Alex,

We zijn klaar om te vertekken naar het instituut van Rusland, wanneer we een melding krijgen van waar de telefoon van Jonathan zich begeeft.
'Damn it, ze zijn verplaatst' vloekt Alec.
'Hoe dan?' Vraagt Simon.
'Geen idee, ze gaan wel over de leylijnen, maar hoe ze zo snel vanuit Rusland naar Barcelona zijn vertrokken weet ik niet' en typ het adres in op de kaart.
'Hier zit wel een grote demonische club in de buurt, dus ik denk dat ze daarheen gaan' vermeld ik en aangezien we geen van allen ooit in Barcelona zijn geweest, moeten we iemand hebben die voor ons een portaal maakt daarheen.
'Magnus' Alec hangt al aan de telefoon met zijn lief.
'We moeten naar Barcelona' bromt hij en vervolgens wenkt hij ons. Snel schrijf ik het adres op een blaadje en ren achter ze aan.
'Denk je dat ze Clary iets willen aandoen?' Vraagt Simon aan mij nu ik weer bij de rest aangesloten ben.
'Denk het niet, Jonathan die "houdt" te veel van Clary' en bij -houdt- steek ik mijn beide handen in de lucht en maak aanhalingstekens in de lucht.
'Hoezo "houdt"?' En hij doet mij na.
'Demonen kennen het gevoel liefde niet' legt Izzy uit.
'Zijn jullie trouwens geglamourd?' Vraagt hij en kijkt naar de mensen omzich heen die naar ons kijken.
'Nee' meld ik en we lopen in een vlot tempo door.
'Oke, dan ligt het niet aan mij dat ze ons zo nakijken' lacht hij opgelucht.
'Nee, eerder waarom 2 meiden met een groepje jongens meeloopt die er niet bepaald ongevaarlijk uitzien' lacht Izzy en na ongeveer 10 minuten flink doorlopen zijn we bij Magnus.
'Waar in Barcelona moeten jullie zijn?' Vraagt hij en ik geef hem een blaadje.
'Dat is op de leylijnen' constateert hij.
'Ja, is dat een probleem?' Vraagt Jace nu verbaasd.
'Nee, maar dat jullie nu naar Barcelona moeten verbaasd me wel' en hij maakt een poort.
'Ze zijn spontaan van Rusland naar Barcelona verplaatst' meldt Alec en stapt de poort door.
'Dankje Magnus' zegt Izzy
'Ik ga mee, dus bedank me later maar' knipoogt hij naar haar.

In de straten van Barcelona is het nog donkerder dan in Brooklyn. Maar dat komt dus omdat we in een zijstraat zijn gekomen.
'Goed, nu moeten we nog de weg vinden' meldt Simon, kijkend naar de straatbordjes.
'Nee hoor, volg gewoon dit lichtje en we zijn er zo' meldt Magnus en er is inderdaad een lichtje dat de weg wijst.
'En de mensen dan?' Vraagt Simon.
'Die zien dit niet, zij zien een hele andere realiteit' stelt hij hem gerust.
'Daarom zien ze ook de wapens en de runes niet' meldt Alec en we lopen door de straten van Brooklyn. Ook hier kijkt iedereen verbaasd en we beginnen te lopen als verliefde stelletjes, zodra we politie in de buurt,  beginnen te zien. Alec en Magnus die knuffelen en kussen elkaar, Simon en Izzy pakken elkaars handen vast en Jace slaat zijn arm om mijn middel en ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder.
'Moeten we nog ver?' Vraag ik en pak mijn mobiel en toets het adres in op google maps.
'Hier de hoek om en we moeten er zijn' en bekijk ook waar het mobieltje is waar Clary mee had gebeld.
'Dat mobieltje is wel in beweging, dus als we ons opsplitsen, 2 gaan achter Jonathan aan of wie het mobieltje gebruikt. En de rest gaat naar het huis waar Clary zou moeten zijn' stelt Alec voor die over mijn schouder heen kijkt. En we blijven op de hoek van de straat staan en splitsen ons op. Izzy en ik besluiten Jonathan achterna te gaan en de rest gaat het tegen Lilith opnemen.
'Oke, let's go' en ik houd mijn mobiel aan om te tracken.
'Zeg is weet je al wat meer over de verloving van Alec en Magnus?' Vraag ik aan Izzy.
'Ik weet dat hij het wou, maar er de ballen niet voor had. In ieder geval dat zei hij tegen mij. Hoezo?' En we lopen met de armen door elkaar gehaakt verder.
'Ik dacht misschien was het dat Magnus nee had gezegd ofzo'
'Nee, Alec die durft heel veel, maar dat' en we lachen en haken onze armen door elkaar heen en lopen bijna in het pikke donker door een park. Alleen zo af en toe zien we een straat lantaarn die een paar meter verlicht.
'Ik activeer mijn nachtrune' meld Izzy en ik doe hetzelfde en teken de rune erbij die sporen van demonen laat zien.

Achter ons horen we gefluit en niet veel later geroezemoes van een groepje jongens.
'Natuurlijk' zucht ik en Izzy die rolt haar ogen en we lopen gewoon door.
'Hey, lekkertjes waarom gaan jullie niet gezellig met ons mee' roept er één en ik hoor hoe ze elkaar een high five geven.
'Hier hebben we geen tijd voor' mompel ik zacht en we negeren ze.
'Negeren is onbeleefd' zegt een andere nu en niet veel later zien we de straat al wat ons in één rechte streep naar onze bestemming moet brengen.
'Het is niet veilig voor jullie meiden op straat zo alleen' en de jongens komen om ons heen staan. We rollen allebei met onze ogen.
'We zijn hardstikke veilig' meldt ik en pak mijn dolken, waardoor ze een paar stappen achteruit doen.
'Alsof die echt zijn' bluft de blonde die tegenover mij staat en ik maak een snee in mijn vinger om te laten zien dat ze toch echt wel scherp zijn.
'Daar kun je vast niet mee overweg' bluft nu een ander.
'Wil je erachter komen? In welk oog wil je hem hebben?' Daag ik hem uit.
'Alex, je mag mensen geen pijn doen' mompelt ze fluisterend en ik knipoog naar dr en we pakken allebei onze cilinder en maken ons onzichtbaar voor hun oog. Ze schrikken en rennen bijna gillend weg.
'Goeie' meldt ze en we lopen zo verder naar een verlaten stuk gebied. Huizen staan bijna op insorten en de grond is vies.
'Ik weet nu wel waarom die demonen hier zitten' zeg ik en we lopen naar het huis waar het mobieltje aangeeft dat de mobiel van Jonathan is. We activeren onze lenigheid en stilte rune. Aangezien onze nachtrune, demonen sporenzoekers rune en onzichtbaarheid al geactiveerd zijn.
Wanneer we het huis betreden zien we al snel een aantal demonen en een menselijke gedaante staan rond een tafel waar een sieraad ligt.

Hmmmm.... wat zal er gebeuren? En wat zal het voor sieraad zijn? Foto van de ketting aan het begin😊

Laat het me weten in de comments!