EPILOGUE
Aeickel's P.O.V
Nagising na lamang ako na nasa isa akong madilim na silid na animo pinamumugaran ng mga sindikato.
Naramdaman kong nakatali ang kamay pati paa ko at pinilit kong kalagin ito sa paraan na alam ko. Inaral namin sa Phyrric ang pag-alis ng mga ganitong pagkakatali. Nakakalipas na ang ilang minuto ngunit hindi ko pa rin ito natatanggal, at doon ko napagtanto ang sitwasyon na kinaroroonan ko.
It is the most complicated knot na sinukuan ko noong nag-aaral pa ako sa organisasyon. The only person who could tie and untie this kind of knot is no other than...
"Lola Cassandra, show yourself," malamig na wika ko.
Walong buwan na ang nakakalipas buhat nang makapanganak ako at ngayong araw na ito ang araw ng kasal ko.
"Alam ko naman na malalaman mong ako ito," saka siya lumabas mula sa pinagkukublian niya.
"What do you want? This is my wedding day---"
"Exactly," putol niya sa nais kong sabihin. "If you think that you are an exception, better think twice my dear Lavria. No one in this family will be exempted from my love test," saka pa ito ngumiti sa akin na animo masaya siya sa mga ginagawa niya.
"Ayaw mong maikasal ako? Ayaw mong magkaroon ako ng matiwasay na pamilya?" Mapanuyang turan ko sa kanya.
"Of course not. I want to challenge your husband kung gaano ka niya kakilala bilang ikaw," bigla akong kinabahan dahil natatakot din ako sa katotohanan na baka nga hindi pa ako lubusang nakikilala ni Nigel.
"You should've told me your plan para hindi mo na ako kinailangan pang kidnapin at talian---"
"Oh no, no, no my dear granddaughter. I knew how much you love your dearrest husband at hindi ka sasang-ayon na maghirap siya sa paghahanap sa'yo. You can fool even your parents, but definitely not me," napailing na lamang ako dahil alam kong may punto siya.
"So by what means are you going to challenge Nigel?" Usisa ko.
"I left a note that you left him, that you chose your career over your family, but inside that note is a clue that you are here with me. Kung kilala ka talaga niya, dapat alam niya kung paano ka mag-isip at paano ka magmahal. I want to know if he's trustworthy enough, na kahit kailan ay hindi niya pagdududahan ang klase ng pagmamahal na kaya mong ibigay sa kanya," madamdamin niyang turan.
"Are you having fun doing this to us? To your sons and granddaughters?" Tanong ko.
"No my dear. The only thing I like about this test is the assurance I get from your partners. Natitiyak ko sa mga klase ng mga pagsubok na ginagawa ko kung gaano niyo pinapahalagahan ang pagmamahal at pagtitiwala. Natitiyak ko na naipapaubaya ko kayo sa mga tamang tao na kahit anong mangyari ay hindi kayo bibitawan, at higit sa lahat natitiyak ko na mawala man ako sa inyo ay kung maranasan niyo mang masaktan, hindi gaya ng sakit na magpapamanhid sa inyong kaibuturan. I only want the best for my family, and I only want the best for you."
Hindi ko napigilan ang pagpatak ng luha ko sa mga narinig ko sa kanya.
"I'm sorry for calling your tests as shitty. I'm sorry for misundertanding your motives. I'm sorry for the misinterpretation, Lola." Napayuko ako dahil alam kong may kasalanan ako. All this while I thought she's doing it for fun, that she's doing it just because she wanted to see us suffer, but no, inihahanda lamang niya kami sa mas mabibigat pang hamon. Ang ginagawa niya lamang ay patatagin kami.
Nabasag ang katahimikan namin nang biglang bumukas ang silid at iniluwa noon si Nigel na pawis na pawis at animo sumuong ng iba't ibang klase ng pagsubok sa daan.
"Passed," wika ni Lola sa kanya. "You may now take my Lavria. Take care of her, give her the best, and be the best version of yourself for your family."
"P--Passed?" Hindi niya makapaniwalang saad.
Lumapit siya sa akin at iniabot ang maliit na papel. "Hindi mo ako iiwan, hindi ba? You gave me this address kaya't dito ako pumunta."
Ngumiti ako sa kanya at tumango saka ko binasa ang note.
Hi, Nigel. I'm lEaving you now, 1 can no longer toLerate your laPse2. It's My fau1t, I'm donE. - Aei
"Paano mo dinecode 'to?"
"Help me. 121 east, 159 street," nakangisi niyang pahayag sa akin at doon ko napagtanto ang sinasabi niya. "Alam kong hindi mo kami iiwan ng mga anak mo," saka niya ako mabilis na siniil ng halik sa harap mismo ni Lola.
"You two, go back to your wedding ceremony!"
"SINONG nagsabi sa'yong pumayag ako sa honeymoon na ito!?" Tumaas ang boses ko dahil iniwan namin ang triplets kina Mama at Papa tapos ito siya ngayon at kinaladkad ako sa isang lugar na hindi ko alam sa kanya kung saan.
"Wife, please. Just this once, let me be the boss."
"You've always been the boss, Mr. Ricafort. You've always been the dominator, and you've always been the...."
Hindi ko magawang ituloy ang nais kong sabihin dahil napangisi siya sa akin. "What wife? Ituloy mo," mapang asar niyang wika na ikinapula ng mukha ko.
"S--Shut you mouth," banta ko sa kanya ngunit nautal naman ako.
"Let me eat my favorite, kusa ng tatahimik ang labi ko sa pagsasalita---"
Binato ko siya ng unan sa tabi ko. "H--Hindi ka ba titigil!?" Naiinis na 'ko dahil kahit ayoko ay tuloy ang pagka utal mg mga salita ko.
"Come, I'll show you something."
Sumunod ako sa kanya hanggang sa marating namin ang isang farm!
"This is a honey farm. No worries wife, wala ang mga bubuyog dito. Pinakuha ko muna kina Queen at Tatay Puroy," paliwanag niya.
"A--Anong gagawin natin dito?" Hindi ko nagugustuhan ang pumapasok sa isip kong senaryo lalo na at may nakikita akong isang malaking higaan sa gitna ng farm.
"You're no longer pregnant, my dear wife. We can be the best exhibitionist now," at bigla na lamang niya akong kinabig at siniil ng halik.
[Warning! R-18]
Ang mga halik niya ngayon ahy hindi gaya ng mga halik na ipinalalasap niya sa akin sa mga nakalipas na buwan. Ang mga halik niya ngayon ay halik na nagnanais na magpakilala sa akin ng bagong pakiramdam. Malayo ito sa pagiging magaan, bagkus ay mapusok ito at mapaghanap!
"Ahh.." pag ungol ko nang bigla na lamang niyang pisilin ang dibdib ko na hindi ko namalayan na naipasok na pala niya ang mga kamay niya sa loob.
Ang marahang pagpisil kanina ay napalitan ng pagpisil na may panggigigil na animo gusto niya itong angkinin at walang ibang maaaring humawak nito kung hindi siya lang.
"You're breast perfectly suits my palm," he said as his kisses went down my neck.
Sasagot na sana ako nang bigla siyang humiwalay sa akin saka marahas na pinunit ang manipis na puting damit na suot ko.
"Pakaunti na ng pakaunti ang mga damit ko sa kakapunit mo, Nigel Iñigo!" Saka ko tinakpan ang dibdib ko na ngayon ay nakalantad sa kanyang kumikislap na mata. Yes, I'm not wearing any brassiere, maybe at the back of my mind I'm also ready for this honeymoon adventure.
Nakita kong sumilay ang pilyong ngiti sa mga labi niya at bigla akong binuhat saka marahang inilapag sa kama na nakita ko kanina.
Umalis siya sa harap ko at kinuha ang damit ko na pinunit niya para lamang pala gawing panali sa akin.
Kinuha niya ang dalawang kamay ko saka inilagay sa ulohan ko at itinali niya ang mga ito sa headboard ng kama.
"You know that I can easily remove this knot if I want too," wika ko sa kanya at nakita kong imbes na magulat ay ngumiti lamang siya sa akin.
"But you'll not do that, wife. I know that you are more than excited for me than I am to you," ikinainit ng mukha ko ang sinabi niya sa akin.
Dumidilim na ang paligid at muli siyang umalis para lamang sindihan ang isang maliit na lampara at may dala siyang isang maliit na garapon.
"W--What is that for?" He's holding a jar of honey!
"You'll now very soon my wife," at inalis niya ang lahat ng saplot niya sa katawan.
Hindi ko alam ngunit sa tuwing makikita ko ang mapagmalaki niyang alagad ay tila ako namamangha kung paano niya iyon napagkakasya sa pagkababae ko! That thing is getting bigger and bigger everytime! That thing gets more excited everytime it shows itself!
Tinanggal niya ang suot kong pang ibaba at wala siyang itinira. Binuksan niya ang garapon at pinahiran niya ako na animo isa akong tinapay na anumang oras ay handa na niyang kainin.
Naiarko ko ang katawan ko nang maramdaman ko ang mga labi niya sa hita ko at nagbibigay ng malilit na kagat dito.
"Nigel..." hindi ko mawari kung ang himig ko ba ay nagmamakaawa o himig na humihingi ng mas higit pa.
"Honey is my favorite spread, but a honey in my wife's body is the best," saka niya pinaglakbay ang kamay niya sa katawan ko.
Nararamdaman ko ang panlalagkit ngunit mas nangingibabaw sa akin ang sarap ng mga labi niya sa katawan ko, maging ang ibinibigay nitong kakaibang pakiramdam sa akin. My sadist husband is an expert in this field of experimentation.
Dumako ang mga labi niya sa dibdib ko at nilagyan niya pa ito ng ilang patak ng pulot na animo mas magpapagana sa kanya sa paglasap ng dunggot ko. He's playing with my nipple through his tongue and this feeling leads me to insanity. Walang magawa ang kamay ko kaya't puro pag arko lamang ng katawan ang magagawa ko.
Mas halos mabaliw ang pagkatao ko nang dumako ang kamay niya sa pagitan ng mga hita ko. Walang sabi-sabi na ipinasok niya ang daliri niya rito. He's finger fucking me with a very fast thrusts! He's really making me insane!
"FUCK IT NIGEEEEEELL....." I moaned in pleasure. Yes, yes, and another yes! He's so good that I want to explode!
His kisses went down my navel, and he even encircled his tongue in it.
Gustong gusto ko ng tanggalin ang sa pagkakatali ko ngunit pinigilan niya ako saka biglang tinungo ng mga labi niya ang pagkababae ko!
"Ahhhhh.... N--Nigel....!" I can't deny it, I love the way he gives me pleasure, and I love his exhibitionist way of making me feel the ecstacy.
He savour my womanhood along with the drops of honey in it. "Fuck! Your sweetness blends well with honey, I can never get enough of this!"
Nang tila lalabasan na ako sa ginagawa ng dila niya sa pagkababae ko ay bigla na lamang siyang humiwalay sa akin na ikinadismaya ko.
"It's the king's turn," he said and with one swift move, he's already inside me and feeling the warm welcome of my womanhood to his.
"Ahhhhh..." I moaned as he thrust faster... and faster... and faster.
Puro ungol namin ang nangingibabaw sa paligid ngunit wala kaming pakialam. This is just more than pleasure and ecstasy, it is love. This more than just experimentation and exhibition, this is love making.
"MOM," napalingon ako sa pagsasalita ni Aeignn at nakita ko nanaman ang seryosong mukha niya.
"Why?" Sagot ko sa kanya. There is something in my son's eyes. It may be a Freezell's eyes but those eyes is hiding something. I once saw that thing in his father's eyes, I just hope that he's not what I think he is. I don't want him to follow his father's foot steps. I don't want him to be sadist.
"Aeiryn and Aeidan ate my food," kalmado niyang wika.
"Kuyaaaaa!" Wika ni Aeiryn sa kapatid saka niya ito inambaan ng suntok. My dearest Aeiryn is the gangster type of child. Hindi siya nagpapa api khit kanino. Medyo tahimik siya kumpara sa madaldal na si Aeidan ngunit hindi mo siya nanaisin na magalit.
"Mom, can we buy another toy?" Wika naman ni Aeidan sa akin nang makalapit na siya.
"Tell your Dad," saka ko ginulo ang buhok niya. Ang bunso kong anak ang pinakamabait sa kanilang tatlo. Siya rin ang pinakamadaldal at pinakapasensyoso. Lagi itong nakangiti na animo walang problema. Kahit ibully siya ni Aeiryn at hindi siya gumaganti.
Lumapit siya sa Daddy niya ay agad naman siyang sinundan ni Aeiryn habang si Aeignn naman ay naiwan sa harap ko. "Bakit hindi mo sila pinagalitan?" Tanong niya na ikinakunot ng noo ko.
"Do you want me to?"
Tumango siya sa akin. "Justice is justice. They ate what's mine, you should tell them not to do it again," napasuko ako sa sinabi niyang iyon.
"Noted," sagot ko at nawala na siya sa paningin ko.
Nakatingin ako sa kawalan nang may mga kamay na pumulupot sa katawan ko. "Thank you for this not so small family of ours," wika niya saka ako hinalikan sa leeg.
"Kailangan na nating kausapin ang mga anak mo about reality and the world, nagsisimula na silang magka isip especially Aeignn," wika ko at humarap sa kanya.
"Lev is unique, he's the younger version of me. Ngayon palang ihihingi ko na iyon ng tawad sa'yo," he loves calling our children by their second names.
"Just be a good father, that's all I ask. Subaybayan natin ang paglaki nila," nakangiti kong turan.
Bigla na lamang niyang siniil ng halik ang mga labi ko at mabilis din itong pinakawalan.
"Thank you for loving me," he said with his fiery eyes.
"Thank you for holding unto me," saka ko ipinulupot ang mga braso ko sa batok niya.
"Your coldness fades away because of my warm love."
"Really?" May paghahamon sa tinig ko.
"Let me show you the king's vengeance for teasing him," at bigla na lamang niya akong binuhat.
"NIGEL!!"
My Short Tempered Husband will always be and the only reason I dream of having this life. I can't resist Nigel Iñigo Ricafort's charm. I guess.... this is my fate. Getting married while drunk wasn't really a bad idea after all.
--
The End~
SALAMAT SA LAHAT NG UMABOT DITO. SALAMAT SA PAGMAMAHAL NA IBINIGAY NINYO SA 1ST GENERATION NG FREEZELLS! WALA NA AKONG MASASABI PA KUNG HINDI SALAMAT. NATAPOS KO ITO SA LOOB LAMANG NG ISANG BUWAN AT ISANG ARAW. ❤
Next Story: Start of the 2nd Generation of Freezells. Start of the EIGHT GRENADES!
➡️ THE ARROGANT CLIENT
Aeickel Lavria and Nigel Iñigo are now signing off.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top