A/N: Sa sobrang tagal kong nawala, bonus na lang 'yong haba nito. Pero freezies, READ AT YOUR OWN RISK. Matagal akong nawala kaya nabobo na 'ko. HAHAHAHAHAHA!

--

Leickel's P.O.V

Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko habang lulan ako ng sasakyan ni Whynter. Nakakaramdam ako ng takot at hindi mapiliwanag na emosyon.

Sobrang tahimik niya, ang hirap basahin na iniisip at nararamdaman niya. Hidni ko din alam kung anong ibig sabihin ng mga sinabi niya kanina.

"I'll punish you real hard, baby! I promise you, it will be so fucking hard, and this time it will be so fucking real, and you will be so fucking awake!"

Sa bilis ng pagmamanehong ginawa niya halos hindi ko namalayan na narating na namin ang isang building ng mga condominiums. Mabilis siyang lumabas nang hindi man lamang nagsasalita at pabagsak niya pang isinara ang pinto. Akala ko ay iiwan niya na ako dito sa ssasakyan ngunit biglang bumukas ang pinto sa gilid ko. Sumalubong sa akin ang gwapo niyang mukha na nababalutan ng napakadilim na aura.

"Labas," punong puno ng otoridad ang boses niya na nagbigay ng panlalamig sa buo kong pagkatao.

"Whynter-"

"Stop, Lei. Baba!" sa pagsigaw niyang iyon ay tila ako binuhusan ng malamig na tubig at mabilis na bumaba ng sasakyan.

Hindi niya ko hawak ngunit para akong aninong nakayuko na nakasunod sa mismong dinadaanan niya. Mahaba ang binabagtas naming mga hagdanan. Gusto niya yata talaga akong parusahan, ni hindi man lang niya naisip na mag elevator nalang kami dahil sa panghihina ko.

"Saan mo ba ako dadalhin!?" nauubos na din ang pasensya na wika ko sa kanya.

Humarap siya sa akin. Nandoon pa din ang mga mata niya na hindi mabasa dahil sa sobrang dilim. "Just please don't talk. I'm trying to compose myself here, Lei."

"Ang gusto ko lang naman malaman saan mo ko dadalhin, dahil pagod na ko at sumasama ang pakiramdam ko-" hindi ko na natapos ang dapat sana'y sasabihin ko dahil bigla na lamang siyang nakalapit sa akin at binuhat ako na tila bagong kasal.

Tinitigan ko siya. Ang kaninang madidilim na mata ay napalitan ng malalamlam na tingin. Ang kaninang matang punong puno ng galit, ay naging matang punong puno ng pagmamahal.

Bigla na lamang niyang isiniksik ang ulo niya sa leeg ko nang mapansin niyang nakatitig ako sa mata niya. "I'm sorry, Baby. I'm sorry. Kinakain ako ng selos."

Ang kaninang mukha lang na nakasubsob sa leeg ko ay napalitan ng labi na nagkikintal lamang ng maliliit na halik. "Whynter- Shit!" halos mabaliw ako ng bahagya niyang sipsipin ang leeg ko.

"Baby, I'm sorry hindi ko na kayang pigilan ang sarili ko, dahil sobrang pagpipigil na ang ginaw ko kagabi," saka na nito sinakop ang mga labi ko. Uhaw at tila sabik na sabik.

Hindi ko alam kung paano. Hindi ko alam bakit napakabilis ng mga pangyayari. Hindi ko alam kung anong mahika ang ginawa niya. Basta ngayon ay nakahiga ako sa isang napakalawak na kama habang siya naman ay nasa ibabaw ko at mataman akong pinagmamasdan.

Mabilis kong iniwas sa kanya ang mata ko dahil hindi ko na nga alam kung ano bang nangyayari, ngunit mabilis din niyang hinawakan ang baba ko at ipinihit ang ulo ko upang magtamang muli ang mga mata namin.

"Look at me, Baby. I have something to confess," tila ay nahipnotismo nanaman ako ng nagsusumamo niyang mga mata.

"W-What?"

"You're still a virgin, no one touched you last night," para naman akong pinukpok ng bato sa narinig ko.

"P-Paano?" punong puno ng pagtatakha na tanong ko.

"I'll tell you later. But for now let me taste you..... while you're awake..... while you are fully aware.... while you can moan my name very well."

At iyon na nga ang naging hudyat ng pagsisimula ng hindi maipaliwanag na sensasyon sa aking katawan. Bumaba unti unti ang ulo niya patungo sa leeg ko. Muli nanaman siyang nag iwan ng kintal na mga halik dito na kung minsan pa ng ay sinisipsip niya ang ibang parte.

"Whynteeeer!" tila nababaliw kong hayag.

Hindi ko man lamang namalayan na wala na pala kaming suot na kahit na ano. Nalaman ko lang nang tila tumama sa balat ko ang lamig na dulot ng airconditioner. Tila pa ako nahiya nang makita ko ang nagmamalaki niyang pagkalalake na tila nagpapangaya sa akin.

Ang kaninang mga labi na naglalaro sa leeg ko ay bumaba sa aking kaliwang dibdib, habang ang kabila naman ay marahang minamasahe ng kanyang kaliwang kamay. Gusto kong mabaliw.

Ang malumanay na pagmamasahe niya sa isa kong dibdib ay tila napalitan ng panggigigil at kasabikan. Ang sarap na kaninang tinatamasa ko ay napalitan ng nag aapoy na pakiramdam.

"Ahhhhhhhhhh...."

"Baby, moan my name!" wika niya habang sabay na pinaglalaruan ng mga kamay niya ang magkabila kong dibdib.

"W-Whynteeeerrrrr..."

Mas lalo pa ako tila papanawan ng ulirat nang ang kanyang mga labi ay naglakbay pababa sa aking tiyan..... sa aking puson..... at bumaba sa hindi nito dapat kahantungan.

Baliw? Kulang yata ang salitang iyon para sa ngayon. Lalong lalo na nang magsimula niyang namnamin ang pagkababae ko. Ginalugad niya ang kaibuturan nito na tila ba siya lamang ang mayroong permiso na tumuklas.

"Ohhhh.... please.... Whynter!"

Hindi pa siya nasiyahan na mga labi niya lang ang naglalaro dito. Bigla na lamang akong napaigtad nang sa isang iglap ay naramdaman ko na lamang ang isang daliri niya sa loob ko. Gusto niya ba talaga akong baliwin!?

"I-I don't want your fingers!" asik ko sa kanya na bahagya niyang ikinatawa. "I want yours! Now!" I said patiently.

Mabilis naman siyang umakyat patungo sa aking dibdib. At sa isang iglap lamang ay naramdaman ko na lamang ang pagkapuno ng aking babae kasabay ng isang hindi maipaliwanag na hapdi, sakit, pagkapunit at kalaunan ay sarap.

"Goodness! I can't believe I'm inside you, Baby. I'm really frustrated last night, ang hirap pigilan ng sarili ko kagabi."

Hindi na ako nakasagot nang magsimula na siyang gumalaw na sinabayan ko naman. Tila kami may ritmo na sinasayaw na kami lamang ang nakaririnig. Ang sarap. Ang saya sa pakiramdam na ang taong mahal mo ang bumuo sa pagkababae mo.

Ilang mabibilis na ulos pa at sabay naming sinigaw ang ngalan ng isa't isa kasabay ng pagsabog ng likido ng aming mga kaibuturan.

"I LOVE YOU. THANK YOU FOR LOVING ME, LEI."

Iyon ang mga katagang narinig ko bago ako nakatulog sa sobrang pagod at sayang nararamdaman. He's my first. That is one thing I'm sure.

Whynter's P.O.V

Nakangiti ako habang pinagmamasdan siyang natutulog. Napaka swerte ko sa babaeng 'to. Napakaswerte ko na minahal ako ng gaya niya at tinanggap lahat ng kamalian ko. Saan ka pa ba makakahanap ng babae na tatanggapin ka ng paulit ulit at wala kang maririnig na sumbat? Sa panahon na 'to kasi ngayon, mahirap na.

Bahagya siyang gumalaw kaya't bahagya ko din hinaplos ang buhok niya. Napansin ko kasi noong nakaraan pa na napapakalma siya ng simpleng paghaplos ng buhok niya. Natigilan ako nang biglang mag ring ang telepono ko.

"Hello."

"Fuck you, Villafuerte. Siguraduhin mong pananagutan mo 'yan. Dahil kung hindi sisiguraduhin kong mamatay. Right where you are, right at this moment!" mahabang litanya ng nasa kabilang linya. Kalmado ang tono niya pero damang dama mo ang diin at pagbabanta. Ito na yata ang pinaka mahabang salita na narinig ko sa taong 'to.

"Relax. You know how much I love her," pagbibigay assurance ko dito. "Ano na nga palang balita dyan sa lalakeng nagtangkang tumangay sa mahal ko?"

"Don't bother yourself with him. Just don't let my sister be in danger ever again, or else I'm gonna ruin your oh-not-so-lovely life," she said as she hanged up.

Ang laki talaga ng bilib ko sa babaeng 'yon sa pagmamahal niya sa kapatid niya. Kayang kaya niyang gawin ang impossible, at gawing tama ang sana ay mali. Don't get me wrong, I don't like her romantically, I just like her ways. Hindi baleng siya ang nagsasuffer sa mga bagay bagay huwag lang si Lei. Gaya nalang ng nangyari kagabi.

*****

Natigil ang pag aayos ko nang dapat sanang proposal ko para kay Leickel nang magkakasunog na pagriring ng telepono ko.

"Hello-"

"Go to the I address that I sent you. You have to save my twin."

"What!? Is she in danger?" tila naman naging aligaga ako. Mabilis kong kinuha ang mga gamit ko at susi ng sasakyan.

"Not yet, but if you'll be so fucking slow baka maging oo," ramdam ko nanaman ang diin sa tinig niya.

"Fuck!" agad kong ibinaba ang telepono ko at mabilis na pinuntahan ko ang address na sinend niya na may kasamang note na tunguin ko daw ang back gate.

Nadatnan ko si Aeickel na prenteng nakasandal sa bumper ng sasakyan niya. Mabilis akong lumapit sa kanya at napansin ko ang pamumula ng kamao niya na tila naggaling sa isang basag ulo.

"Anong nangyari!?" tanong ko dito.

"You're an asshole. Paano ko bang ipagkakatiwala sa'yo ang kapatid ko kung simpleng pagliligtas lang sa kanya ay kailangan ako pa ang gumawa," she said as she hissed.

"Why? Ano bang nangyari!?" naguguluhang wika ko.

Sa halip na sagutin ako ay tumungo siya sa passenger seat at tila may kinuha roon. Pagkita ko ay akay akay na niya si Leickel na walang malay. Iniabot niya ito sa akin.

"Take care of her. May ipapadala akong mga litrato sa'yo. Edited 'yon ng mukha ni, Lei katabi sa iisang kama ang isang lalaki. Hindi 'yon totoo kaya huwag kang mag iisip ng kung anu-ano. Kailangan mong umaktong galit na galit kay Lei paglabas niya ng hotel mamayang pagkagising niya. Sa ngayon ay dalhin mo ang kakambal ko sa hotel na kaharapan ng bar na ito. Room 214. Nasa bulsa ng bag ni Lei ang susi-" naputol ang pagpapaliwanag niya nang bigla na lamang may kumalabog sa compartment ng sasakyan.

"Ano 'yon?" tanong ko.

Habang buhat buhat ko si Lei, ay sinundan ko si Aei nang tunguin niya ang likod na bahagi ng sasakyan. Marahas niya itong binuksan ang compartment, ganon na lamabg ang gulat ko nang bumungad sa akin ang isang malaking lalaki na naka tali ang kamay at paa, habang ma busal ang bibig.

Nagwawala ito ngunit sa isang iglap lamang ay bigla itong pinanawan ng ulirat. Sinuntok kasi ito ni Aeickel sa mukha na dahilan ng pagkawala ng malay tao nito.

"He's the reason why my fist was not in good state when you arrived, masyado siyang malaki. Mahirap patumbahin," that was her last word as she immediately left the scene.

*****

Natigil ako sa pagbabalik ala-ala nang ang babaeng mahal ko ay bigla na lamang pumatong sa akin na hindi niya yata naisip na kapwa kami hubad.

"I love you!" masiglang wika nito saka ako kinintalan ng mga halik sa palibot ng mukha.

Bigla akong napangiti nang bigla siyang natigilan at napaigtid.

"Oh-oh, Baby. Paano ba 'yan? Ginising mo siya. Paamuin mo 'yan," pang aasar ko.

"Whynter!!!!!!!!!!!!!!"

Leickel's P.O.V

Nandito ako sa veranda ng condo niya. Nakasuot lang ako ng malaki niyang shirt. Ni wala nga akong mga panloob e. Paano kasi ayaw niya kong pagsuotin!

Naradaman ko na may mga kamay na biglang pumalibot sa bewang ko. "Baby."

"Hmmmm?" iniharap niya ako sa kanya at nagkatitigan kami.

"Let's make love again," nanlaki naman ang mata ko at naramdaman ko ang pamumula ng mukha ko.

"W-Whynter ha! Abuso ka na! Nakailan ka na1 Napapagod na 'ko!" tila naman natigilan ako sa itinuran ko. Pero siya naman ay humalakhak ng tawa.

"I'm just kidding lady. I'll taste you later. But for now, we need to talk."

"Talk!? Talk habang pinopoke ako niyang ano mo!? Usog ka 'don, then we'll talk," nakakunot man ay, sinunod niya ako. Baka kasi naman hindi talk ang gawin namin hangga't malapit siya.

"Last night the guy you were with, planned to rape you," panimula niya. "But I saved you."

"Ikaw ba talaga? Bakit parang babae? O baka naman lasing na kasi ako?" pagtatanong ko na may pagtatakha.

Iniiwas niya ang mga mata niya sakin saka siya tumango. "Yes. It was me. Maybe you're just too drunk."

"Then?" I asked.

"Then that's it."

Pinaningkitan ko siya ng mata at tinignan ng mataimtim. "Eh anong drama mo na may mga picture ko pa with that Cede guy?"

Tila naman para siyang naghahanap ng isasagot. There is something going on here.

"Baby, I edited that to test you. Na kung ikaw ba ang magkakamali ay iiwan mo din ba 'ko gaya ng ginawa ko? And clearly as the light of the sun, you did. Akala ko tatanungin mo muna ako, akala ko aalamin mo muna kung anong gusto kong mangyari but you left me there."

Parang ayaw, pero parang gusto kong paniwalaan ang mga sinasabi niya. Parang gusto kong maniwala kasi nga mahal ko siya, pero parang ayaw ko kasi parang may mali sa istorya niya.

"Then sinundan kita secretly, tapos may lalaking lumapit sa'yo. You don't know how much control I tried putting up inside me para lang hindi ka hatakin palayo sa kanya, but I have to make you learn your lesson. Pero noong niyakap mo siya at niyakap ka na niya ay hindi ko na napigilan ang sarili ko."

"Seloso," nakangiti kong sabi.

"No, Baby. Mahal na mahal lang kasi kita," saka niya tinawid ang pagitan namin at hinalikan ako sa aking labi.

I'll trust you. I will.

MUKHA kaming aso't pusa ni Whynter ngayon dito sa supermarket. Paano ba naman lahat ng nilalagay ko inaalis niya. Kesyo daw unhealthy, unimportant. Gusto ko na siyang layasan kanina pa! Idea ko naman 'tong paggogrocery na 'to e! Wala kayang laman ref at cabinet niya!

"Lei, do you want me to cook carbonara-"

"HUWAG MO KONG KAUSAPIN!" asik ko sa kanya.

"Baby naman," akma niya kong hahawakan siya braso nang maglakad ako na ng mabilis at iniwan siya.

Alam kong nasa likod ko lang siya at sinusundan ako, kaya't ganoon na lamang ang pagtatakha ko nang wala siya sa likuran ko. Saan siya napunta?

Nagpa ikot - ikot ako sa supermarket ngunit hindi ko pa din siya mahanap. Kinakabahan na 'ko at malapit ng umiyak nang bigla na lamang may pamilyar na yakap mula sa likod ko.

"See. Walk out ka pa, hindi mo naman pala kaya kapag nawala ako."

Sa takot ko ay niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit. Bahagya akong napakalas sa kanya nang may bumangga sa amin at nakaramdam ako nang tila mayroong tumusok sa braso ko.

Ang kaninong tusok ay naging sobrang sakit. Sakit na para akong pinapatay. Sakit na unti unting nagpalambot sa tuhod ko. Sakit na parang unti unting kinakain ng dilim ang pagkatao ko. Sakit na parang..........

...

...

...

...

...

"LEICKEL!!!"

I think this is my end.

--