~21~
POV Jack
Ik ben aan het vechten als ik ineens een plof hoor. Verschrikt draai ik me om, om iemand met een knuppel boven een bewusteloze weerwolf te zien staan. Als ik beter kijk zie ik dat de weerwolf Alexandria is. 'Alex!' Roep ik, terwijl ik naar haar toe ren. Ik word naar achter gerukt. Ik draai me woest om en sla degene tegen zijn kaaklijn met mijn vuist. Ik zie dat het degene is die ons kwam aanvallen, de Alpha van een onbekende roedel. Ik kijk snel om, maar zie net een busje wegrijden. Alex ligt niet meer op de grond. Wacht... Ze hebben Alex meegenomen! 'Jullie vijf! Ga dat busje achterna om jullie Luna te bevrijden!' Roep ik naar wat vechtende wachters. 'Ja Alpha!' Roepen ze, terwijl ze wegrennen, achter het busje aan. Ik vecht ondertussen met de wolven waar de wachters mee bezig waren. Wanneer ik ze dood heb, ga ik snel naar binnen. Daar is niks of niemand. Ik ren snel naar boven. Daar hoor ik wat kinder-snikjes. Ik trek de inloopkast open en ren naar een paar dozen in de hoek. Ik trek ze weg en tref daar de huilende moeder van Alex aan en mijn kinderen. Mijn kinderen. Die nu onveilig zijn. Door mij. 'Ga. Vlucht, met de baby's. Ik link je als je terug mag komen, maar voor nu, ga. Vlucht!' Fluister ik. Ze kijkt me verbaasd aan. 'Waarheen dan?' Vraagt ze. Oops... Daar had ik nog niet over nagedacht. 'Naar de MoonlightPack. Zeg det er oorlog is bij ons met een onbekende roedel. Zeg ook dat je de moeder van Alex bent, en je haar baby's bij je hebt. Veel succes, tot.... Later.' Zeg ik, terwijlze nog na-snikkend knikt. Ik loop weg, klaar om weer te vechten. Klaar om te vechten voor de roedel. Voor míjn roedel.
POV Samantha (moeder van Alex)
Jack was net weggegaan. Hoe moet ik ooit daar heen gaan?! Maar een betere vraag is nog, hoe neem ik de baby's mee! Dit is té veel stress voor mij. Oké, even een plan maken.... Ik leg de baby's in hun maxi cosi. Twee maxi cosi's aan één arm. Ik loop de geheimen trap af. Hoe ik weet dat die er zit? Mijn man, David, de vader van Alex, hielp bij het bouwen van dit roedelhuis. Hij had het speciaal voor oorlogen gemaakt, maar ik ben nog steeds de enige die het weet. Ik loop dus de geheime trap af, die leid naar een gang onder de grond. In het midden van de gang sta ik stil. Hier zit de grens. Ik zucht diep, en loop over de grens. Ik verlies verschillende geuren en ruik rogues geuren boven de grond. Ik loop verder, als een van de baby's ineens begint te huilen. Ik kijk om te zien wie het is, om uiteindelijk te zien dat het Nienke is. Ik wieg haar op en neer. Uiteindelijk valt ze weer in slaap, waardoor ik weer verder loop.
Na een paar minuutjes lopen kom ik aan bij het einde van de gang. Ik zucht en loop de trap op. Ik open de deur die vanbuiten bedekt is met mos en gras. Ik open hem en loop voorzichtig en op mijn hoede het gangetje uit. Ik ren naar de MoonlightPack, om ze in te lichten over de aanval.
Hai mensen... Sorry voor dit korte stukje... Maar ik moést dit online zetten... Om te vieren dat ik 2dznd lezers heb! JOEPIE! Maar even terug naar dut korte stukje. Ik heb zó weinig inspiratie voor dit boek! Ik ben net een nieuw boek begonnen (Vampire Life, ik zou het leuk vinden als je even een kijkje gaat nemen 😊😊) en daar heb ik juíst veel inspiratie voor, dus ja... Sorry voor de mensen die dit boek erg leuk vinden, maar ik denk dat ik dit boek tijdelijk stop ga zetten... Dus... Tot de volgende keer!
PS nogmaals sorry sorry sorry! Doei!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top