POV Jack
Ik loop mijn kamer binnen en ga op het bed zitten. Nu alleen nog maar wachten op Alex. Wat zou de verrassing zijn?

Even later komt ze binnen met iets in haar hand en een grote glimlach. Omdat ik niet weet wat ze in haar hand heeft, vraag ik het gewoon maar. 'Zo, wat is de verrassing?' Vraag ik. Ze glimlacht alleen maar en geeft me het cadeautje. Hoe kan iemand zo blij zijn met zo'n klein cadeau? Of is het misschien een dure ketting? Terwijl ik aan het nadenken ben, maak ik het cadeau open. Als ik zie wat het is, worden mijn ogen groot. 'We zijn zwanger?!' Riep ik opgewonden. Ik rende naar haar toe en gaf haar wel honderd kussen en een dikke knuffel. 'Nog drie maanden en dan hebben we een kleine Alex of Jack rondlopen.' Mompelt ze tijdens de knuffel. 'Oh ja, omdat we een Alpha en Luna koppel zijn, is het maar drie maanden! Net zoals bij bèta's!' Roep ik uit. Bij het woordje bèta's begint ze nóg erger te stralen. 'Ruby is ook zwanger.' Fluistert ze in mijn oor. 'Oh nee, niet twee humeurige vrouwen in huis... En kan ik nog wel mee leven, maar twee..' Mompel ik, maar met het weerwolven gehoor van Alex hoort ze me toch. 'Hé! Dat is een slecht voorbeeld voor de baby!' Piept ze, terwijl ze met één hand over haar buik wrijft. Ik grinnik, en geef haar een kusje op haar wang. 'Schat, wanneer gaan we eigenlijk mijn ouders ontmoeten? Dan kunnen we ze gelijk het goede nieuws vertellen.' Fluisterde ik in haar oor. Ik zag haar nadenken. 'Misschien.... Morgen?' Vroeg ze. Ik keek verbaasd. Ik had echt verwacht dat ze zenuwachtig zou zijn. Ik knikte. 'Tuurlijk, als jij dat wilt prinsesje.' Zei ik weer. 'Wacht! Ik miet het aan mijn ouders vertellen!' Riep ze, voordat ze te trap af rende en haar jas pakte. 'Wacht schat! Wacht op mij! Ik kom eraan!' Riep ik nog. 'Ja snel dan!' Ik snelde naar beneden en pakte ook mijn jas van de kapstok. We liepen samen naar buiten, naar Alex' ouders huis toe.

We belden aan bij het huis. Haar moeder kwam binnen. 'Hé schatje! Ben je er weer! Oh en Jack is er ook bij! Wat gezellig! Willen jullie wat thee?' Vroeg ze, terwijl ze de gang uitliep. Ik keen naar Alex, die haar schouders ophaalde. We liepen naar binnen, deden de deur dicht en hingen onze jassen op. We liepen naar binnen waar Alex' moeder al zat te wachten met twee koppen thee. 'Nou, waarom kwamen jullie hier?' Vroeg ze. Haar vader zat tegenover mij in een stoel. Ik zat op de bak, naast Alex. 'Nou, het zit zo...' Ze keek me aan en zuchtte blij. 'We zijn zwanger!' Riepen we in koor. Alex' vader proestte zijn koffie uit en haar moeder keek ons super blij aan. 'Ik zei het toch! Ik zei het toch! Je moet altijd naar je moeder luisteren, Alex! Ik krijg kleinkinderen! Ik krijg kleinkinderen!' Riep ze blij door heel de kamer met een raar vreugdedansje. Haar vader was al weer een beetje bijgekomen van de schrik. 'Gefeliciteerd!' Riep hij, terwijl zijn vrouw nog steeds een raar dansje aan het doen was. 'Ik ben blijhij! Ik ben blijhij!' Riep ze deze keer. Ik grinnikte in mezelf om haar reactie. Alex vond het zo te zien leuk dat haar ouders zo reageerde.

Nadat we nog een beetje hebben gekletst, zijn Alex en ik naar huis gegaan. Het werd al laat. Thuis kwam Rudy meteen naar me toe. 'Ik word vader!' Zeiden we in koor. 'Gefeliciteerd gast.' Zeiden we, wéér in koor, en gaven elkaar een brohug. Alexia zuchtte. 'Wat is er schat?' Vroeg ik. Ze zuchtte weer. 'Mannen moeten áltijd zo'n brohug doen hé!' Riep ze geïrriteerd. Ik grinnikte. 'En vrouwen dan, met hun gegil en geknuffel.' Kaatste ik terug. Ze keek me boos aan. 'Je hoeft niet zo boos te doen! Jij vroeg wat er was! Urgg!' Riep ze, voordat ze naar de kamer van Ruby en Rudy toe stormde. 'Zwangerschaps hormonen.' Zeiden Rudy en ik zuchtend in koor. We grinnikte en liepen naar de woonkamer. Daar gingen we nog een spel spelen.