Beep, beep, beep, beep. 'Hmhmhmm...' Waar is die wekker? Ik tastte op mijn nachtkastje. Toen ik het niet voelde, schoot ik overeind omdat ik had gedroomd dat iemand mijn wekker had gestolen. Ik stootte mijn hoofd tegen mijn boekenplank, en terwijl ik probeerde niet te vloeken, vielen mijn boeken en mijn wekker naar beneden, op mijn hoofd. Het grootste deel op pijnlijke plek op mijn hoofd. Ik zuchtte, en keek hoe laat het was. 'Shiiiii... O, nee! Ik kom te laaahahat. Auw...' Er stonden blijkbaar nog wat boeken op de plank. En natuurlijk kwam er nog een kalender achteraan. Ik keek en zuchtte. Tuurlijk. Dat kan er nog wel bij. Vakantie. Voor helemaal niets vroeg opgestaan, mijn hoofd gestoten, een lading boeken en mijn wekker over me heen gekregen, en dan pas zien dat het vakantie is. Nou ja, ik ben nou toch al wakker. Ik kan nu net zo goed wat ontbijt gaan maken. Ik werkte me uit de puinhoop op mijn bed en liep naar beneden. Uiteindelijk ging ik op de bank zitten met een glas melk en een echt Engels ontbijtje, maar dan zonder de bonen, bloedworst en kippers (koude haring). Ik ging mijn appjes doorkijken, en kwam een nieuw nummer tegen. Ik klikte erop, en morste wat van mijn ei op mijn pyjama broek. Ik zuchtte. Ik begon het eraf te halen, en het bericht te lezen.

Dit is het gesprek:

?: Hallo.

Lyria: Wie is dit

?: David Samford

David: Duuuuss... Heb je vandaag iets te doen?

Lyria: Nee, hoezo?

David: Wil je dan bij mij een gamemarathon houden? Joe is er ook bij.

Lyria: Tot zo.

Ik legde mijn telefoon aan de kant, at de rest van mijn ontbijt op, zette mijn bord en beker op het aanrecht en schoot naar boven om mijn kleding aan te trekken.

Samford's P.O.V.

Ik zuchtte en belde Joe. 'Hé, David.' Hij klonk nog een beetje slaperig. 'Laat me raden, je bent net wakker.' zei ik toen ik hem hoorde gapen. 'JA. Vind je het heel erg om- Wacht eens even, heb je het haar gevraagd? Wat zei ze?' Zo te horen was hij  klaarwakker. 'Ja, en ze komt. Jij ook toch?' 'Tuurlijk, man. Waarom niet? Ik heb een leuke game gevonden. Die kunnen we wel doen.' 'Tof, man Zie je snel.' 'Doei.' Hij hing op. Ik leunde achterover en glimlachte. En nou kijken hoe we dit gaan aanpakken.