எங்கள் பூவுலகத் தாயோடு நீ பிறந்தாய்,
திங்களே உலவுகிறாய் அவளோடு நீ தங்கையாய்;

எனவே சிற்றன்னை முறை வைத்தேன் நான் உனக்கு,
தண்ணொளியால் வழி காட்டு நீ எனக்கு;

சுவாசிக்கும் காற்றுதனை தமக்கைக்கு நீ விடுத்து,
நாள்தோறும் தேய்கின்றாய்  ஓடாக நீ சிறுத்து;

உன்மீது நான் கொண்ட அன்புதனை நீ கண்டு,
பெருமகிழ்ச்சி கொண்டு வளர்கின்றாய் மீண்டும் இன்று;

உன் முழு மதி முகம் கண்டு மனக்கலக்கம் நீங்குதன்றோ,
பொன் நில ஒளி சூழலிலே நல் உறக்கம் தோன்றுதன்றோ!