Chapter 4
The driver opened the car door for her as she got out of it.
Kahit pagod at kama ang hanap-hanap ay nag-ayos pa rin siya.
She's no other than freaking Beatrice Isabel Ramirez and looking haggard is not in her dictionary kaya naman naka-itim na tank top siya at short shorts with matching red Jimmy Choo killer high heels.
Inirapan pa nga siya ng isang babae sa may hotel lobby nang bumaba siya dahil nakatingin lamang ang boyfriend nito sa cleavage niya.
Mainggit ka, pader!
She walked confidently inside the café that Franz told her kung saan maghihintay si Direct Percy.
Nakita naman niya kaagad ang matandang lalake na nakaupo sa may bandang bintana at may binabasang mga papel.
Lumapit siya dito at naupo sa katapat na upuan nito.
Mukhang hindi nito napansin ang pagpasok niya sa café dahil nagulat ito nang makita siya sa harapan nito.
"Miss Betty! Finally nagkita na rin tayo!", agad nitong sabi pagkatapos makabawi sa gulat.
She just sweetly smiled at him and extended her hand to the jolly old man that looks like Santa Claus.
"Hi!", peke niyang ngiti sa matanda kahit na nanggigigil siya sa pagiging demanding nito. "It's nice to finally meet you, Direct Percy!"
"The pleasure is mine.", tawang saad nito while shaking her hand.
"Anyways, I just wanna ask why did you ask to meet me today? Are we gonna talk about the new ending?", sabi niya kaagad.
She doesn't want to go around in circles because she's d*mn sleepy. The sooner they finished this, the better.
"Actually no.", wika ng director sa kaniya na nakapagpakunot sa kaniyang noo. He took a sip at his coffee before speaking again.
"Pinapunta kita dito Betty dahil gusto kong makita mo ang mga lugar kung saan nangyari ang mga bagay na nasa script. It will help you understand it better.", pagpapaliwanag nito na mas nagpagulo sa isipan niya.
"You do realize that I can just Google it, right?", sarkastiko niyang tanong dito.
Ayaw niyang maging b*tchy sa director but she's really sleepy and all she wanted to do is bury herself under her covers.
Thankfully ay tumawa lamang ito sa tinuran niya.
"I know. I know... but it is so much better to see it with your own eyes.", ani ni Direct Percy sa kaniya.
Napabuntong-hininga na lamang siya dahil sa sinabi nito pero pumayag na lang siya sa mungkahi nitong mag-ikot-ikot sila sa San Juan.
After they left the café, Direct Percy asked her to ride with him. May dala palang sasakyan ang matanda at kahit nag-aalangan kung kaya pa nitong magdrive ay umando na lamang siya at sumakay sa sasakyan nito.
She already instructed her driver to wait for her call when she wanted to be picked up.
Nakatanaw lamang siya sa labas ng bintana habang papunta sila sa town's center ng Spanish era San Juan. It used to be the center of commerce in San Juan but things happened and the businesses started to leave the place. Sabi ni Direct Percy na isang tourist spot na iyon at protektado ng municipality ng San Juan ang lugar.
After a long 20 minutes ride that was supposed to be just around 5 minutes, they were finally able to arrive in their destination.
Parang pagong magpatakbo si Direct Percy at kahit wala namang ibang sasakyan sa harapan ay hindi pa rin nito binibilisan ang pagpapatakbo.
It took her entire will power to stop herself from throwing the old man from the driver's seat and drive the car by herself.
The guard told them na kailangan nilang iwan ang sasakyan nila sa may entrance dahil bawal ang sasakyan sa loob. Tanging mga kalesa lamang ang way of transportation doon kaya naman nagrent si Direct Percy ng kalesa for them.
While roaming around the area, she suddenly felt like she was transported to the past.
Maayos na napreserve ng local government ng San Juan ang lugar.
(I imagine the place to look like Vigan. It is such a nice place and I wish to go there someday.)
Aakalain mong wala ka na sa modern world at napunta ka sa Spanish era dahil sa luma ng mga style sa mga buildings doon.
It's actually nice.
Coming from someone that doesn't like vintage-style... saying that this place looks nice is actually unbelievable.
Hindi siya mahilig sa makalumang style. She always pick modern look over vintage ones pero she really like the place and she just found herself wanting to buy a house that looks like the houses that they passed by.
Habang naglilibot sila sa area ay tinuturo naman ni Direct Percy ang mga lugar na nakasulat sa script.
Aaminin niya na magaling na writer rin si Direct Percy. Kahit walang picture ay naimagine na niya ang shooting place. Lahat ng nasa isip niya ay ang mismong mukha ng mga lugar na tinuturo ni Direct Percy ngayon.
After a few minutes ay nakarating sila sa isang lumang simbahan. Sa pagkakaalam niya ay ito ang lugar na nasa ending scene. Mahuhulog si Celso sa taas ng bell tower at mamamatay.
(Miagao Church also known as the Santo Tomás de Villanueva Parish Church is a Roman Catholic church located in Miagao, Iloilo, Philippines. The church was declared as a UNESCO World Heritage Site on December 11, 1993)
Tinulungan siya ng kalesa driver nila para makababa at sinunod naman si Direct Percy.
Habang hinihintay na makababa ang matanda ay tiningala niya ang bell tower.
It's really high...
Mas naging determinado siyang ibahin ang ending dahil sa napagtanto. Besides, pwede niyang i-reason out na mahal ang stunt double kung sakaling i-film na nila ang part na iyon.
Narinig niya bigla si Direct Percy na sinasabihan siyang sumunod dito. The kalesa driver handed her a sarong para daw matakpan ang katawan niya.
Bawal daw ang suot niya at masyadong revealing.
Tinanggap niya iyon at pinanood itong umalis.
Hindi ba niya kami hihintayin?
Pumasok ang matanda sa lumang simbahan at kahit na nag-aalangan kung trespassing ba ang ginagawa nila dahil na rin sa papagabi na at wala ng katao-tao sa lugar ay sumunod na lang siya.
The director walked directly to the altar and kneeled there. Mukhang magdadasal.
Napili na lang niyang mag-ikot-ikot sa simbahan at tingnan ang iba't-ibang religious figures doon. Rinig na rinig ang tunog na heels niya kada lumalapat iyon sa tiles.
Manghang-mangha siya sa pagkakapreserve ng mga iyon pero narealize niya kaagad na hindi sila pwedeng magfilming sa lugar na ito.
I don't think the local government of San Juan will allow us to film here.
Masyadong maraming mga mahahalagang bagay na pwede nilang masira while filming.
Nilingon niya ang lugar kung saan nakaluhod si Direct Percy kanina pero wala na ito doon.
"Direct Percy?", taka niyang tawag.
Did he just left me here?
"Direct Percy?", tawag niya ulit dito at nagsimulang suyurin ang simbahan para sana hanapin ito ngunit bigla niyang napansin na ang kaninang maingay na tunog ng heels niya tuwing naglalakad siya sa tiles ng simbahan ay biglang nawala.
She quickly looked down and realized na iba na ang suot niya.
She's not wearing a tank top amd shorts anymore. Wala na rin ang sarong na gamit niya pantakip sa revealing clothes niya. Naka baro't saya siya na usually niyang nakikita tuwing Buwan ng Wika.
Her heels are now replaced with a measly looking slippers.
Isang bagay lamang ang unang pumasok sa isip niya.
Where the actual heck is my $650 red Jimmy Choo heels?!
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
Jimmy Choo is a British high fashion house specialising in luxury shoes, handbags, accessories and fragrances. The company, J. Choo Limited, was founded in 1996 by couture shoe designer Jimmy Choo and Vogue accessories editor Tamara Mellon. The brand claims to have been a favourite of Diana, Princess of Wales.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top