Ik draaide me om en zag zijn gezicht; het was Alex... "Oh wacht," hij deed zijn handen voor zijn gezicht en deed ze weg terwijl hij zei: "SURPRISE!". En alsof het niet erger kon worden was Glory zijn vriend ofzo, ze stond namelijk achter hem een beetje aan het giechelen. Wie wilt dit meisje nou? Albus of Alex? Ik zat hem nog steeds met een open mond aan te staren. Hij pakte mijn kin vast, richtte hem op zijn gezicht en kwam dichterbij. "Wat is er? Ben je een beetje bang?" en alsof het niet erger kon worden kwam Eric naar ons toe gerend: "HEY BLIJF VAN HAAR AF!". Je zou denken dat ik blij zou zijn, maar ik ken Alex. "En wat als ik dat niet doe? Huh, wat dan?" Eric keek eerst mij en toen Alexander aan. Zo te zien werd Eric bang en hij schuifelde naar mij toe: "L-laat haar m-met rust". Alex wilde zijn mond open trekken toen Glory uiteindelijk zei: "Kom Alex, we gaan naar de leerlingenkamer". Hij knikte en liep weg.

Ik zuchtte en Eric keek me aan. "Wie is dat?!" fluisterde hij. Ik keek naar mijn voeten, "Vertel ik je later nog wel" mompelde ik en Eric knikte begrijpend. Ik at nog een beetje en ging toen naar de Griffoendor leerlingenkamer. Ik ging naar de meisjesslaapzaal, we moesten toch bijna slapen.

Er ging zoveel door me heen; Hoe kan Alexander een tovenaar zijn? Waarom heb ik hem niet eerder gezien? Als hij een tovenaar is, hoe kan het dan zijn dat hij "takje" zei tegen mijn toverstaf?  Ik begreep echt niks meer...

"Ariel?" fluisterde Eric. "Ja?" we waren in een soort grot. Het was erg donker ik zag letterlijk niets. "Ariel waar ben je?" zei Eric wat harder. "Hier, volg mijn stem" zei ik en hoorde voetstappen. Ik voelde dat hij mijn hand vastpakte en er stroomde een warme gloed door mijn lichaam, een fijne. Opeens gingen er kaarsen aan en Eric liet abrupt mijn handen los. "Eric..." fluisterde ik, nu kon ik hem wel zien. Hij glimlachte en kwam dichterbij. Onze neuzen raakten elkaar totdat Eric verdween en er maar een wolkje overbleef die toen wegwaaide. "Eric!" schreeuwde ik. Opeens verscheen Alexander voor me "Hey liefje...". Ik werd boos en ik voelde mijn bloed koken "NOEM.MIJ.GEEN.LIEFJE.  JIJ-JIJ". Hij stopte me door zijn greep; hij knuffelde me? Ik voelde vlindertjes in m'n buik door zijn aanraking. Wacht- ik word toch niet... Ik duwde hem weg en hij keek me verdrietig aan: "Waarom Ariel... Waarom?".

En toen schoot ik wakker...

A/N
Lang geen update... Mijn telefoon was afgepakt in de vakantie😬 Maar ja... hier is hij dan. En wie dacht dat die droom echt was?🌝
Btw who do you ship: TEAM #Eriel of TEAM #Arexander