Chapter 50

Last Chapter

"What's with that face?" he grinned while looking at me.

Naupo ako sa tabi niya at kumuha na rin ng pagkain na nasa table. "Yong ininterview ko kahapon na babae about do'n sa online scamming, tinarayan ba naman ako.." napanguso ako.

"Why?" natatawang tanong niya. Dinagdagan niya pa ang hotdog na nasa plato ko. "That's part of our profession baby, hindi maiiwasan 'yan. You just have to hold your patience."

Sabagay, may point siya. Hindi talaga mawawala sa propesyon namin ang gano'n.

"Alam mo ba, ilang beses na akong nasabihan na chismosa kapag nagi-interview ako." pareho kaming natawa. "Masyado raw akong mapang-usisa, eh kaya nga tinawag na interview 'yon para usisain ko ang bawat detalye e."

Tinawanan niya lang ako. Kumain na kami at pinakamarami ang nakain kong hotdog! Darn.

Andito kami ngayon sa unit niya at kalimitan ay dito na rin ako tumitigil, pero madalas ay pumupunta ako sa bahay. Malapit lang rin dito ang network na pinagtatrabahuhan namin.

Kumuha pa ako ng isang hotdog at itinusok sa tinidor. Nakaisip ako ng kalokohan dahil sinasapian na naman ako ng kainosentihan.

Humarap ako sa kanya at sobrang lapit ng mukha ko sa mukha niya. Ngumisi ako at nagkagat labi bago nang-aakit na kumagat sa hotdog. Dahan-dahan ko pang ginawa iyon at nakita ko naman ang paglunok niya dahil sa ginagawa ko.

"Cemie, what the--"

Dinilaan ko pa ang hotdog bago ulit kumagat. Namula ang mukha at nakataas na ang kilay sa akin. Oh, my hapones. This is how I tease.

"Stop it or else.." hindi ko siya pinansin at patuloy na iniinis siya. Nabitawan ko ang tinidor na hawak ko nang bigla niya akong hinilang palapit sa kanya at hinalikan sa labi. Napahawak ako sa braso niya dahil sa biglaan niyang ginawa. "You are really my innocent torture. Damn innocent."

He played his nose with mine. Napangisi nalang ako sa ginagawa niya. Marami ang nagbago sa kanya, pero ang pagiging sweet niya ay mas lalong lumala.

Bahagya siyang lumayo sa akin para pitikin ang noo ko.

"Ano ba?! Pitikin ko 'yang ibon mo e! Lipad 'yan."

"Damn! 'Wag muna, magpaparami pa ako ng lahi kasama ka."

Hinampas ko siya sa braso at kinurot sa tagiliran. "Fuck you!" namumulang anas ko.

"Fuck me then." muli ko siyang hinampas bago siya tatawa-tawang natayo.

He brushed his hair in front of the whole body mirror. Hinawakan niya pa ang panga niya na parang nagpapapogi pa. Isinuot na niya ang coat niya bago muling humarap sa akin.

"Text me if you're going somewhere. 'Wag kang magpapapasok ng kung sino dito kapag wala parin ako." he said. May pupuntahan ang team nila ngayon habang ako ay walang schedule for today. "You can eat my hotdog."

"Pfft" naibuga ko ang iniinom na kape dahil sa sinabi niya. What the fuck? Ang aga-aga. Natatawa akong humarap sa kanya at nakita na nakaawang ang labi nito. "Ha? Grabe ka naman.." tatawa-tawa parin ako.

"I-I'm referring to that hotdog, Cemie. Your imaginations are really dangerous." itinuro niya ang hotdog na nasa plate na ginamit niya. Napakamot pa siya sa batok.

"Hindi mo naman agad itinuro! Ito pala hehe. Sige kakainin ko na 'to, at ang isang hotdog pang mamayang gabi." napatingin ako sa kanya nang napaubo ito. "I'm referring to these hotdogs, Takashi. Masyado kang wild kung makaubo." ngumisi ako dahil sa pikon niyang mukha.

"Whatever, Cessiana. I need to go." lumapit siya sa akin at humalik sa sintido ko.

Nang makaalis siya ay hindi ko mapigilang mapangiti.

Sa dami na ng mga challenges and obstacles na kinaharap namin ay sa isa't isa parin kami bumagsak. Hand on hand together, we chased our dreams.

At isa sa napatunayan ko? Hindi  hadlang ang panget na nakaraan para magkaroon ng magandang kinabukasan.

Hindi gano'n kadali. Kailangan munang dumaan sa hirap bago maabot ang lahat. But it's worth it chasing dreams.

Nagkaayos na rin kami ng Mommy niya at sinabi nito sa akin na hindi niya maiipangako na mapapatawad niya si Papa. Well, I understand them. Hindi ko naman sila pipilitin na mapatawad si Papa, it will take a lot of process for them. Isa pa, hindi rin biro ang lahat ng sakit na pinagdaanan nila.

We're all good. Alam kong masaya na rin si Lolo sa kung nasaan man siya ngayon. Gusto kong sabihin sa kanya na maayos na maayos na ang apo niya. I missed him already. Ilang buwan na rin ang nakalipas simula nang mawala siya sa piling namin. Miss na miss ko na siya. I'm doing good na Lolo, I hope you too. 

I was busy with my papers when I felt Ishi's hands on my head. Ipinatong niya ang kanyang baba sa ulo ko.

"Hindi ka pa matutulog?" he asked. Narinig ko pa ang paghikab niya.

"Saglit nalang 'to. Matulog kana, puyat ka pa no'ng isang gabi."

"What's that? May I see?" inagaw niya ang isang papel na hawak ko. Pinasadahan niya ng tingin ang papel bago ibinalik sa akin. "Okay, I'll wait for you. Sabay tayong matutulog."

Pagkasabi no'n ay nahiga na siya sa kama. I'm on his study table at may inaaral at sinusulat na report paper. Sinilip ko ulit siya sa likuran ko at nakitang naglalaro na ng games sa cellphone niya. I just smiled on what I see.

Tinapos ko na ang ginagawa at naupo na sa dulo ng kama. He off his phone to looked at me.

"Tumataba ka ah," he grinned at me.

Napanguso akong nagbaba ng tingin sa katawan ko. I'm wearing his shirt na halos over size sa akin. At least sexy parin kahit tumataba. Kasalanan niya 'to.

"Hiyang e, hiyang." we chuckled.

"Come here," he said. Pinagpag niya ang tabi niya kaya nahiga na ako doon. He encircled his hands on my waist to pulled me closer to him.

I let my hands travel on his face. Ang makapal niyang kilay, matangos na ilong, mapulang labi, perpektong hugis ng mukha, at ang singkit at asul niyang mga mata. Perfectly made to be mine.

"I love you.." he whispered.

I closed my eyes as he kiss me on my forehead. Napangiti ako sa mga alaala na bumalik sa aking isipan. Hindi ko maisip na sa isang kalahating hapones ako bumigay ng todo.

Humarap ako sa kanya at sumalubong sa aking paningin ay ang mapupungay niyang mga mata. I kissed them both.

"Saan mo namana ang ocean blue eyes mo?" I asked out of confusion. Noon ko pang iniisip iyon.

"My mom's mother, my grandma, has a american nationality. And her eyes were like mine. Noong ipinanganak ako ni Mom, ay kamamatay niya lang that time. So, I think I reincarnated her eyes."

"Astig mo, pre!" nanatiling magkalapit ang mukha namin. We're just staring at each other, and feel each others warmth. "Half japanese kana, may lahing amerikano ka pa. Palahi ah." we both chuckled. "Kung magkakaanak tayo, sobrang dami niyang magiging lahi. Imagine, japanese, american ang sayo. Tapos sakin, lahing maganda at inosente. Perfect."

"Dami mong alam." hinila niya lalo akong palapit sa kanya at mas niyakap. "I love you, baby.."

"I love you too, Ishigara." isinandal ko ang noo ko sa dibdib niya. I can hear his heart beating very loudly.

Niyakap ko rin siya ng mahigpit.

Nagising ako na mag-isa sa kama. My eyes automatically looked around to find him. Pero mukhang lumabas siya ng unit.

Nanligo na ako pagkatapos ay nagtungo sa kusina para maghanap ng pwedeng lutuin. There's a gulay, mabuti nalang at pareho kaming mahilig sa gulay. I know that he loves kangkong kaya nagluto ako ng adobong kangkong. I prepared everything on the table at mayamaya lang ay narinig ko na ang pagpasok niya sa loob.

"Wow, my wife prepared a breakfast. So sweet." niyakap niya ako mula sa likuran at hinalikan sa leeg. Feeling ko tuloy mag-asawa na talaga kami, oh darn.

Humiwalay na siya sa yakap at naupo na sa upuan. Naupo na rin ako sa harap niya. "Saan ka galing?"

"Outside. I just checked my car. Aalis tayo ngayon."

My forehead knotted on him. "Ha? Saan naman tayo papunta?"

Hindi niya ako sinagot at sa halip ay nginitian lang. Tinapos lang namin ang pagkain namin at nagbihis bago umalis. Siya pa ang pumili ng isusuot ko! Silly. Isinuot ko ang pinili niyang red dress ko na one inch above the knees.

"Ganda ko ba?" tanong ko nang makitang titig na titig siya sa akin.

He smiled. "Sobra."

Nag-init ang pisngi ko dahil sa sagot niya.

Dinala niya ako sa isang enchanted na pasyalan. I was amazed with the place. Parang nasa ibang bansa kami. There's a lot of rides and games. At ang daming fine tree sa paligid.

I took some photos with him. Lahat ng rides ay halos sinubukan namin. Parang wala kaming pagod na nararamdaman kapag kami ang magkasama.

With everything that happened, I realized that a relationship is not just all about love, it's also about understanding. Kung hindi mo kayang buksan ang pang-unawa mo, hindi magiging matatag ang relasyon niyo. Kagaya ng sinabi sa akin ni Lolo noon, ang pagmamahal ay pag-unawa.

At isa pa, wala namang taong perpekto. Lahat ng tao may kanya-kanyang pagkakamali. At si Ishi, noong una hirap na hirap akong intindihin kung ano ang pinanggagalingan ng lahat ng ginawa niya. Mahirap magtiwala ulit sa isang taong sinira ang tiwala mo. Mahirap magpatawad.

But as I went on the point of realizing everything. Napagtanto ko na lahat naman ng bagay na ginagawa ng isang tao ay may dahilan. And I understand his.

I chose to forgive him because I know that what would set me free, and that's what my heart need to heal. Ang pagpapatawad ay hindi lang basta salita, dapat ramdam mo ito sa puso mo. If you forgive someone, your heart should accept it fully.

Kahit talaga magalit ka sa isang tao, kapag mahal mo..sa huli, sa kanya parin tutungo ang dereksyon mo. At kung sa maling dereksyon ka napunta, ibig sabihin no'n, peke ang compass mo. Chos!

I breathe heavily when I suddenly thinking too dramatically. Napatingin ako kay Ishi na nakangiti habang paulit-ulit na hinalikan ang kamay ko.

"Bakit mo ako dinala dito?" I asked. Dinala niya ako sa isang pasyalan na maraming pailaw sa paligid. Sa pagkakatanda ko ay valentines daw noon nang dinala niya ako dito. I could feel the nostalgic feeling while looking around.

Dumikit ang dibdib niya sa braso ko at naramdaman ko ang halik niya sa may sintido ko.

"Because you asked me to bring you here again. Nakalimutan mo na ba?" malambing na tanong niya.

Ngumiti ako nang maalala. Hindi niya talaga nakalimutan.

Napatingala ako sa kalangitan nang mayamaya lang ay nagkaroon na ng fireworks display. Napuno ng kulay ang kalangitan.

I just felt his warmth hugged on my back. He rest his chin on my shoulder, and his hand encircled around my waist. I can feel his heavy breathing on my neck.

"Sa kalangitan ka tumingin! Ang ganda ng fireworks oh!" ginulo ko ang buhok niya at mas lalo naman siyang nagsumiksik sa leeg ko.

"Mas maganda ka parin."

Napangisi ako sa sinabi niya. "Asus, binobola mo pa ako, tapos mayamaya sasabihin mo it's a prank."

Hindi siya sumagot. Unti-unting umangat ang ulo niya sa langit matapos akong halikan ulit sa sintido.

"Cemie.." his voice sounds a little bit nervous.

"Hmm?"

"I need your help.." he said that made my forehead creased. Hindi niya ako hinayaang makalingon sa halip ay mas humigpit ang yakap niya sa akin.

"I'm always here to help you, Ishi. Ano bang tulong ang kailangan mo?"

"I'm planning for something...and I need you to do that." he kissed the back of my head.

"H-Ha? Anong...plano? A-About what?" takang tanong ko sa kanya.

"I'm planning to...marry you. And you know what's the conditions I will give on you? I will give you my whole life, I will love you 'til the end of time, I will give you everything and anything you want. Magandang buhay, maayos na pamilya. Everything and anything, baby."

Nangilid ang luha ko dahil sa sinabi niya. He slowly removed his hands on my waist kaya napaharap ako sa kanya. I saw tears glinting on his eyes. He smiled at me before sliding his right hand on back pocket of his pants.

Napaatras ako sa nang ipakita niya sa akin ang singsing na kinuha niya sa bulsa.

"I-Ishi.." nagsimula ng magsitulo ang mga luha ko habang nakatitig sa kanya.

Lumapit siya sa akin at ramdam ko ang bilis ng pagtibok ng puso ko. Huminga siya ng malalim at ngumiti sa akin.

"Dealed with me, ibibigay ko sa'yo ang lahat...magiging sa'yong sayo ako, buong buo. And I promised to be the best man you deserved."

Pinahid ko ang walang tigil sa pagtulo kong mga luha at mabilis na isinakbit ang isa kong kamay sa batok niya. I urge to kiss him. His left hand went on my nape for support. Walang tigil sa pagtulo ang mga luha ko.

Nang lumayo ang labi namin sa isa't isa ay nanatiling magkapatong ang noo namin. Nanatiling nasa gitna namin ang singsing na hawak ng kanan niyang kamay. His left hand wiped my tears but it didn't stop falling.

I breathe heavily before nodding my head.

"D-Deal!"

I saw how his tears fell from his eyes. He smiled at me and slowly, he slowly inserted the ring on my finger. Muli niya akong niyakap ng sobrang higpit.

"I love you so much, Cemie.." he whispered that gave warmth in my heart.

"I love you too, Ishi.." halos pabulong din na sagot ko.

How lucky I am to have this man who can do and give anything and everything for me? No words can explain. I'm glad that we've been through all those circumstances that happened. I'm glad that we didn't gave up on each other.

He's my everything. And I promised that I will stands with him not just on his good and best days but even through the worst of time.

Pareho kaming ngumiti sa isa't isa na puno ng pagmamahal, at sabay rin na napatingala sa direksyon ng buwan at pinakamaningning na tala.

__
cessias