- Να ζησεις Lucy και χρονια πολλα μεγαλη να γινεις με ασπρα μαλλια. Παντου να σκορπιζεις της νιωσης το φως και ολοι να λενε να ενας σοφος.

Εσκυψα μπροστα στην τουρτα και εσβησα τα κερακια μου.

Εγινα 28 χρονων. Δεν το πιστευω. Ειμαι 28 με δυο τελεια παιδια και εναν αντρα που με αγαπαει. Τι αλλο να ζητησω στην ζωη.

-Μαμακα τωρα εμεις θα φαμε το μαιμουδακι;

-Αγαπουλα δεν ειναι μαιμουδακι. Ειναι τουρτα.

-Αληθεια;

-Ναι φωναξε τον αδελφο σου να ερθει να σας κοψω ενα κομματακι να φατε.

Εφυγε τρεχονταε γελωντας με το ποσο γλυκο παιδι ειναι. Ο Freddie ειναι πλεον 5 και η Hope 4. Εκεινος εξελιχθηκε να ειναι ιδιος ο πατερας του ενω η μικρη μας ειναι μια μιξη μας.

-Χρονια πολλα ματια μου.

Ειπε φιλωντας με.

-Σε ευχαριστω αγαπη μου.

Τον φιλησα μια φορα στα πεταχτα.

-Ιου,μπαμπα,μαμα Lucy σταματηστε το ειστε αηδια.

Γελασαμε και απομακρυνθηκαμε αλλα εκεινος δεν εχασε ευκαιρια να μπυ φιλησει τον λαιμο και να μου ψυθιρησει οτι θα τα πουμε το βραδυ. Μονο αυτο μπορουσε να με κανει να ανατριχιασω.

-Μαμαααα!

Ακουω την φωνη της Hope απο το σαλονι και πηγαινω να δω τι θελει.

-Ποιοι ειναι σε αυτη την φωτογραφια;

Ρωτησε φερνωντας την φωτογραφια μπροστα στο πρωσοπο μου. Την παιρνω στα χερια μου και ειναι απο αυτες απο οταν τα ειχαμε κανονικα με τον Louis.

-Η μαμα και ο μπαμπας.

-Ααα και σε αυτην εδω;

Ειπε δειχνοντας μου μια εγκυο σε εκεινη.

-Εγω,ο μπαμπας και o Freddie. Ξερεις ποιο ειναι το μωρακι στην κοιλια της μαμας;

-Εγω;

-Ναι εσυ.

Ειπα και αρχισα να την γαργαλαω.

-Εχεις και τωρα στην κοιλια σου μωρακι.

-Οχι αγαπη μου. Απο οσο μετραω δεν εχω.

Ειπα χαιδευοντα της τα μαλλια.

-Γιατι δεν βαζεις ενα;

-Hope μου θες αδελφακι;

-Ναι γιατι οχι; Θελω καποιον να παιζω. Ο Freddie ειναι αγορι και ολο μου τραβαει τα μαλλια. Δεν μπορουμε να παιξουμε.

Ειπε κανοντας ενα πονεμενο μορφασμο.

-Καλα θα δουμε τι θα κανουμε για αυτο. Αντε ωρα για υπνο.

Αφησε το album,την πηρα στην αγκαλια μου και την πηγα στο δωματιο της.

-Καληνυχτα μωρο μου.

-Καληνυχτα μαμακα.

Περασα απο το δωματιο του Freddie για να σιγουρευτω οτι κοιμαται και μετα πηγα στο δικο μου με τον Louis.

-Δεν μπορεις να φανταστεις τι μου ζητησε η κορη σου.

-Μονοκερο;

-Οχι. Αδελφακι.

-Δεν ειναι κακη ιδεα.

-Louis.

Ειπα χτυπωντας τον.

-Τι ειμαστε νεοι ακομα.

-Θες να παμε για το τριτο;

-Δεν θελω θα παμε για το τριτο.

Ειπε πεφτωντας πανω μου και φιλωντας με.

Και οντως. 9 μηνες μετα ειχαμε προσθεσει την μικρη Nicole στην οικογενεια.

Φτασαμε στο τελος παιδια.

Καταρχας θελω να αφιερωσω την ιστορια σε ενα ατομο που χαθηκε νωρις αλλα δεν προκειται να ξεχαστει. Κουκλα μου μας λυπεις πολυ. Ελπιζουμε να εισαι καλα εκει ψηλα και να προσεχεις. Δεν ξεχνιεσαι.

Επειτα θελω να ευχαριστησω εσας που με στηριξατε και με ακολουθησατε. Ελπιζω να μην σας απογοητευσα.

Τελος οποιος θελει να διαβασει και αλλη καινουργια ιστορια μου ας παει στο προφιλ μου να διαλεξει μια απο τις coming soon μου,να την σχολιασει εδω και αυτη με τα περισσοτερα σχολια θα ξεκινησει.

Αυτο ηταν λοιπον.
Θα τα πουμε σε αλλες ιστοριες.

ALL THE LOVE TO YOU 🌷