15.2.2014

Έχει ξημερώσει και εγώ δε έχω κοιμηθεί καθόλου. Τον περιμένω. Ξέρω οτι απο στιγμη σε στιγμή θα εμφανιστεί και θα αρχίσει να χτυπάει την πόρτα. Δεν μπορεί να γίνει αυτό. Όσο και αν το θέλω δεν γίνεται. Δεν θα αντεξουμε πολύ μαζί. Μπορεί να μου λέει ότι με αγαπάει αλλά για ποσο; Για πόσο θα διαρκέσει αυτό; Δεν μπορω να αφήσω την καρδιά μου να πληγωθεί ξανά. Έχω πληγωθεί όπως όλοι φυσικά απλα δεν μπόρεσα να ξεπεράσω εύκολα ενα χωρισμό που ειχα ζησει τοσα και είχα δεθει. Έτσι και αλλιώς μόλις λήξουν τα συμβόλαια μας θα χωρίσουμε. Και αν εκείνος αποφασίσει πριν καν ληξουνε τα συμβόλαια μας να αρχίσει ξανά την παλιά του ζωή; Δεν θα μπορέσω να το κάνω. Ακούω την πόρτα του δωματίου του να ανοίγει και κραταω την ανάσα μου.

(Lo)-Αφού αποφάσισες να φύγεις και να διαγραψεις οτι κάναμε θα το δεχτώ. Μπορεί να λένε εμένα γυναικα και ότι φερομαι άσχημα αλλά εσύ δεν φερθηκες καλυτερα.

Φώναξε και τον άκουσα να κατεβαίνει την σκάλα. Ωωω Θεέ μου τι θα κάνω. Παίρνω το κινητό μου και παταω κλήση στην επαφη με το όνομα "Liam".

(Li)-Έλα πως και τόσο πρωι;

(L)-Liam;

Δεν είχε καταλάβει ότι εκλαιγα μέχρι που άκουσα την φωνη μου.

(Li)-Τι έγινε;

(L)-Θα μπορέσετε να έρθετε με την Kate απο δω;

(Li)-Και το ρωτάς; Σε 30 λεπτα είμαστε εκεί.

Έκλεισε το τηλέφωνο και εγώ σηκώθηκσ ντυθω. Δεν είχα σκοπό να βάλω make up για να δειχνω καλά. Μπορω να προσποιηθω μπροστά στον κοσμο αλλά όχι στους ανθρώπους που με ξέρουν. Ανοιξα την ντουλάπα και δεν μπήκα καν στον κοπο να ψάξω τι να βαλω. Η φόρμα μου,μια μπλούζα και τα αθλητικά μου ηταν οτι χρειαζομουν αυτή την στιγμη. Θα έβγαινα για τρέξιμο μέχρι να έρθουν. Να ηρεμουσα λίγο. Καθώς τρέχω τα δάκρυα δεν έχουν σταματήσει να τρέχουν απο τα μάτια μου. Αντίθετα λιγα βήματα πριν το σπίτι είχα πνιχτει απο αυτά και ενιωσα να μην μπορώ να αναπνευσω. Γονατιζω στο δρόμο και νιώθω τα πνευμονία μου να θέλουν να βγουν απο το σωμα μου. Θα χάσω τις αισθήσεις μου το ξερω. Το να παθαινω κρίσεις πανικού δεν είναι συχνό φαινόμενο αλλά ειναι κάτι με το οποίο έχω εξοικοιωθει.

(Li)-Lucy μωρο μου επικεντρώσουν μονο στις φωνές μας.

(K)-Πάρε μια βαθιά ανάσα.

Προσπάθησα αλλά ενιωθα να μην τα καταφερνω.

(Li)-Έλα πάμε μαζί.

Αυτή την φορά τα κατάφερα.

(Li)-Μπράβο ξανά.

Ένιωθα να ξαναβρισκω επιτέλους την ανάσα μου.

(Li)-Έλα αλλη μια φορά και νομιζω οτι θα μπορείς να αναπνευσεις μονη σου.

Αναπνευσα και μπορουσα πλέον να μπορουσα να αναπνευσω. Άρχισα να κλαίω στην αγκαλιά του αλλά όχι τόσο έντονα όσο πριν προκειμενου να μην ξαναγίνει.

(Li)-Έλα πάμε σπίτι.

Είπε και με σήκωσε στην αγκαλιά του.

(Li)-Που είναι τα κλειδιά σου;

Εψαξα στην τσέπη του φουτερ μου και του τα εδωσα. Ανοίγει και με αφήνει στο καναπέ.

(Κ)-Πως είσαι;

Είπε η Kate καθώς ακούμπησε το χερι της στον ώμο μου και με κοιτούσε τόσο γλυκά. Ο Liam είναι παρα πολύ τυχερός.

(L)-Καλά,νομιζω οτι τώρα είμαι καλά.

Είπα και φυσηξα σε ενα χαρτομανιλο την μύτη μου. Ο Liam μας μοιρασε τις σοκολάτες και τους είπα οτι είχε προηγηθεί.

(Li)-Είσαι πραγματικά πολυ ηλίθια.

(Κ)-Liam!

(Li)-Μην μου φωναζεια Kate. Ξέρεις παρα πολύ καλά ποσο αγαπάω την Lucy και επειδή είναι κολλητή μου δεν προκειτε να της κρυψω την αλήθεια ουτε να της πω αυτό που θέλει να ακούσει. Εμείς οι δυο ξέραμε πως θα καταλήξουμε τοτε; Όταν αρχίσαμε να μιλάμε το περιμένες; Και κοιτά που είμαστε τώρα. Κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το αύριο αλλά με το να κάθετε να το σκέφτεται δεν κερδιζει κάτι, ίσα ίσα, χάνει χρονο που θα μπορούσε να δημιουργήσει χαρούμενες και όμορφες αναμνήσεις.

(L)-Έχεις δίκιο Liam. Τον πληγωσα. Αλλά ξέρεις κάτι; Επειδή και εγώ τον αγαπάω θέλω να τον αφήσω να κανει την ζωή του και να χαρεί. Είδες εχθες έγινε οτι έγινε και παλι τον πληγωσα. Αυτή τη φορά δεν θα ακούσω κανέναν σας. Θα τον αφήσω να ζησει.

(K)-Κανε οτι θέλεις. Εμείς θα είμαστε εδώ.

Είπε και μου χαμογέλασε.

(L)-Θα μείνετε εδώ σήμερα;

(K)-Ναι αμε γιατί όχι;

Τους χαμογελασα. Φαγαμε και στις 3 πήγαμε για ύπνο. Ο Louis δεν γύρισε εκείνο το βράδυ σπίτι.

Γεια σας 💘
Τι μου κάνετε; Πως σας φάνηκε το παρτ;
Τα λέμε στο επόμενο κεφαλαιο 😘
All the love 🍓