It's been a week ng makalabas ako ng hospital. And its also a week ng mangulit si Calleb sakin.

I got up from bed and straight to the bathroom. Humarap agad ako sa bowl and vomit. Eto ang pinaka mahirap sa pag bubuntis. Yung pag duduwal sa umaga. I flashed the toilet and then started brushing my teeth. After it ay lumabas ako ng bahay. I want the sunrise fill my body! Refreshing kasi!

Umupo ako sa harapan ng apartment ko dahil may upuan duon na kadalasan ay tinatambayan ng ibang kapitbahay ko. Nilanghap ko yung sariwang hangin ng makita ko si Calleb na naka tayo lang pala sa harapan ko habang naka tingin sakin. Napa tayo ako ng wala sa oras at akmang papasok pero nauna na sya sakin sa loob ng bahay!

"What the hell?! Get out of my house!" inis na sabi ko pero tumingin lang sya sakin saka ngumiti.

"Good morning din, bebe. Nag luto si Mom ng breakfast for you, so eto ubusin mo lahat para healthy si baby. Then tomorrow, I'll go to the ob gyne with you to reassure our baby's safety."

He's into what he's doing. Kumuha sya ng plato at nilagay duon yung vegetable salad and pancakes. Para naman agad akong nag laway, naku anak! Baka manaba ka ng sobra sa tyan ko!

And for the whole week, ganito ang ginagawa nya. He hasn't say sorry  pero parang wala lang sa kanya ang ginagawa nya.

"I'm going alone. Like I said before, I'm not asking you to stay as my baby's father."

Hindi ko pinahalatang nagulat ako sa pag hampas nya sa lamesa. Kinuha ko yung pancake saka kinain. Hanggang matapos ay naka tingin lang sya sakin.

"I'll wash the dishes and your clothes but before that, let me see you taking your vitamins." hindi ko sya pinansin saka ininum yung vitamins ko.

Matapos nun ay nag hugas nga sya ng pinggan na pinag kainan ko saka nag laba ng mga damit ko. Pinapanuod ko lang sya habang pabalik balik yung tingin nya sa cellphone nya at sa washing machine. Nang silipin ko yung cellphone nya ay nag pigil akong mapatawa dahil naka lagay iyon sa youtube  at nanunuod sya ng mga nag lalaba!

He won't experience those thing. Just say sorry.

---

"Saan ba tayo pupunta?" inis na sabi ko.

Kanina lang natutulog pa ako dahil matagal sya mag laba. Pero ngayon ginising nya ako at sinabing aalis kami. Nginitian nya nalang ako kaya umirap ako.

"Frio bebe.."

"Tigilan mo'ko."

Tumingin ako sa labas ng bintana ng sasakyan nya. Inabot kami ng mahigit kalahating oras sa byahe nang huminto kami ay nanlaki yung mga mata ko. Tinignan ko sya ng gulat!

"W-What are we doing here?" galit na tanung ko. I can't be here!

"First.. I want to say I'm sorry.. I-I'm so sorry for being a jerk. I'm sorry for making you do those horrible things. I'm sorry if i was just jealous that time na hindi ko na nagawang mag kontrol."

"I don't get you." naguguluhang sabi ko.

"I followed you.. Nung may tumawag sayo, sinundan kita. And then I saw you with that guy. I was furiously mad ng halikan ka nya. I feel like I was cheated that time. Nang mapag isa yung lalake ay pinuntahan ko sya. Then he told me that.. You broke up with him and he was your boyfriend for years.." tumingin sya sa tyan ko na malaki na at saka ngumiti ng mapait. "Ano bang laban ko sa years mong ex? B-Bago lang naman tayo."

I can hear pain in every word that he's saying. I feel like millions of pins are stabbing. Seeing him.. Crying  in front of me breaks the ice wall I build for weeks.

"Frio I love you.. I love you so much to the point that I'm willing sacrifice everything for you." tumingin sya sakin ng nag mamakaawa. Na hinihintay ang mga sasabihin ko, pero hindi ko mabuka ang bibig ko.

He held my hand desperately. "Frio, I want to be with you. Please, I want to be with you.. With our baby.. Future babies.. Please?"

Nag init yung buong mukha ko sa sinabi nya. Sinubukan ko kumawala sa pag kakahawak nya pero ayaw nya akong bitawan. Wala na akong nagawa kung hindi tumingin nalang sa sa gate. Sa gate ng mansion namin na hindi ko alam kung paano nya nalaman.

"Bebe.."

"Paano mo nalaman ang lugar na'to?" pag iiba ko.

Nag punas muna sya ng luha saka suminghot-singhot saka tumingin sakin. Namumula yung pisngi at ilong nya habang namumungay yung green nyang mata.

"Cute.." ako

"What?"

"Wala. Ano na? Paano mo nalaman 'to?"

"I knew where you came from, from the start. I told you, you can't escape from Calleb Collins. Alam kong galing ka sa mga Clarson na may ari ng Univeristy na pinasukan natin dati. I even that your parents doesn't know about that baby.."

"And?" hindi maka paniwalang sabi ko.

"And we're here to tell them about that.. And also here to formally ask your hand from your family."

"You're kidding."

"I am not."

Nag taka ako nuong una dahil pina pasok kami agad. Kinakabahan ako sa magiging reaksyon ng magulang ko sa gagawin ni Calleb pero nanatiling tahimik ako.

Kinakabahan ako.

Naramdaman ko yung kamay nya na humawak sakin. Wala na akong nagawa kung di hawakan din iyon.

"You're place is nice." sya

"But yours are better." ako. Ngumiti lang sya. Mas maganda nga yung kanila.

Nahigit ko yung hininga ko nang makita sila Mama na naka upo sa couch. Si Papa naman ay nag babasa ng dyaryo. Mas nanlamig yung kamay ko at humigpit yung hawak kay Calleb.

Napa tingin si Mama samin. Sumunod si Papa.

I must ready myself for the worse.

I closed my eyes and about to greet them ng mauna na mag salita si Papa. Fuck-- Oh sorry baby. Mommy won't cuss anymore.

"Oh Hijo! You're back! Mabuti naman at napilit mong sumama ang prinsesa ko!" Papa

Napa mulat ako ng mata.

Bumitaw sakin si Calleb saka nakipag man to man hug kay Papa. Hinalikan nya naman si Mama sa pisngi saka bumalik sa tabi ko at inakbayan ako.

"What's going on here?" ako