Chapter Five
Matapos ng muni muni ko sa garden na tambayan ko ay umuwi nalang ako sa dorm namin at natulof, nagulat oa nga ako ng alas dos na ng umaga ako nagising, at hindi na ako nakapag dinner,
" Ginigising kita kagabi pero hindi ka magising kaya hinayaan nalang kita akala ko pagod ka"
Wika ni Aya na nag sasapatos sa Sala habang ako ay umiinom ng gatas sa may kusina
" Okay lang, naka kain na naman ako ngayong umaga, ano tara na,?"
Kukunin ko palang ang bag ko sa ibabaw ng table ng bilang may kumatok
tok.tok.tok.
" Ako na ang magbubukas,"
Pagpepresinta ko, lumapit ako sa may pinto at binuksan iyon,
Napagtanto ko na sana hindi nalang ako ang nagbukas ng pinto
Isang ChongChong na may dalang bulaklak ng Niluwa noon
" Good morning wifey"
eww! Wifey niya muka niya anong akala niya nakalimutan ko na ang harutan nila ni Lovy kahapon sa classroom, aba pwes hindi!
" anong maganda sa umaga kung ikaw ang makikita ko?"
Pagtataray ko sakanya, na inakala kong susuko na siya sa pangungulit sakin eh aba, ngumiti pa ang loko
"Sungit mo naman Wifey, oh flowers for you, at tsaka wag mo na akong sungitan, alam ko namang kinikilig ka na eh"
" Hoy! ang kapal naman talaga ng muka mo eh ano? bat naman kita magugustuhan? sa pangit mong yan!"
Dinuro niya ako sa noo!
abat bastos na lalaki to ha!
" Wag mo akong sungitan, Hindi ako marunong manuyo ng babaeng may toyo sa utak!"
Aba! Sira ulo! kakaltusn ko to eh! agad ko siyang inambahan ng suntok
Pero agad na kaming inawat ng mga kaibigan niya at ni Aya
" Ano ba kayong mag asawa away kayo ng away araw araw"
Si Kean na paepal
"Oo nga, ganyan ba kayo palagi? pano na pag nasa iisng bahay nalang kayo?"
Pag sang ayon pa ni James
" Hoy wag niyong pestehin ang kaibigan ko ha"
Sa wakas naman pinagtanggol din ako ng isa HA!
Dina anan ko lang sila at nagdederetso ang lakad papuntang classroom, hindi ko pinansin si Chongchong na kumulit ng kumulit ng sorry, hanggang sa lunch break na
" Wifey naman eh, sorry na nga"
Lalalalalalala tingin sa kanan, tingin sa kaliwaaaaa lalalalllalalalalala
" Wifey bat ayaw mo akong
pansinin? sorry na"
lalalalalala
"HAHAHHHAHAHA TOTOO BA TONG NANGYAYARI? SI MASTER? UNDER KAY PRINCESS? HAHHHHAHA WOW"
pagpalahaw sa tawa ni James, na sinabayan pa ni Kean, at si Aya naman ay tatawa tawa
Ng tingnan sila ng masama ni Chongchong ay agad silang napatigil
" Joke lang naman Master,"
Pagsosorry ni James at Kean
Kumain lang kami ng lunch at bumalik na din agad sa classroom
Habang nagtuturo si Sir Arthur ay kinulbit ako ni Chongchong
Inis ko siyang sinulyapan at inirapan
Sa pangalawang pagkakataon ay kumilbit siya
Hindi ko na naman siya pinansin pinagpatuloy ko lang ang pagsusulat ng kung ano ano sa notebook ko at dinededma ang paligid
Kumilbit na naman siya inis na akong napatayo
" Hoy! ano bang problema mong hinayupa--Sir"
Gulat na gulat akong napatingin kay sir , Arggg sinulyapan ko ang apat at napansing kanina pa sila nagpipigil ng tawa, inismiran ko sila at inirapan, napatingin ako kay sir
" Sir sorry po, akala ko po kasi si Chong Chong este Cholmond kasi kanina pa niya ako kinukulbit"
" I see, at sa palagay ko nagkukulbitan lang naman kayo sa klase ko ay mabuti pang lumabas na kayonv pareho,"
" ah pero sir"
"may reklamo ka ba Ms. Chrisane?"
"wala po"
Hindi na lang ako nagdahilan pa at dumiretso nalng palabas
naramdaman kong sumunod sa akin si Chongchong, Inis ko siyang hinarap at dinuro duro
" Kasalana mo to eh, kung hindi mo sana ako kinulbit kulbit hindi ako maiinis at hindi to mangyayari"
" sorry na hindi mo kasi ako pinapansin eh"
"at bat naman kita papansinin aber?"
"Chrisane lagi nalang ba tayong ganito? bakit hindi tayo mag usap ng maayos, ng hindi tayo palagong nagkakasagutan"
" Naguusap naman tayo ng matino ah"
" Hindi ito ang matino sa akin"
" edi sige mag usap tayp ng matino"
Nabigla ako ng bigla niya akong yakapin, at bumulong sa may tenga ko
"Ganito ang matino sa akin"
Kahit anong galit ko sakanya sa palagay ko lahat yon ay napawi ng niyakap niya ako
Sa sobrang kalungkutan ko ay hindi ko na napigilang mag tanong
"Cholmond bakit kailangang umabot tayo sa ganito? maayos naman tayo dati ah"
"May mga tanong na gusto mo ng sagot pero hindi pa ito ang tamng panahon para diyan"
"Kung ganon ay kelan? Kelan cholmond? kapag nangyari na naman ang nangyri dati? Na ma alila ako sa sarili kong palasyo at ikaw! Na mapunta at makita kitang may karelasyong iba?"
"Chrisane sana makapghintay ka konting konti nalang matatapos na ang lahat ng ito, at kapag nangyari yon, pangako ikaw at ako lang sa dulo"
" Hindi, Hindi ko alam Cholmond kasi ngayon, sinisimulan ko ng bawiin kung ano talaga ang sa akin, pero ikaw? Naging akin ka ba talaga?"
Yun ang huli kong sinabi sa kanya at kumalas na sa yakap
Naglakad ako pabalik sa Dorm dahil last na teacher naman na namin si Sir Arthur,
Hindi ko mapigilang mag isip ng mag isip, kelan mo ba ako sasagutin sa mga tanong ko Cholmond? Kelan ang tamang panahon na yon? At wala kong maisip na tamang dahilan at mabuting rason na magmumula sayo,
Sana nga kung wala akong maisip ay ikaw ang meron, Hihintayin ko ang tamang panahon na sinasabi mo Cholmond
At sana Pagdating ng araw na yon, kaya pa kitang paniwalaan.
Yayyy
See you next chapter inaa'ssss😍
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top