POV Alexandria
We liepen met zijn alle het roedelhuis binnen. Alle mensen bogen hun hoofd voor Jack, terwijl ze mij compleet negeren. We liepen een zaal binnen, die al helemaal versierd was. 'Hoe heb je dit zo snel kunnen versieren?' Vroeg ik verbaasd, terwijl ik naar alle prachtige decoratie en versieringen keek. 'Ik heb een paar dienstmeisjes gemindlinkt dat we een feest gaan houden. Oh ja, en, we hebben een chocolade taart.' Mindlinken is dat je in je gedachtes met een andere weerwolf kan praten, zonder dat iemand anders het hoort. Ik keek hem met grote ogen aan. Onze mate is zoo ontzettend lief! Riep Kate in mijn hoofd. Ik moet haar wel gelijk geven, Jack was inderdaad erg aardig. En knap, en behulpzaam, en... Zwijmelt Kate verder. Hou maar op. Zeg ik geïrriteerd. Je weet dat ik gelijk heb. Goed, jij je zin. Ik voel haar een overwinnings dansje in mijn hoofd doen. Ik rol inwendig met mijn ogen. 'Daar' Zei Jake terwijl hij naar een tafeltje wees, met een enorme taart erop. We liepen er samen naartoe en sneden een stukje af. We aten het op. Het smaakte heerlijk. Nee, wat zeg ik, het was goddelijk. NOG BETER DAN GODDELIJK! Riep Kate. Je hebt zeker gelijk. Geef ik toe. Ik heb altijd gelijk. Hou maar op. 'Mmmmm hoe heb je dit ooit zo lekker gekregen?' Vroeg ik, met natuurlijk weer een volle mond. Ik sla beschaamd een hand voor mijn mond. 'Mijn kok is de beste.' Grinnikt hij Ahww. Ik glimlachte naar hem en we liepen verder. We kwamen uit bij een rustig vijvertje in de tuin. We gingen aan de rand van het vijvertje zitten. We keken elkaar aan en glimlachte. Mijn ogen boorde in de zijne, en de zijne in de mijne. Onze gezichten kwamen dichter naar elkaar, en wanneer we bijna onze lippen op elkaar drukte, kwam Jakes bèta naar buiten stormen. Jake gromde geërgerd en keek naar zijn bèta. Ik volgde blozend zijn blik en zag de bèta grijnzend staan kijken. 'Wat moet je Floris.' Zei Jake geërgerd. 'Ik wou alleen zeggen dat we worden aangevallen door rogues, meer niet.' Zei Floris. Meteen stond Jake op. Hij trok mij overeind en zei: 'Blijf maar hier, het is daar gevaarlijk.' Voordat hij mij een kusje op mijn wang gaf en snel weg liep. Ik bloosde hevig en liep naar binnen, naar mijn ouders en broers. Ik zag ze meteen, bij de achterdeur van het roedelhuis. Ik zag Blake hand in hand met de zus van de bèta. Hij gaf haar een kusje op haar neus en haar wangen kleurde diep rood. 'Hey broer. Hey.....' Zei ik. 'Brave. Brave Kennedy. En jij bent?' 'Ik ben het zusje van Blake, Alexandria. Zijn jullie Mates?' Vraag ik. Ze knikken. 'Gefeliciteerd!' Roep ik. Ze kijken me glimlachend aan. 'Nee, jij gefeliciteerd! Je bent de mate van de Alpha, toekomstige Luna.' Grinnikt ze. Ik glimlach een beetje. Ik zie Jake terug komen met zijn bèta. Ik zeg gedag en loop naar hem toe en pak zijn hand. Hij kijkt eerst even geschrokken, maar als hij mij ziet ontspant hij weer en glimlacht. Ik glimlach terug. Hij geeft een kusje op mijn neus, waardoor ik moet blozen.

Vervolgens loopt hij, met mijn hand nog steeds in de zijne, naar een kamer. Waarschijnlijk zijn kamer, met een kingsize bed erin en een grote inloop kast. Ook staat er een bureau en een deur. Er zit vast een badkamer achter. We lopen naar het bed en gaan erop zitten. Ik wiebel een beetje ongemakkelijk op en neer, en vraag dan: 'Dus... Ik word Luna?' Hij kijkt me verrast en glimlachend aan. 'Als je dat zou willen, heel graag ja.' Zei hij. Ik knikte en keek op een klok, die er ook hing. Het was al elf uur s'avonds en het was al donker buiten. Ik gaapte. 'Ben je moe? Wacht, ik geef je wel een logeer kamer, dan kan je hier slapen.' Ik knikte dankbaar en hij leed me naar een kamer. Ik ging slapen. Dat was de beste dag ooit.