Hoofdstuk 2

POV Emily

De adreline stroomt door me lichaam, gemixt met zenuwen wat me knieën laat trillen. Bij ieder stap dat ik zet voel ik me benen zwaarder voelen. Ik heb me mate gevonden. Maar ik hou van Cain. 'Wat is je naam schoonheid.' 'Emily.' Voorzichtig laat ik zijn warme hand los waarna ik mijn deur probeer te openen. Ik voel zijn ogen branden in me rug, wat me enorm veel stress oplevert. Gelukkig krijg ik de deur open en been ik hem snel naar binnen. 'Je hoeft niet zo zenuwachtig te doen. Ik bijt niet.' lacht hij, terwijl hij op de bank gaat zitten. Ik schenk hem een klein hum geluidje terwijl ik druk bezig ben naar het zoeken van me telefoon. Ik voel zijn ogen op mij lichaam branden, en het werkt me wederom weer op me zenuwen. 'Kun je alsjeblieft...-' Ik draai me om, en schik wanneer ik zie dat hij vlak achter me staat. 'Nooit gedacht dat mijn mate me zo kan laten voelen.' Ik sta verstijft tegen de muur achter me terwijl hij zijn armen naast mijn hoofd plaatst. 'H-hoe dan?' mijn nieuwsgierigheid heeft gewonnen en ik moest het toch vragen. Zacht gaan zijn vingers over mijn Wang, wat me zacht laat huiveren. 'De tintelingen.- Je geur.- Het maakt me alleen maar duidelijker dat je alleen van mijn bent.- Zo mooi en zo zacht.' Prevelt hij in me nek terwijl ik zijn klamme adem in me nek voel. Is dit hoe het voelt om je mate te vinden? Mijn lichaam dat smeekt om zijn tintelingen. Mijn lippen die zijn lippen Willen proeven. Een kusje in me nek zorgt ervoor dat ik uit me dromen vlieg en weer terug bij realiteit gebracht word. Dit is vreemdgaan, en Cain zou het me niet vergeven. Ik hou van Cain, wat mijn lichaam of hoofd ook zegt over Maison. 'N-niet doen.' Zacht duw ik hem weg, waarna ik langs hem heen stap. 'En nog een moeilijke om te krijgen ook.' grijnst hij. 'Luister, ik heb een relatie met een ander.' 'Ja, niet voor lang meer.' Verbaast kijk ik naar hem. Hoe zelfverzekerd hij is? Ik had niet verwacht dat hij zo zou reageren. 'Ik rook zijn geur al.- Je hebt zijn kleding in je koffer.- Er staan spulletjes van hem in de keuken.- En zijn stank is aan je lichaam geplakt, wat jou lekkere geur verpest.-' Stil blijf ik staan, en volg ik met mijn ogen zijn bewegingen. Hoe hij naar de dingen wees, en rond liep. 'Maar je vriendje houd van meerdere meisjes. Hij keek net al naar andere. En dat is iets wat jij ook weet.' Mijn mond valt een stukje open van de informatie die hij mij geeft. 'Emi, open de deur.' Hard gebonk laat me schikken, en doet me direct grijpen naar Maison's arm. 'Als je over de duivel spreekt.' Vlug trek ik Maison mee terwijl ik hem negeer. 'Alsjeblieft wees stil en blijf in de badkamer tot ik je kom halen.' 'En wat krijg ik daarvoor terug?' Met een onverwachtse giechelende glimlachje, duw ik zijn hoofd naar binnen en trek ik de deur dicht. Vervolgens loop ik naar me voordeur welke ik open. 'Waar is hij?' gromt Cain, terwijl hij stampvoetend naar binnen loop. De zweet breekt me per direct uit. Alsof de verwarming plots op 30 graden staat. 'Mijn begeleider moest even naar de toilet. Hij was zijn sleutel vergeten dus liet ik hem hier.' lieg ik snel. Cain kijkt me doordringerig aan. 'Ik ken je langer dan vandaag Em.' bromt hij. Zacht laat ik me duim en wijsvinger over me onderlip gaan, terwijl ik onzeker naar de grond kijk. Miljoenen tintelingen komen van me lip af. 'Hij is je mate? Ik ruik het.' 'Nee Cain het is niet.-' Een luide grom komt van Cain af, waardoor ik me zin niet kan afronden. 'We zijn hier net een uur en je gaat nu al met een ander?' Verbaast kijk ik hem aan. 'Nee natuurlijk niet sukkel.' 'Ja tuurlijk, daarom zit hij zeker in je badkamer.' Ik wil naar hem toe lopen maar hij zet stappen maar achter zodat ons afstand groot blijft. 'Cain ik hou van jou. Ik ga ons niet zomaar opgeven.' Hij schud niet gelovend zijn hoofd en draait zich om. 'Zo werkt het Emily. Zodra je je mate heb, ga je alleen van hem houden en van niemand anders. Al die tijd, me tijd verspilt.' 'Wat?! Ongelofelijk dat je zo denkt!' Grommend draait hij zich om. 'Het is toch zo?! Je hebt vast net gevoelt hoe graag jou lichaam hem wilt? Dat ga je nooit bij mij voelen.' 'En hoe weet je dat zo zeker?' brom ik geïrriteerd terug. 'Omdat we nooit seks gehad hebben, en je altijd bang bent om jezelf te laten zien.' Mijn mond valt open van zijn opmerking. 'Al 4 jaar lang neem ik het voor je op.- Stond ik achter je met alles wat je deed. Zelfs toen jij je Mate afwees.- En nu dat ik me mate heb, krijg ik een steek in me rug.- Je geeft me niet eens een kans om het uit te leggen.' 'Wat ik deed met me mate, is iets wat jij nooit zal doen.' Zegt hij bot. Ik zucht en kijk naar de badkamer deur. 'Ik snap dat je bang bent om me...-' 'Ik heb zo een ander.' De tranen prikken in me ogen, maar veeg ze vlug weg. 'Ik weet niet of het je duidelijk is maar je hebt zojuist 4 jaar vriendschap en 3 maanden relatie verkloot. Een uur geleden dachten we nog aan ons toekomst, maar nu mag je aan ons verleden denken.- Ik wil dat je weggaat.' 'Emi, wacht ik had...-' Dit keer wilt hij naar mij toe lopen, maar behoud ik de grote afstand. 'Nee Cain. Ga maar naar die andere meiden van je, ik weet allang waar je mee bezig bent. Het is goed. Ga.' Cain kijkt me emotieloos aan en knikt dan. 'Prima, veel plezier met die mate van je. Hij is geen grammetje beter dan ik.' Ik negeer zijn woorden en laat hem gewoon zitten voor wat het is. Met zware voetstappen loopt hij de kamer uit, en trekt de deur hard achter hem dicht.

POV Maison

'Ik wil dat je weggaat.' Zegt ze terwijl ze haar koffer uitpakt. 'Waar kom je eigenlijk vandaan?' vraag ik haar nadat ik rustig op haar bank ben gaan zitten en de tv heb aangeklikt. 'Ik meen het.' 'Kom je van heel ver?' vraag ik haar. 'Luister, ik ben mijn relatie kwijt door jou. Dus ik wil dat je weggaat.' 'Niks is door mij. Jij maakte het uit met hem, en daarnaast.- Hij verdient jou niet. Je bent pas een uur op een onbekende plek en je hebt nog niet kunnen genieten. Dus kom hier zitten, bij mij. Ontspan.' Ze gromt waardoor ik direct op spring. '!Jij stopt met grommen en gaat NU zitten.!' roep ik op me Alpha toon. Met een bleek, geschrokken gezicht krijg ik een klein knikje en beweegt ze zich naar de bank toe, waar ik inmiddels alweer op zit.
'Luister, ik zelf ben net zoals die ex vriendje van je. Ik kan niet in 1 relatie blijven. Maar voor mijn mate zal ik alles doen, om haar gelukkig te maken.' Zacht Laat ik me vingers over haar kaak glijden. Ik voel de druppels tranen op me vingers, welke van Emily afkomstig zijn. 'He...- alles komt goed.- ...Weetje wat. We laten dat rondleiding zitten, en ik zal eten halen voor ons samen.' Rustig veeg ik haar tranen van haar wangen weg, en glimlach ze zwakjes. 'Je hebt gelijk. Hij verdient mij niet, en iets eten klinkt goed.' Zegt ze overtuigd, wat mij doet Glimlachen. 'Goed, dan zie je mij.- over uh...' kort kijk ik op de telefoon. 'Dan zie je mij over een kleine uurtje terug met avond eten.'

~~~~~

POV Emily

Voor me uitstaarend lig ik op bed, met de kussen helemaal opgerold en tegen me aan. Me ogen zijn opgezet van het huilen, waardoor ik ook erg moe ben geworden. Ik wist dat het nooit echt ging werken tussen mij en Cain. Maar dat we zo uit elkaar gaan, had ik nooit verwacht. Ik hou echt van Cain, dus is het moeilijk om het zo achter me te laten. En hoe ik het met Maison - of te wel mijn mate - ga doen weet ik niet. Mijn lichaam verlangt naar hem, en zijn stem maakt me gek.
Ik hoor gerommel vanuit de woonkamer, waardoor ik direct rechtop ga zitten. Niemand heeft de sleutel behalve ik, en mijn kamergenoot. Maar die komt pas eind deze week. Ik pak trui van me bed en loop ermee naar de deur. Zodra ik de deur open schik ik. 'Ik kwam me oplader halen. Maak je maar niet druk, ik ga weer.' Me ogen worden weer waterig als ik zijn gezicht zie. 'Cain...' Hij staat stil, en loopt niet meer naar de deur toe. 'Zo, bij mij liep je nooit in korte kleding.' Spreekt hij bot uit. 'Het hoeft niet zo te gaan Cain... Je geeft me niet eens de kans om te kiezen.' Een eenzame traan glijd over me koude wang. 'Kiezen?! Dat je daar nog aan denkt! Je hebt gekozen Em.' Ik wil naar hem toe lopen, maar doordat hij stappen naar achter zet blijf ik stil staan. 'Ik moet gaan, Selina wacht op me.' 'S-Se-Selina?' Hij knikt. 'Iemand die wel weet hoe ze een jongen een plezier moet doen.' Hij stormt de deur uit, mij achterlatend.
Alsof mijn kleine glazen hartje, kapot gevallen is en mijn lichaam het nu probeert te lijmen. Zo voel ik me op dit moment. gebroken.

Ik hoor voetstappen richting mij op, en niet veel later voel ik twee stevige armen om me heen welke me omhoog trekken, weg van de muur. 'Ik heb alles gehoord wat hij gezegd heeft.' Hoor ik Maison zacht zeggen, wat me direct opwarmt. 'En ik wil dat je vergeet wat hij gezegd heeft. Ik heb lekkere eten.- Netflix.- En Chocola.' Ben het woord Chocola kijk ik direct omhoog, recht in zijn schattige ogen. 'Choco met nootjes?' Hij laat me los, en loopt naar de tas welke op tafel staat. 'Hazelnoot, en puur.' Hij steekt de twee repen naar me uit waardoor ik moet glimlachen. 'Je bent geweldig.' Grinnik ik heel overdreven. 'Ik weet het, bedankt.' Zacht moet ik giechelen om zijn opmerking. Hij glimlacht en pakt de tas met Chinees eten uit. Hij is erg lief, en leuk. Hij heeft humor, en kan me troosten... Maar toch voel ik zijn dominatie. Het lijkt me erg een jongen met twee gezichten. En precies dat gene maakt me erg nieuwsgierig.

~~~~~~~

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top