AVREIN

"WHERE have you been, Avrein!" galit na bulalas sa akin ni Fria pagkapasok na pagkapasok ko ng silid namin. Nakita ko naman si James na nakatingin lang sa akin na tila nag-aalala ngunit ayaw magsalita.

"Fria!" Hindi ko alam kung naiintindihan niya ang gusto kong iparating.

"He already knew about Clei, don't worry, Avrein. Simula pa lang, alam na niya," saad ni Fria na ikinabigla ko.

Napasuko na lang ako sa narinig ko mula sa kaniya. Nagbuntonghinginga na muna ako bago ako muling nagsalita.

"Nawala ako sa gubat," blangkong wika ko sa kanila.

"What do you really mean by that?" tanong ni Fria.

"Nawala ako sa gubat . . ." I paused for a while. ". . . kasama siya."

Nakita ko kung paano pinanlakihan ng mga mata si Fria but not James. "Y–you spent your night with that asshole?" hindi makapaniwalang sabi nito.

"Fria!"

"Are you out of your mind, Avrein?" She was being hysterical.

"Stop whatever you're thinking. I know what I'm doing. Wala kaming kahit anong ginawa," depensa ko, saka ako lumagpas sa kanila at nagtuloy-tuloy sa banyo.

I lied.

Habang sinasabon ko ang katawan ko, hindi ko maiwasang maidampi ang daliri ko sa mga labi ko.

****

"Why would I? I love the feeling of having you on top of me . . . and enjoying your warm body."

"Pervert!" saka ko siya itinulak at mabilis na lumayo sa kaniya.

"Why are you mad at me? It was your fault. You jumped at me without my permission."

"ISA!" banta ko at napakagat ako sa pang-ibabang labi ko.

Bigla akong kinabahan nang tumayo siya mula sa pagkakahiga at dahan-dahan na lumapit sa akin.

"A–anong gagawin mo?"

"Inaakit mo ako." Ngumisi pa siya na nagbigay ng matinding kaba sa akin.

"H–hindi, ah!" pasigaw at utal na sagot ko.

"Stop stammering, Avrein. Lalo mo lang akong inaakit sa iyo. Pakiramdam ko kasi ay naiintimida ka sa presensiya ko." At sa isang iglap ay nasa harap na mismo ng mukha ko ang mukha niya. Hindi ko masasabing nakakahinga pa ako dahil ako mismo hindi ko alam kung humihinga pa nga ba ako.

I felt his hand on my shoulder. He gently squeezed it that sent a strong sensation to my spine.

"V–Vience."

"Stop calling my name. Mas lalo akong naaakit sa iyo," seryosong saad nito.

"Ano n-na naman ba kasi'ng trip mo?" Hindi ko alam kung naiiyak ba o natatakot ang tono ko.

"Ikaw."

"Huh!?" bahagya ko siyang itinulak ngunit kinabig niya lamang ako gamit ang isang kamay niya at ang isa pa ay inihawak niya sa likod ng ulo ko.

"You can never get away from me. I want you, Avrein." Napamulagat ang mga mata ko sa narinig kong tinuran niya. Gusto kong kumalas sa pagkakahapit niya pero hindi ko magawa.

" Stop this!" I took all the courage para sigawan siya pero tanging ngisi lang ang iginanti niya sa akin.

"Stop what, Avrein? Wala pa naman akong ginagawa," aniya at marahan niyang ipinagdampi ang mga tungki ng ilong namin.

"T–this?" patanong na sagot ko.

"You're not even sure with your answer, babe. What do you want me to stop?"

"A–are you going to—"

I heard him chuckled before he cut me off. "You're really too naive and innocent. I won't fuck you . . . but foreplay is an exception."

And with that, his lips touched mine. I knew I should object, but my body didn't want to. I knew I should tell him to stop, but my whole soul contradicted my principle.

Slowly, his lips began to move. He sucked my lower lip that gave some ecstatic feeling within my soul. "Hmmmm. . . ." Oh, gosh! I knew I should not moan, but I did. I didn't know how to control my lips anymore. It seems that someone owns my lips, body and soul aside from me.

I didn't know what happened to me but I did wrap my arms around his neck, savoring his kisses.

I felt his right hand caressing my lower back that gave me an unfelt sensation. I didn't know what's with his kiss. I couldn't resist it, I liked it. I really did.

I didn't know if my brain was still functioning as how I wanted it to work . . . but one thing is for sure, this feeling was quite addicting.

He continued kissing me until his lips went to my jaw line . . . slowly giving it a lip massage. "Vience . . . hmmmm!" Please get someone to stop me from moaning.

"I knew you'll like this, babe," he whispered.

Nabobobo na yata ako. Pati paghinga, hindi ko na alam kung ano ba ang tamang rhythm.

I automatically groaned as I felt his left hand in my bosom—not squeezing, but gently touching it.

You should stop him now, Avrein!

My mind kept on protesting, but my body kept telling me to do the other way around. I pulled his head closer to me . . . and his lips, closer to my neck.

"Aggressive." I didn't know if that was a compliment. Basta't alam ko ay napangiti ako.

Nagulat ako ng bigla niya akong buhatin kaya't mabilis kong ipinalupot ang mga hita ko sa baywang niya sa takot na mahulog. But I think, I did the wrong thing. Mas lalo kong naramdaman ang naghuhumindig na kaanyahan niya.

His kisses became harsh, rough and senseless. Malayo na sa halik kanina na tila ayaw niya akong masaktan. Katangahan nga siguro itong maituturing pero parang mas nagustuhan ko ito.

My whole world protest nang bigla niya akong ibaba buhat sa kaniya at ilayo. "Damn it!"he exclaimed.

"W–why?" I didn't know how I sounded, but one thing was for sure . . . he looked so frustrated upon hearing my question.

"I can't fucking ruin your life. Hindi ko alam kung kakayanin ko pang 'pag itinuloy natin ito. Stay away from me!"

Mabilis siyang humiga sa papag at pumikit. I

One feeling invaded my whole consciousness . . . I felt rejected.

Kinaumagahan ay sabay naming tinahak ang daan palabas nang hindi man lamang nagkikibuan.

****

"Bakit ba ang tanga mo, Avrein! Bakit ka nagpatangay?" hindi ko napigilang pangangaral sa sarili ko at saka ko pa ginulo ang buhok ko.

"Sabi ko na ba at tama ako. Sabi ko na't nagsinungaling ka sa amin kanina." Napakislot ako nang may magsalita at ganoon na lang ang panlalaki ng mata ko nang makita ko si Fria na nasa tapat ng pintuan at may dalang tray.

"Fria—"

"You don't need to tell me everything, Avy. Sapat nang safe kang nakabalik dito. Eat first," aniya at saka inabot niya ang tray na may pagkain sa akin.

PAPASOK ako ngayon sa conference hall ng resort. I'm wearing a black elegant slim gown na expose ang malaking parte ng likod ko at tinernohan ko ito ng isang pares ng transparent heels. Laking pasalamat ko at isinama pala ito ni Fria sa maleta ko.

Tinawagan ako ni James kanina at sinabihan niya ako na mag-ready para sa company party na 'to wearing Clei's personality.

Upon my entrance halos lahat ng mga mata ay nasa akin. Mga tingin na tila gusto akong kainin ng buhay. Mga tingin na tila nai-insecure.

"Who is she?"

"Hindi siya maganda. Maganda lang ang gown niya."

"Feelingera, ewww!"

Hindi ko mapigilang mapangisi sa mga naririnig kong sinasabi ng mga tao sa paligid, lalong-lalo na ang mga kababaihan at mga beki.

"Please acknowledge the entrance of Ms. Avrein Laiclei Freezell." I froze for a moment bago nag-sink in sa akin ang sinabi ng MC.

"Let's go?" naputol ang pag-iisip ko nang makita ko sa harap ko si James at malawak ang pagkakangiti.

Basta ko na lang inangkla ang kamay ko sa braso niya nang hindi ko man lamang tinitingnan ang paligid ko.

"Why did the MC—"

"I told him to do that," putol nito sa sinasabi ko, saka ako ginawaran ng halik sa noo.

Bigla akong nakaramdam ng pagkailang sa klase ng tingin na ipinupukol sa akin ng mga tao sa paligid ko.

Iginiya ako ni James pagawi sa isang bilog na lamesa kung saan naroon din sina Fria at Audrey. "You look so gorgeous," bati sa akin ni Fria, saka ngumiti. Halata ang pagtatampo sa kaniya pero alam kong nangingibabaw pa rin ang pagiging magkaibigan namin.

"Thanks."

"Tss!" I heard Audrey hissed pero hindi ko na lamang siya pinagtuunan ng pansin.

Naupo na lamang ako at pinagmasdan ang paligid. Halata rito na isa itong elegant event. May naglalakihang mga chandelier sa ceiling, iba't ibang uri ng mga inuming nakalalasing, malamyos na tugtog . . . at siya na nakaupo sa tabi ng stage habang titig na titig sa akin at may hawak na kopita ng alak sa kamay.

Hindi ko alam pero hindi ko magawang ialis ang mga mata ko sa kaniya.

"Avrein." Nilingon ko nalang kung sino man ang tumawag sa pangalan ko. "Kanina ka pa tinatawag ni Fria pero hindi mo siya pinapansin," ani James sa akin.

Muli hindi ko pinansin ang sinabi niya at binalik ko ang tingin ko kay Vience pero hindi ko na siya nakitang naroroon.

"Looking for someone?" I stiffened as I heard that voice.

"Sir Vience!" malanding saad ni Audrey. "Upo po kayo rito sa tabi ko."

Nakita kong nginitian lang siya ni Vience at umupo ito sa tabi ko.

Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin. Basta bigla nal ang akong kinabahan.

Yumuko na lamang ako dahil hindi ko kayang salubungin ang mga titig niya sa akin.

"Avrein? Let's dance?" dinig kong sabi ni James. Hindi na niya ako hinintay sumagot at inakay na niya ako pagawi sa gitna kung saan may mga pares na nagsasayaw.

Lumingon ako sa pinaggalingan ko at ganoon na lamang ang pagtataka ko nang malingunan ko siya na malamig ang tingin na ipinupukol sa akin.

"Don't mind others," wika ni James, saka pa hinawakan ang baba ko at nilingon ang mukha ko sa kaniya.

Ikinawit niya ang mga braso ko pagawi sa batok niya at hinawakan niya ako sa baywang at inilapit sa kaniya.

"I want to settle things between the two of us, Avrein." Napatingin ako ng tuwid sa mga mata ni James sa sinabi niya.

"There's nothing to settle James. Wal,ang tayo mula pa noon at alam kong alam mo 'yon," malamig na tugon ko rito, saka o binaling sa ibang direksyon ang mga mata ko. "James, please stop this."

"Stop what, Avrein?" biglang nagbago ang tono ng boses niya na siyang ikinalingon ko. Kitang-kita ko kung gaano siya nasasaktan.

"Stop loving me." walang utal na sagot ko, saka ko inalis ang pagkakakawit ng mga braso ko sa batok niya.

"I love you, Avrein. I really love you. Walang nagbago mula noon hanggang ngayon. Mahal na mahal pa rin kita," he hopelessly said, at nagulat na lang ako nang bigla niyang kabigin ang ulo ko, sa ginawaran ng halik ang mga labi ko. Napapikit ako hindi upang damhin ang halilk, kung hindi para hindi ko na makita kung gaano pa siya nasasaktan.

Hindi pa nagtatagal na nakalapat ang mga labi niya sa mga labi ko ay bigla itong nawala sa harapan ko. Nagulat ako nang makita ko si James na ilang pulgad na ang layo sa akin at hawak ang pang ibabang labi na dumudugo.

"What happened—" and before I could even finish my question, someone dragged me out of the scene.

"Vience. . . ."

"Shut your mouth!" Napatahimik naman ako at hinayaan ko lang siya na hatakin ako papunta sa kung saan.

Dinala kami ng panghahatak niya sa tabi ng dagat. Marahas niyang iwinasiwas ang kamay ko at hinarap ako. "Tang ina, Avrein, ano bang problema mo!?"

Kumunot ang noo ko sa itinanong niya at hindi ako nagpadaig sa kaba na nararamdaman ko. "Ikaw ang bigla na lang na nanghatak sa akin dito tapos itatanong mo kung anong problema ko?"

Nagulat ako nang bigla niyang suntukin ang katawan ng puno ng niyog na nasa tabi niya.

"A–ano bang i–ipinaggaganiyan mo?" utal na tanong ko sa gulat.

"You, and your bullshit actions! You and your innocence! You and your—tang ina talaga!" at muli nitong sinuntok ang puno.

"H–hindi kita maintindihan," utal na tugon ko rito pero nagulat ako sa sunod na ikinilos niya. Yumuko siya at pinunitan ng tela ang suot kong damit. "A–anong ginagawa mo!?" balisang saad ko.

Sa halip na sagutin ay kinuha niya ang kapirasong tela na pinunit niya at tumayo, saka iyon marahas na ipinahid sa mga labi ko. "I'm your first kiss and no one has the right to kiss you aside from me! Damn it! I'm your first and I'm going to be your last and not that freak!"

"N–nasasaktan ako." Naramdaman ko ang pagkabasa ng pisngi ko. Umiiyak na pala ako.

"S–shit! Stop crying! I'm sorry . . . sorry." Nagpa-panic na saad niya, saka niya isa-isang hinalikan ng mga labi niya ang bawat luhang kumakawala mula sa mga mata ko.

"A–ano bang nangyayari sa 'yo?"

"Hindi ko alam, Avrein. Kahit ako hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin! Kahit ako hindi ko alam kung bakit hindi ka mawala sa isip ko! Kahit ako hindi ko alam kung bakit naiinis ako sa tuwing malalapit ka sa ibang lalake!" bulalas nito saka mabilis na kinabig ang ulo ko at ginawaran ng halik ang mga labi ko.

Sa halip na tugunin ay itinulak ko siya at bahagya akong lumayo sa kaniya, saka tiningnan siya sa mga mata. "Alam mo, Vience, pero gaya ko, natatakot ka. Natatakot ka sa nararamdaman mo . . . sa kung ano man ang nararamdaman mo," tugon ko at saka ko siya tinalikuran.

Naglakad ako palayo sa kaniya pero naramdaman kong pinigilan niya ang isang kamay ko.

"Avrein. . . ."

Hindi ko siya nilingon at hinihintay ko ang susunod niyang sasabihin.

"Wait for me. Wait until I find what this feeling is. Wait until I can take all the courage to tell you why can't I enter a relationship and why can't I trust women. Just wait for me please. Wait for me," nagsusumamong saad nito. Ramdam ko ang sinseridad sa bawat salitang binitiwan niya.

Akmang sasagot na sana ako nang . . .

"VIENCE!" sabay kaming napalingon sa pinanggalingan ng tinig.

Bahagyang nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko. Siya ang babae noon sa opisina na tumawag ng Vience kay Vience imbes na Kent.

Nilingon ko si Vience at nakita ko ang gulat sa mga mata niya. Maging ang pagkasabik, pangungulila at . . . pagmamahal.

Hindi ko alam pero parang may kumirot sa dibdib ko nang unti-unti niyang bitiwan ang kamay ko at patakbong tinungo ang babae.

"Denelle!"

--

M A Y O R A
I C E _ F R E E Z E