Yara vroeg zich af wie er in dat huis woonde. Ze gleed van de rug van de eenhoorn. Boef durfde niet. Yara tilde hem toen maar van de eenhoorn af. Ineens begon de eenhoorn luid te hinniken. De deur werd opengedaan. Een jongen van Yara's leeftijd stond in de deuropening. 'Kom binnen', zei hij. Yara en Boef volgden hem het huis in. De eenhoorn had ook mee gewild. Even leek het erop dat hij zich door de deur probeerde te wurmen. 'Nee Flory', zei de jongen lachend. 'Dit huis is te klein voor jou. Ga maar terug naar de kudde.' Yara keek lachend toe hoe Flory vertrok. De jongen zette wat eten op tafel. Het was een soort rijst, maar dan in alle kleuren van de regenboog. Yara ging aan tafel zitten. Ze keek argwanend naar de regenboogrijst. 'Wat is dit?' vroeg Yara. 'We noemen het raince.' zei de jongen. 'Wil je een hapje?' Hij legde een dunne plank met een stomp uiteinde voor Yara neer. Daarna deed hij hem in de raince. Yara pakte de plank aan en nam een hap. Best lekker. Het smaakte net als gewone rijst. 'Wat doe jij eigenlijk hier?' vroeg de jongen. Blijkbaar was dit de eerste keer dat hij een mens zag. Yara haalde haar amulet tevoorschijn. De jongen staarde er aandachtig naar. 'Dit amulet', begon hij. Geeft aan jullie mensen toegang tot Eirene, deze wereld. Alleen mensen die geloven dat zoiets kan, kunnen hier binnentreden.' 'Toch ben ik benieuwd hoe jij heet.' zei Yara. 'Mijn naam is Arayan.' zei de jongen. 'Mijn naam is Yara. De hond heet Boef.' Ik heb een eenhoorn.' zei Arayan. 'Daar heb je al kennis mee gemaakt.' Yara knikte. 'Hoe gaat het eigenlijk bij jullie mensen?' 'Vreselijk', zei Yara. 'Mijn wereld is een plek vol geweld. Mensen halen elkaar naar beneden om zelf eerste te staan. Terreurgroepen plegen aanslagen om hun zin te krijgen.' 'Wat zijn dat?' vroeg Arayan. 'Dingen die te vreselijk zijn om uit te leggen.' zei Yara. Vanbinnen was ze woedend en verdrietig. 'Daar zijn ook geen eenhoorns of andere fantasiedieren. Dieren sterven uit doordat mensen zonodig hun hoorns of hun vacht willen hebben.' Zo vertelde Yara alles wat er in haar wereld speelden. Arayan had best veel medelijden met haar. 'Wat ben ik blij dat ik hier woon zeg! Die mensen zijn schoften!' riep Arayan boos. 'Dat tuig moet van de dieren en de natuur afblijven!' Yara deed haar best om de jongen te kalmeren. 'Mag ik wat raince?' vroeg Yara. 'Prima, ik haal wel een kom.' Arayan rende de tuin in. Even later kwam hij terug met een kom raince. 'Groeit gewoon in de tuin.' Hij had ook een kom voor Boef meegenomen. Die hond had zijn kom binnen no time leeg. 'Waar is raince goed voor?' vroeg Yara. Arayan legde uit waar de verschillende korrels goed voor waren. De rode korrels beschermden je tegen alle mogelijke ziektes. De groene zorgden ervoor dat je je liefde voor de natuur en de mens bleef behouden. Na het eten vond Yara het tijd om naar huis te gaan. Op de rug van Flory keerden Yara en Boef terug naar hun eigen wereld.