POV Alexandria

We lopen met zijn alle naar het dorpsplein, waar al veel mensen bijeen gekomen zijn. Of eigenlijk, weerwolven. We zijn een pack, een grote groep vol weerwolven, de WhiteMoon Pack. Ik zie de Alpha al het podium op lopen, hij lijkt een beetje sip te kijken. Hij heet Alpha Jake, Hij is jong, maar heel sterk. Nadat zijn ouders een zware blessure op hebben gelopen heeft hij de pack moeten leiden, en ik moet zeggen, hij doet het goed. Hij is een goede jongen, die veel om zijn volk geeft, en daarom ook geliefd is bij veel van ons.

'Zoals jullie weten, heb ik mijn mate nog niet gevonden.' Begint hij ietwat sip, 'Daarom ga ik alle meiden zonder mate en boven de zestien of zestien zelf in een rij opstellen, want er zijn zoveel mate-loze weerwolven hier... En ik dacht, misschien zit de ware er voor mij wel tussen.' Hij grijnst even, terwijl er een paar meiden enthousiast worden. 'Als je je mate vindt, ruik je twee van je favoriete geuren... Ik heb het zelf nog nooit meegemaakt, natuurlijk... Alle meisjes met mate, alle meisjes jonger dan zestien of alle jongens, ga naar de linkerkant van het plein.' Beveelt hij. Ik zeg mam, pap, Blake en Max gedag en ze gaan aan de linkerkant van het plein staan. 'En alle meiden ZONDER mate ga naar de rechterkant van het plein.' Ik doe wat me gezegd wordt en loop naar de rechterkant van het plein, waar ik mijn beste vriendin Ruby zie staan. Ik loop naar haar toe met een big smile en ga naast haar staan. Voor ik haar kan begroeten of ook maar iets kan zeggen hoor ik haar al vrolijk schreeuwen in mijn oor. 'Gefeliciteerd!!!' Roept ze blij uit en ze omhelst me. Ik lach en ze gaat weer recht staan. Ik zag dat heel veel meisjes op het plein stonden, en dat ik waarschijnlijk, nee niet waarschijnlijk, maar sowieso Alpha Jakes mate NIET ga zijn.
De Alpha loopt langs de rij, en wanneer hij bijna bij ons is, mij en Ruby, ruik ik een heerlijke geur van rozenblaadjes en chocolade. k sluit mijn ogen door de heerlijke geur. Hm, damn, hij heeft lekkere deo op. Mate! Roept Kate. Mijn ogen schieten open. Wat? Mate?! Dat kan niet. Ik ben net zestien geworden, dit is vast een grap of zo. Ja toch? Ja, dat moet wel. Je kan je mate niet in een dag vinden, dat is haast onmogelijk! Ik kan mijn zielsverwant, mijn tweede helft hier niet ontmoeten! Niet nu ik recht in de lijn sta bij de Alpha... Ik kijk om me heen, en ineens hoor ik iemand grommen. 'MINE!' Alpha Jake komt naar me toegerend en sloot me in zijn armen. Ik verstijf. Nu is de geur het sterkste. Ben ik...?!... Zou ik...?! Nee... Dat kan niet! Dat is onmogelijk! Ik zou Luna worden van mijn pack?! Nee, nee, leugens! Allemaal leugens! Toch kan ik niet helpen om het te vragen... 'Alpha? B.. Ben ik uw mate?' Vraag ik voorzichtig. Hij kijkt me met een grijns aan. 'Nee, ik zie mijn mate en ren op een random meisje af en omhels haar.' Hij lacht en ik lach zacht mee. Oh mijn god hij is gewoon mijn mate! 'Wat is je naam?' Vraagt hij, terwijl hij een los plukje haar achter mijn oor schuift. 'Ik heet Alexandria, Alpha..' Zei ik verlegen en blozend. 'Hey, noem me geen Alpha... Ik ben je mate.' Glimlacht hij. Ik knik. Ondertussen zijn bijna alle meiden al weg, behalve een groepje bitches die me jaloers aankijken en in korte rokjes en glitter truitjes met veel te hoge hakken eronder rondlopen. Ook was Ruby er nog, die me gniffelend aankijkt. 'Al.. Ik bedoel.. Jake, is het erg als ik even naar m...' Maar verder kom ik niet, want ik word platgedrukt door mam, pap, Blake en Max. 'Guys, lucht...' Zeg ik bijna stikkend. Ze laten me meteen los. Mam keek me met betraande ogen aan, waarschijnlijk omdat ik mijn mate heb gevonden, en het ook nog eens de mate van de Alpha. Nee, natuurlijk omdat ik mijn mate heb gevonden, gelijk op mijn verjaardag. 'Jake, dit zijn mijn moeder Samantha, mijn vader David, mijn oudste broer Blake en mijn jongste broer Max. Oh ja, en dit is mijn aller aller aller beste vriendin Ruby.' Zei ik. 'Aangenaam kennis te maken!' Zei Jack terwijl hij iedereens hand schudde, maar mijn moeder knuffelde hem. 'Was je me nou bijna vergeten?!' Vraagt Ruby quasi beledigd. Ik lach zacht. 'Hoe oud ben je eigenlijk Alexandria?' Vraagt Jack. 'Oh noem me maar Alex, dat is makkelijker. Ik ben vandaag zestien geworden.' Zeg ik blozend. Waarom bloos ik?! Ik bloos nooit! Echt nooit... Maar nu wel dus... Stomme mate gedoe. Ik draai mijn hoofd, zodat hij me niet ziet blozen. 'Gefeliciteerd, hoe heet je innerlijke wolf? Of heb je die nog niet? Zou eigenlijk wel moeten... Mijn wolf wordt helemaal gek hierbinnen.' Ik lach zacht. 'Jawel, ik heb haar al, ze heet Kate. Hoe heet jouw innerlijke wolf?' Vraag ik benieuwd. Ik kijk op in zijn ogen, de andere om me heen negerend. Ik moet ver omhoog kijken, Jake is wel een kop groter dan ik. Ugh, ik haat het om zo klein te zijn. 'Hij heet Daan en is echt zo'n drukke... Hij kan soms wel wat irritant zijn, maar niet vaak. Wat zeg ik, hij is altijd irritant.' Beantwoord hij mijn vraag. Ik lach, heeft hij zo'n goede humor of ligt het gewoon eraan dat hij mijn mate is? 'Hoe laat is het eigenlijk?' Vraag ik. 'Drie uur.' zegt mam. 'Kom Alex! We gaan het vieren dat jij je mate hebt gevonden!' Roept mam gelijk erna. Ik gniffel en knik. Ik kijk Jack aan wanneer hij aanstalten maakt om iets te zeggen. 'Je kunt het feest in het packhouse vieren? Dan kan ik ook vieren dat ik mijn mate heb gevonden.' Grijnst Jack vrolijk. 'Waar wachten we nog op dan? Kom, we gaan feesten!' Lacht Ruby vrolijk, en trekt ons mee.