιρό. Η υπόθεση του δεν είχε εκδικαστεί ακόμα, αλλά όλοι ξέραμε πως δεν υπήρχε πιθανότητα να αθωωθεί.

Από την άλλη η Rose, από την ντροπή που ένοιωσε, όταν τα άπλυτα της οικογένειας της βγήκαν στην φορά, πήρε την απόφαση να φύγει από το Outer Banks. Κάνεις δεν ξέρει για που. Ίσως πίσω στην οικογένεια της. Ή κάπου αλλού, να βρει κάποιον άλλο πλούσιο άντρα που να της προσφέρει όλα αυτά που ο Ward της πρόσφερε κάποτε. Και αν αναρωτιέστε τι απέγινε η Wheezie, ο Rafe και η Sarah την προσέχουν εναλλάξ, μέχρι αυτή να ενηλικιωθεί και να μπορεί να προσέχει τον εαυτό της.

Εγώ και ο JJ είμαστε καλύτερα από ποτέ. Κάθε μέρα είναι γεμάτος εκπλήξεις και πραγματικά τον αγαπώ, όσο δεν έχω αγαπήσει κανέναν. Μπορεί να μην με πιστεύει όταν του το λέω, αλλά είναι ένας πραγματικός θησαυρός. Αν βρείτε κάποιον σαν αυτόν κρατήστε τον και μην τον χάσετε.

Και προφανώς δεν θα σας αφήσω με την απορία. Ξέρω ότι θέλετε όσο τίποτα να μάθετε τι απέγινε ο σταυρός και ο χρυσός. Ο Σταυρός όπως ήταν αναμενόμενο μπήκε στο αρχαιολογικό μουσείο του Charleston, όσο για τον χρυσό; Ένα μέρος του δωρίστηκε στον δήμο για την ανοικοδόμηση του νησιού και το υπόλοιπο το μοιραστήκαμε εξίσου.

"Rafe, όπως πάντα το φαγητό είναι υπέροχο." χαμογέλασα κόβοντας το κρέας με το μαχαίρι. "Προς τι όλη αυτή η επισημότητα όμως;"

"Εδώ και αρκετό καιρό θέλουμε να σας πούμε κάτι και εφόσον οι δρόμοι μας θα χωρίσουν, των περισσότερων τουλάχιστον, μετά το πέρας του καλοκαιριού, ίσως έχει έρθει η ώρα." έκανε μια παύση.

"Να μας πείτε; Περιμένουμε κάποιον άλλο;" η Sarah μέτρησε τα μαχαιροπίρουνα στο τραπέζι.

"Όχι!" ο Topper σηκώθηκε. "Ο Rafe αναφέρεται σε εμένα και εφόσον δεν βρίσκαμε τον κατάλληλο τρόπο να σας το πούμε. Σκεφτήκαμε κάτι άλλο." πέρασε το χέρι του σε αυτό του Rafe και έμπλεξαν τα δάχτυλα τους.

Ο Rafe πλησίασε το πρόσωπο του σε αυτό του Topper και τον φίλησε γλυκά. Το πιρούνι έπεσε από το χέρι μου και μια έκφραση έκπληξης αλλά και ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου.

"Βασικά αυτό θέλαμε να σας πούμε." ο Rafe κοίταξε πρώτα εμένα και μετά τους υπόλοιπους.

"Ουαου!" αναφώνησα. "Απρόβλεπτο, αλλά ευχάριστο. Αλήθεια χαίρομαι για εσάς." τους κοίταξα μέσα στα μάτια.

"Ένα παράπονο μόνο." ακούστηκε η φωνή της Sarah. "Γιατί δεν μας το είπατε νωρίτερα;"

"Δεν ξέραμε πως θα το πάρετε." χαμογέλασε ο Topper.

"Θα αστειεύεστε εε; Εδώ περάσαμε από την κόλαση και γυρίσαμε, σε αυτό θα κολλούσαμε;" ο JJ πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου.

"Ακόμα και έτσι, ήταν δύσκολο για εμάς. Χρειαζόταν να το επεξεργαστούμε και εμείς οι ίδιοι πριν το μοιραστούμε με άλλους." πρόσθεσε ο Rafe.

"Θα πρέπει να ξέρετε πως ότι και να χρειαστείτε εμείς θα είμαστε εδώ." η Kiara ακούμπησε το χέρι της σε αυτό του Rafe.

"Και αυτό ισχύει για όλους μας." την συμπλήρωσε ο John B.

"Για όλους." είπε και ο Pope.

"Χαίρομαι που το ακούω." χαμογέλασε ο Topper.

"Μόνο Top, καλό είναι να μην το πούμε στη μαμά ακόμα."

"Δεν ήθελα να της το πω, έτσι και αλλιώς. Ξέρω πως θα αντιδράσει και δεν θέλω να μου το χαλάσει. Είμαι χαρούμενος εγώ και αυτό μου φτάνει."

Αργά το βράδυ μαζέψαμε τα πάντα και ο καθένας πήγε για ύπνο. Η τουλάχιστον κάποιοι από εμάς. Έκατσα στα σκαλάκια της πίσω αυλής, έκλεισα τα μάτια μου και πήρα μία βαθιά ανάσα. Κάποιος έκατσε δίπλα μου και με σκούντηξε.

"Όλα καλά;" η φωνή του Rafe με επανέφερε στην πραγματικότητα.

"Με δέχτηκαν!" του είπα και με κοίταξε έκπληκτος. "Rafe με δέχτηκαν στο πανεπιστήμιο της Ισπανίας."

"Lydia είναι το όνειρο σου." με αγκάλιασε. "Πρέπει να πας!"

"Δεν είναι αυτό που με απασχολεί. Ο JJ είναι. Δεν ξέρω πως πρέπει να του το πω."

"Δεν νομίζω ότι υπάρχει κατάλληλος τρόπος Lydia. Η θα του το πεις ή δεν θα του το πεις. Εσύ αποφασίζεις. Εγώ δεν θα πω τίποτα να ξέρεις."

"Τότε μάλλον πρέπει να πηγαίνω. Τα λέμε αύριο Rafe. Καληνύχτα."

"Καληνύχτα Lydia." τον άκουσα να λέει πριν μπω στο εσωτερικό του σπιτιού.

"Που ήσουν;" ο JJ με έβαλε στην αγκαλιά του μόλις ξάπλωσα.

"Με τον Rafe! Ακόμα περνάει δύσκολα. Δεν του είναι εύκολο να προχωρήσει." είπα ψέματα.

"Είναι κάτι άλλο που θέλεις να μου πεις μήπως;" βολεύτηκε καλύτερα στο μαξιλάρι του.

"Όχι! Γιατί ρωτάς;" παραξενεύτηκα.

"Όχι τίποτα! Καληνύχτα πριγκίπισσα!" έκλεισε τα μάτια του.

"Καληνύχτα JJ." ψιθύρισα στο αυτί του.

Είχαν περάσει 3 μήνες από εκείνο το βράδυ. Ήταν τέλη Αυγούστου και εγώ σε 2 μέρες έφευγα για Ισπανία. Στον JJ δεν είχα πει τίποτα όλο αυτό τον καιρό. Δεν ήξερα πως έπρεπε να του το πω. Η μάλλον για να το θέσω καλύτερα δεν ήξερα πως θα το πάρει.

"Lydia, με ακούς που σου μιλάω;" ο JJ με έβγαλε από τις σκέψεις μου.

"Ναι φυσικά! Συμφωνώ."

"Σε τι συμφωνείς Lydia; Μας ακούς τόση ώρα;" η Kiara έδειξε ενοχλημένη.

"Οκευ, αφαιρέθηκα. Είστε ευχαριστημένοι τώρα;" σηκώθηκα και έτρεξα έξω.

Έκατσα στο έδαφος και πέρασα τα χέρια μου από τα μαλλιά μου. Ο JJ κάθισε δίπλα μου χωρίς να πει τίποτα. Πέρασε τα χέρια του γύρω μου και ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του. Μείναμε έτσι για αρκετή ώρα χωρίς να μιλάμε.

"Ξέρω!" είπε μετά από λίγο και τον κοίταξα περίεργη. "Ξέρω για την Ισπανία, Lydia. Σας άκουσα εκείνο το βράδυ με τον Rafe." δεν είπα τίποτα απλά τον κοιτούσα. "Είναι το όνειρο σου Lydia. Δεν μπορώ να στο καταστρέψω." χαμογέλασε. "Θα πας και θα γίνεις η καλύτερη εγκληματολόγος στον κόσμο. Και μετά θα κάνεις αίτηση στο FBI και θα σε πάρουν..."

"JJ.." τον διέκοψα αλλά με σταμάτησε.

"Σσςςςς. Δεν τελείωσα. Θα εξιχνιάσεις τόσες πολλές υποθέσεις που όλοι οι εγκληματίες θα σε φοβούνται. Και εγώ..." έκανε μια παύση και με κοίταξε. "Εγώ θα περιφανεύομαι σε όλους για το κορίτσι μου."

"Και εμείς;" τον ρώτησα.

"Θα το προσπαθήσουμε και όπου βγάλει. Ας απολαύσουμε αυτές τις 2 μέρες που μας μένουν πρώτα." μου έδωσε ένα γλυκό φιλί.

"Αλήθεια το λες;"

"Δεν έχουμε κάτι να χάσουμε!" μου ανακάτεψε λίγο τα μαλλιά και τον αγκάλιασα.

Δύο μέρες μετά βρισκόμασταν στον αεροδρόμιο. Ο JJ ακόμα δεν είχε έρθει. Αγκάλιασα τους πάντες έναν έναν και ύστερα κάθισα σε μια καρέκλα και τον περίμενα.

"Παρακαλούμε οι επιβάτες της πτήσης 828 για Ισπανία να επιβιβαστούν. Το αεροπλάνο αναχωρεί σε 20 λεπτά." ακούστηκε από τα μεγάφωνα.

"Λυπάμαι Lydia, αλλά μάλλον ο JJ δεν θα έρθει." ο John B ακούμπησε το χέρι του στον ώμο μου.

"Θέλεις να του πούμε κάτι;" η Sarah με αγκάλιασε για μια τελευταία φορά.

"Μπα όχι. Απλά να του θυμήσετε πως όταν κάποιος δείνει υποσχέσεις, καλό θα ήταν να της κρατάει κιόλας."

"Είμαι σίγουρος ότι κάτι του έτυχε. Θα δεις θα σου στείλει μήνυμα." τον υπερασπίστηκε ο Pope.

"Το καλό που το θέλω, αλλιώς όταν γυρίσω θα τον σκοτώσω." γέλασα για να μην βάλω τα κλάματα. "Λοιπόν, καλά να περνάτε, αλλά όχι όσο περνούσατε μαζί μου." τους χαμογέλασα. "Και να μου στέλνετε και κανένα μήνυμα. Μην με ξεχάσετε."

"Αδύνατον." γέλασε ο Rafe.

"Αλήθεια θα μου λείψεις μικρή!" με αγκάλιασε ξανά ο Topper.

"Και εμένα θα μου λείψετε όλοι." χαμογέλασα καθώς έπιασα την βαλίτσα μου.

Έκλεισα τα μάτια μου, πήρα μία βαθιά ανάσα και ανέβηκα τις σκάλες που θα μου ανοίξουν το δρόμο για ένα μέλλον γεμάτο ευκαιρίες, που είμαι πρόθυμη να αρπάξω.

ΙΣΠΑΝΙΑ! ΜΙΑ ΛΈΞΗ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!

Παιδιά αυτό ήταν... 

Ένα ακόμα βιβλίο έφτασε στο τέλος του...

Ένα ακόμα ταξίδι μόλις ολοκληρώθηκε και σας ευχαριστώ από καρδιάς που με ακολουθήσατε σε αυτό..

Ελπίζω πραγματικά να σας άρεσε και να μην σας κούρασα πολύ γιατί αυτό είναι το νόημα των ταξιδιών...

Σας ευχαριστώ μέσα απ'καρδιάς εσάς τους λίγους που αποφασίσατε να με ακολουθήσετε σε αυτό το ταξίδι και υπόσχομαι ότι θα έρθουν και άλλα.

Είστε όλοι και όλες υπέροχοι και πραγματικά λάτρεψα κάθε ένα από τα σχόλια σας...

Σας αγαπώ και ελπίζω να σας ξαναδώ σε κάποιο άλλο βιβλίο μου. Η και δικό σας... Ποτέ δεν ξέρετε.

Να περνάτε καλά ότι και αν κάνετε, και μην ξεχνάτε να προσέχετε τους εαυτούς σας. Στο τέλος της μέρας είναι ο μόνος που είναι και θα είναι για πάντα μαζί σας.

Καλή συνέχεια σε ότι και αν κάνετε....

I love you ❣️