'Do you know it's so hard to be inlove again?'. Sana iyan na lang ang tinanong sa akin dahil kahit tulog ako ay kayang-kaya ko yan sagutin. Badshot tuloy ako sa unang araw pa lang ng klase.

Bakit nga ba mahirap magmahal ulet? Kase nakakatakot na masaktan ulet. Nakakatrauma maiwanan ulet. Nakakamatay magmahal ulet. After a broken heart buwis buhay bago ulet magtiwala., it's because you no longer know how to make the next one special because you made the first one so special thinking he'll be your last.

Kung sana nababasa ni Ms.Ruth ang nasa utak ko maniniwala siya sa akin na great philosopher talaga ako. "Okay. Class. In your own opinion, 'What is philosophy?'." Then she change the question.

'Philosphy is Love, is pain, is happiness. Philosophy is him. Dahil kahit anong gawin ko hindi ko pa rin mahanap ang reason kung bakit siya lumayo at bakit niya tinakasan ang responsibilidad niya sa akin! Chooss! Isa lang ang nasa isip ko. Duwag siya. Nagising ako ng nakita kung tumaas nang kamay ang classmate ko na nasa first row. Wearing big eyeglasses, so it's define that he is a nerd, base on what I heard.

"Philosophy is Knowledge." Then he sit down. Napa 'O' ang bibig ko. Akala ko mahaba ang sasabihin niya because he is nerd maybe, but I was wrong. Maybe I can't judge my classmates based on eyeglasses they wore.

"Yes Ms. Voon." Kimberly raised her right hand. Na nasa katabi ko lang. She's smart..see. minsan nahahawaan niya ako kaya gusto kong dumikit lang sa kanya.

"Philosphy is 99 percent about critical reflections on anything you care to be interested." (Search on Google? ) haha.

"Good." Ms. Azur agreed.

Bigla akong kinabahan.  Hindi inalis sa amin ang mata ni prof. looking towards where we sat. So I think she ask me again but her attention is not for me thankfully. Napansin niya ang dalawang maingay na estudyante sa likuran namin. Lumingon ako then a boy with standing hair na mukhang galing lang nang concert ang tumambad sa akin ng tumayo bigla dahil tinawag ng professor namin. 'It seems he is familiar.'

"What did you say?." Melfeulle whispering again. "Wala akong sinabi." Pagtanggi ko.

"Meron! Narinig ko na sabi mo familiar. Sino ba?." Usisa ni Melfeulle sabay lingon sa likod at nakita ko na nag shape na 'O' ang bibig.

"Yes mam?." Narinig kong sagot ng lalaki pero hindi na ako lumingon dahil nakabantay si Melfeulle sa kilos ko na para bang gagawa ako ng escandalo.

"What yes?! I'm asking what is Philosophy?! Mr. Heredia. You are a transferee right? so it doesn't mean na pwedi kang hindi makinig sa akin." High tone na sabi ni Ms. Azur. Bigla akong kinabahan. Okay familiar nga talaga siya. Pinilig ko ang ulo ko dahil baka nag hallucinate na namam ako. Impossible. Kaya itinoon ko sa whiteboard ang mata ko.

"Ahm..mam..Philosophy is.. is.."

Pinagtawanan siya ng ilang classmates  namin dahil sa utal-utal na pagsasalita niya. Kaya hindi ko napigilan na lingunin siya ulet. Total halos lahat naman ng kaklase kong babae ay mababali na ang leeg kakalingon para makita siya. Is it him?! Siya na ba ang duwag kong ex?!. He's something I can't define. May nagbago. Maliban sa nakatayong buhok niya na sigurong murder ang butiki pag nahulog doon ay wala nang kapansin-pansin sa kanya.

It's because I just glimpse on him. I just glimpse on him kaya hindi ko napansin na familiar talaga pala siya sa akin. My heart beats so fast at dahan-dahan ko pinagmasdan ang kabuuan niya. Hindi ko siya nakilala dahil sobrang nagmatured na siya and his hair is different compare to Aeolus back then. Nabuhay lahat ng dugo ko at naramdaman ko na umakyat pa sa ulo ko. 'This is hate! Surely. But half of my heart pumping alive. He is manly now. He is huge now. What the heck! Ano ba nasa isip ko.

"You don't know what is Philosophy? Then you must shut up! Listen to me.!." Our professor with angrily loud tone.

"Mam. Philosophy is two people arguing all day and night about how they know what they know." Mabilis na sagot niya na parang sanay na sanay mag-english. Okay he's from english land nga pala.

"Are you joking, Mr. Heredia?." Iritang tanong ni Professor. "No mam." He replied in a small voice.

"Okay. I don't like your answer but it seems you had a point. So, can you share what's the philosphy you're talking with Mr. Sanchez?." She's talking another noisy guy.

"I'm sorry mam. But we can't." He said.
Natuon ang tingin ko sa kanya ng sumagot siya. Then he smiled suddenly his eyes settled on me. Nagtama ang mata namin kaya agad kong binawi ang tingin ko at umupo ng tuwid giving my full attention to our prof. 'Shit! Did he recognized me?!' I miss those stares. His eyes only mine back then. But his stares is blank I can't feel any emotion through it. Biglang pumitik ang garter ng pamuyod ko nang may maalala akong hindi na dapat maalala pa.
Ms. Azur nodded at ibinaling niya ang tingin sa katabi neto.

"How about you, Mr. Sanchez. What is Philosophy?."

"Philosophy is two people sitting in a boring room talking about important things and talking about what they think of the important things and nothing changes.

" I clearly saw Ms. Azur change her facial expression into tiger from a cheetah.

"You! Two! Is not listening but you had a guts to answer and insult my classes! If you found me boring! Then get out of my sight!." Namumula na ang mukha ni Ms. Azur at mapapatid na ata ang litid sa kanyang leeg.

"We're sorry mam. But.. but that's our opinion and.. and own opinion is maybe.. maybe right..?." Nag-stummering si Mr. Sanchez

"Tama naman! But you're a student. You must answer me based on what field you're taking on not based on what matter you're two arguing with!." Nangangalaiti na si Ms. Ruth. Nakalimutan niya na ako. Buti nabaling sa iba ang atensyon niya. Natahimik na ang dalawang ugok. At maya-maya pa ay padabog si Ms. Azur na nagsabi ng "Class dismiss!." At nakita ko na nagsilabasan naman ang ibang studyante.

"Hey!" Kimberly tap me on my shoulder.

"You're face is red. Are you sick?." She suddenly ask me while putting her hand to my forehead "No. I'm not." I stated.

"Uh okay." Si Kimberly. "Zhàn qı lái. Let's go!." ( stand up ). Siya ulit.

"Aurry Keith! Bilisan niyo!." Narinig kong tawag ni Melfeulle na ubod ng lakas mula sa may pintuan ng room kaya napatayo na rin ako. Mangilan-ngilan na lang ang tao sa loob ng room na iyon dahil ang iba ay bumalik na sa department nila at ang iba naman ay naghanap ng next subject nila.
Naglakad akong tulala palabas ng room na iyon hanggang sa corridor. Hinayaan ko na lang kung saan ako dalhin ng mga paa ko.

"Hoy! Fabion! Saan ka pupunta?!." Hinila ni Melfeulle ang buhok ko na wala man lang pakialam kung masasaktan ako o hindi.

"Aray ko naman." Reklamo ko.

"There something wrong about you Keith."  Patuloy ni Melfeulle na medyo malumanay pa ang boses dahil keith lang ang tawag niya sa akin.

"Oo nga pansin ko rin." Si Rumi. Ai wow! Ito yun eh pag intriguing ang usapan nakikisawsaw siya.

"Kita mo. Napansin din ni Rumi. How about you Kim..? Oh never mind! Pakabusy ka sa libro mo. Hindi mo naman maintindihan.." Walang pakialam na naglalakad at nakasunod lang sa amin si Kimberly ngunit huminto siya at nagsalita.

"Wo míng bái." (I understand).   Napanganga si Melfeulle kay Kimberly.

"Oh talaga? That's good Voon Rui.!" At bigla naman bumaling sa akin. "Meron!. Meron!. Yung transferee diba? Lagkit ng tingin mo sa kanya eh. Type mo? Ilalakad kita.! Sagot!."

"Hindi no.! Hindi ko siya type." Inirapan ko siya at naglakad na ako para mawala ang atensyon niya sa akin. Batuhin ko siya ng typewriter. Kulet.

'Hindi ko siya type. Actually he's my fiancee'. What?! Ano ba pinag-iisip ko. Can't be Aurry Keith. Parang hindi niya nga ako kilala.

Hindi mawala sa isip ko ang lalaking iyon. I think his in Canada. Bakit bigla siyang nagpakita sa akin at ngayon pa? Ngayon pa na unti-unti ko na siyang nakakalimutan. Ngayon pa na wala na akong nararamdaman para sa kanya.

But.. but why I feel this way?! Like I miss him but it seems he didn't recognize me, ni hindi niya man lang ako nilapitan at kumustahin kung kumusta ang anak namin charoot!. I mean kung nagkaroon ba kami ng anak. Irresponsible!.

Si Aeolus Heredia ba talaga iyon? The reason why I had always wet dreams?! I think it's not really him. Baka clone niya lang iyon. Ano ba genre ng story na ito? Science fiction diba?! Or baka pinalitan ang puso niya kaya hindi ako nakilala. Pwedi ring malabo ang mata niya. Or baka ako yung gumanda kaya hindi niya ako nakilala? Okay.! Yun na nga! Gumanda ako. Hindi ko na siya masisisi sa bagay na iyon.

Z