Αμέσως επικρατεί ο πανικός στο σπίτι. Αν μας πιάσει δεν πρόκειται να τη βγάλουμε ζωντανοί. Πρέπει με κάθε τρόπο να κρύψουμε τα τρία μέλη του συγκροτήματος. Τους κάνω νόημα να με ακολουθήσουν. Ανεβαίνουμε όλοι τρέχοντας τα σκαλιά προσέχοντας να μην κάνουμε φασαρία. Στέλνω τον Dylan να προειδοποιήσει τον Mike και οι υπόλοιποι κατευθυνόμαστε προς το μπάνιο. Μπαίνουμε όλοι μέσα. Κι αν θελήσει να μπει τι θα κάνουμε; Οι σκέψεις μου διακόπτονται από τον ήχο της εξώπορτας να κλείνει. Ωχ όχι! Με τρόμο την ακούμε να ανεβαίνει τα σκαλιά. Προσπερνάει το μπάνιο, προς μεγάλη μας ανακούφιση. Λίγο μετά την ακούμε να μιλάει:
-Γεια σας παιδιά. Mike που είναι η αδερφή σου;
-Εεε κάνει μπάνιο.
Πώς και δεν το σκέφτηκα νωρίτερα!
-Και έχει αφήσει τα παιδιά μόνα τους. Τι είδους οικοδέσποινα είναι;
Ασπρίζω ολόκληρη. Προσεύχομαι να κάνει ο οποιοσδήποτε κάτι να με γλυτώσει γιατί μετά θα ακολουθήσει ένας τεράστιος λόγος τον οποίο δεν είμαι σίγουρη αν θα μπορέσω να διαχειριστώ. Ευτυχώς στις προσευχές μου απαντάει ο Dylan:
-Βασικά τώρα ήρθαμε και η Alice ήταν ήδη στο μπάνιο. Μας άνοιξε ο Mike και την περιμένουμε.
-Και όλα αυτά τα πράγματα στο σαλόνι;
-Απλά βλέπαμε ταινία πριν μπει για μπάνιο. Μην ανησυχείς μητέρα, θα τα μαζέψω εγώ.
-Εντάξει. Να είναι όλα μαζεμένα μέχρι να γυρίσω το βράδυ.
-Θα φύγεις ξανά;
-Ναι. Ήρθα μόνο να πάρω κάτι φακέλους που ξέχασα.
Αναστενάζουμε όλοι ανακουφισμένοι. Ανοίγω τη βρύση για να γίνουμε πιστευτοί και καθόμαστε και οι τέσσερις περιμένοντας πότε θα μπορέσουμε να βγούμε από εκεί μέσα. Δέκα λεπτά μετά ακούμε κάποιον να χτυπάει την πόρτα:
-Έφυγε. Μπορείτε να βγείτε τώρα.
Ευτυχώς είναι απλώς ο Dylan. Ανοίγουμε γρήγορα την πόρτα και βγαίνουμε όλοι έξω.
-Παιδιά πραγματικά συγγνώμη για όλο αυτό αλλά δεν είχα ιδέα ότι θα γυρίσει τόσο νωρίς.
-Δεν πειράζει Alice. Δεν φταις εσύ. Ήμασταν υπερβολικά ριψοκίνδυνοι. Εξάλλου είχε πλάκα.
Μου χαμογελάνε για να καθησυχάσουν και λίγα λεπτά μετά τα τρία αγόρια βρίσκονται στην εξώπορτα. Δεν μπορούμε να το διακινδυνεύσουμε άλλο.
Όλοι οι υπόλοιποι πάμε στο σαλόνι να μαζέψουμε το χαμό που δημιουργήσαμε. Την ώρα που μαζεύουμε τραβάω με τρόπο την Arianna πιο πέρα:
-Λοιπόν;
-Το Σάββατο θα πάμε στο σινεμά. Ευχαριστώ ευχαριστώ. Είσαι η καλύτερη!, με αγκαλιάζει και δεν μπορώ παρά να γελάσω.
Βγήκε κάτι καλό και από τη σημερινή μέρα. Ελπίζω να συνεχίσουμε να είμαστε τόσο τυχεροί.

Γεια σας. Τι κάνετε? Επιτέλους μπήκε κεφάλαιο. Συγνωμη που άργησα τόσο όμως μέχρι σήμερα είχα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα και δεν ήθελα να βιαστώ και να ανεβάσω κάποιο χάλια κεφάλαιο. Ελπίζω να καταλαβαίνετε και να μην με ξεχάσατε. Από εδώ και πέρα θα ανεβάζω όσο πιο συχνά μπορώ.
Και κάτι ακόμη: θα ήθελα αν μπορείτε να πάτε να διαβάσετε την ιστορία μου "το μυστικό μας καταφύγιο" και να μου πείτε αν θα το διαβάζατε αν το συνέχιζα. Θα αφαιρέσω το τέλος για να είναι σαν πρώτο κεφάλαιο. Μια κοπέλα μου έβαλε την ιδέα και πραγματικά το σκέφτομαι όμως θα ήθελα και τις δικές σας σκέψεις. Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.
Φιλάκια
-Α