-Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τίποτα. Οι γονείς μου είπαν ότι δεν έχουν πρόβλημα και θα μας προσέχουν όλο το βράδυ, προσπαθεί για ακόμη μια φορά η Arianna ενώ εγώ παραμένω σιωπηλή γιατί ξέρω ότι αν μιλήσω δε θα βοηθήσω την κατάσταση.

-Δεν είμαι σίγουρη. Είναι ακόμη τιμωρία και δεν θέλω να προκαλούμε αναστάτωση, συνεχίζει να αντιστέκεται η μητέρα μου και πραγματικά έχει καταντήσει πολύ κουραστικό όλο αυτό όμως το βλέπω πως σε λίγο θα υποκύψει.

-Σας παρακαλώ. Εξάλλου λόγω των κατασκευών που γίνονται δεν έχουμε σχολείο για τις επόμενες δύο μέρες.

-Έχεις κάποιο δίκιο.... Καλά μπορεί να έρθει.

Δέκα μέρες έχουν περάσει με το ίδιο μοτίβο. Πρέπει να παραδεχτώ πως είναι δυσκολότερο από ό,τι περίμενα και μου λείπει όλο και πιο πολύ. Όμως κάνω υπομονή. Αυτό είναι το καλύτερο. Και αν αναρωτιέστε πως φτάσαμε στο συγκεκριμένο σημείο η απάντηση είναι απλή: οι Timestoppers έχουν την πρώτη τους συναυλία φέτος και φυσικά δεν πρόκειται να τη χάσουμε. Και ορίστε το σχέδιο: θα πούμε ότι θα κοιμηθώ στης Arianna και θα πάμε να την παρακολουθήσουμε. Και φυσικά η μαμά της στο κόλπο να μας καλύψει αν τύχει το οτιδήποτε (τη λατρεύω αυτή τη γυναίκα). Ανυπομονώ!

Δέκα λεπτά αργότερα

-Οκ σε παραδέχομαι που μένεις μαζί της. Δεν πίστευα ότι θα χρειαζόταν ποτέ να παρακαλέσω 15 ολόκληρα λεπτά για κάτι τόσο απλό όσο ένα sleep-over!, μονολογεί η Arianna.

-Για να καταλάβεις έστω και στο ελάχιστο τι περνάω!, ξεφυσώ αγανακτισμένη, Αλλά τουλάχιστον τα καταφέραμε στο τέλος, σκέφτομαι και χαμογελάω.

-Πάλι το κάνεις....

-Ποιο;

-Αυτό. Τον σκέφτεσαι και μετά αρχίζεις να χαμογελάς και το σήμα μεταξύ γης και Alice χάνεται.

-Έι! Μην παραπονιέσαι. Ερωτεύσου πρώτα και εσύ και θα σου πω εγώ τότε.

Με το που το λέω αυτό κοκκινίζει και στέφει το βλέμμα της προς το παράθυρο, αποφεύγοντας τη ματιά μου. Ενδιαφέρον... Σίγουρα της αρέσει κάποιος αλλά για κάποιο λόγο δε θέλει να μου πει. Ας κάνω λίγη υπομονή. Εξάλλου, δεν θα αντέξει πολύ και θα λυγήσει χωρίς να χρειαστεί να κάνω κάτι.

-Λοιπόν τι θα φορέσεις;

Προσπαθεί να αλλάξει το θέμα. Έχω αρχίσω να γίνομαι όλο και πιο περίεργη. Αποφασίζω όμως να το ξεχάσω για την ώρα. Έτσι, περνάμε τα επόμενα 45 λεπτά με εμένα να αλλάζω το ένα συνολάκι μετά το άλλο και την Arianna και είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου και να το παίζει κριτής. Ήταν πολύ πιο δύσκολο από ότι φανταζόμουν αλλά τελικά καταφέρνουμε να καταλήξουμε στο τέλειο σύνολο αφού έχω αδειάσει πρώτα όλη την ντουλάπα μου. Και αφού επιτέλους έχουμε ετοιμάσει τα πάντα στην τελειότητα βάζουμε το σχέδιο σε εφαρμογή. Ώρα να αρχίσει το πάρτυ.

Γειά! τι κάνετε? το ξέρω ότι είναι λίγο βαρετό κεφάλαιο αλλά προσπαθώ........ ελπίζω μέχρι την άλλη εβδομάδα να μου έρθει έμπνευση για να μπορέσω να ανεβάσω. θα βάλω τα δυνατά μου. και η συγγραφέας του κεφαλαίου είναι η EryXaramh  τέσπα αν θέλετε ρίξτε μια ματιά στις δυο μικρές ιστορίες μου (έχουν μόνο ένα κεφάλαιο και δεν είναι καλές αλλά whatever!)