Nandito na kami sa airport ngayon.

"Anak, we will miss you, ingat ka doon" kiniss ako ni Mommy sa cheeks. Nandito din si Daddy at si Kokak.

"Kr, I'll miss you, sorry if I can't come with you" that's Methane.

"Pssh, pinsan ingat ka dun ha" -Niobe

"Pare! Mamimiss ka namin!!!" -Tartel Brothers

"Pre, ingat" -Tristan

"Ingat Kr" -Kuya Zinc

"INGAT!" -Lyca

"Pare ingat ka dun..." at lumapit sa tenga ko si Lyco. Bigla siyang bumulong...

"...size 9 pare" at tinapik ang likod ko. WOW ha.

Nginitian ko silang lahat.

I started to walk.

Goodbye Philippines and Hello Spain na talaga.

Isang buwan lang naman akong mawawala pero bakit ang dami kong drama?! =,=

"Sir, passport please" inabot ko na yung pasaporte ko.

This is it.

Sumakay na ako sa plane.

"Ma'am and Sir, please turn off your cellular phones and others devices while inside the plane" sabi nung stewardess.

Kanina pang patay yung sakin, excited, namatay ng kanya. HAHAHA. LOWBAT. Psssh.

After a few minutes... The plane took off.

"Sir, tea?" alok sakin nung isand steward

"No, no" binuksan ko ang mp3 player ko. Cheap noh?

Nagsounds lang ako.

Now Playing: Wherever You Go - A Rocket to the Moon

(Ringtone ni Krypton)

♫♪ An hour away from home

And time's never felt this slow

It feels like a week ago

Do you feel it too? ♫♪

Nakatingin lang ako sa labas ng bintana.

♫♪ I bet you went back to bed

My pillow beneath your head

Repeat the last words I've said

I miss you ♫♪

Ano kayang ginagawa niya ngayon?

Alam niya kaya?

Sinabi kaya ni Tristan?

♫♪You're all I need

So fall back to sleep♫♪

Kung alam niya, bakit hindi man lang siya pumunta sa airport?

Wala na ba talaga siyang pakialam sakin?

Tss.

♫♪Wherever I go, wherever I'll be

Oh I just hope that you're thinkin' 'bout me

And that you don't doubt my love if you're lonely

Wherever you go, whatever you see

You're not alone, you never will be

Oh baby just know, wherever you go

That's where I'll be ♫♪

Siguro naman sapat na ang isang buwan para makalimutan ko siya?

Time heal all wounds nga diba?

♫♪ I saw you in Thompson Square

The wind playing in your hair

And then down in Dallas where

You've never been ♫♪

Bakit ka ba kasi nagbago Slave?

Ano bang nangyari?

♫♪ And now everywhere I go

It feels like I'm coming home

I'll see you in a month or so

But until then

You're all I need

And all I see ♫♪

Kung maayos lang sana ang lahat at di mo ko pinagpalit sa singkit na hilaw na yun e di may happily ever after na tayo.

♫♪ Wherever I go, wherever I'll be

Oh I just hope that you're thinkin' 'bout me

And that you don't doubt my love if you're lonely

Wherever you go, whatever you see

You're not alone, you never will be

Oh baby just know, wherever you go

That's where I'll be ♫♪

Pero sabi nga ni Mama.

"Hindi totoo ang fairytales anak. That is why it's called a tale. If you want a fairytale story, you must make your own. You are the author of your own love story."

And now, I'm gonna write my own story.

Kung saan walang nakakakilala sa akin.

New life, new world.

In Spain.

♫♪ Wherever I go, wherever I'll be

Oh I just hope that you're thinkin' 'bout me

And that you don't doubt my love if you're lonely

Wherever you go, whatever you see

You're not alone, you never will be

Oh baby just know, wherever you go

That's where I'll be♫♪

Nakatingin lang ako sa labas.

♫♪Oh baby just know, wherever you go

That's where I'll be♫♪

After 48 hours na biyahe, the plane landed in Spain safe.

Sabi ni Tito Luke, may susundo daw na school bus sa akin pag dating ko dito.

I will be staying in a dormitory kasama yung iba pang estudyante na ipinadala dito.

And there, nakita ko na nga yung sinasabing Bus ni tito.

I head towards the bus.

May isang medyo matanda ng babae na sumalubong sa akin.

"Buenas dias hijo" bati nung matanda sa akin. I smiled.

"Buenas dias señora" medyo kinabahan ako, baka hindi marunong magenglish 'tong si manang, limited lang ang alam kong spanish. Napasimangot ako.

"Señora," tawag ko dun sa matanda. Lumingon naman siya.

"Que? [What?]" tanong niya

"Do you know how to speak in English Señora?" tanong ko

"Ah sy, Of course hijo, I know how to speak English, you? Are you fluent in Spanish?" she asked

"No, no, I only know few spanish words" sabi ko, tunay naman, HONESTO!

"Ah sy" at sumakay na kami sa bus

"Are you from Lycos International School - Philippines hijo?" umupo kami sa may padulo, madami-dami na ding laman yung bus, may mga chinese, japanese, korean, latina at iba pa.

"Yes señora, I am"

Initerview niya lang ako.

Hanggang sa nakarating kami sa dormitory.

Yung kausap ko kanina, si Señora, isa sa mga coordinator ng Program na ito.

Sinabi din niya na may iba na daw naunang exchange students dito.

"Hijo, you'll be occupying room 303, it's on the third floor of the building" tumango na lang ako, binigay niya sakin yung susi.

"You will be occupying the room with another exchange student from Philippines" sabi niya

Okay, may kasama pala ako sa kwarto, akala ko naman, SOLO ako.

Pero okay lang, mabuti na din yun para mas masaya.

Hindi na ako manonosebleed, may pinoy e.

I wonder, ano na kayang ginagawa ng mga kaibigan ko sa Pilipinas?

And I wonder kung anong ginagawa niya ngayon.

Ni...

Okay, next topic.

Pumunta na ako sa kwarto ko.

I mean, kwarto namin nung roommate ko, kung sino man siya.

Madaming tao sa dorm. Kaliwa't kanan, mga exchange student mula sa iba't ibang bansa.

Ang alam ko, apat ang ipinadala mula sa Pilipinas, dalawang lalaki at dalawang babae.

Naglakad lang ako.

"Miss, your handkerchief" may napakinggan akong boses, it sounds familiar.

"Aaah, gracias"

"Welcome" napalingon ako, madaming tao.

It can't be, wala siya dito.

Baka kaboses lang niya o ano.

Wala si Slave dito...

Nagpatuloy na ako sa paglalakad hanggang sa marating ko yung kwarto.

"Room 303" sabi ko nung mabasa ko yung room number.

Binuksan ko na yung pinto.

Malaki yung room.

May dalawang kama. May dalawang aparador/cabinet, may dalawang study table din, may TV, may ref, may banyo. Para siyang hotel room.

May nakita akong lalaki dun sa isang kama.

Nakahiga siya, may takip na libro yung mukha niya.

Siguro tulog?

Sige, mamaya ko na lang kakausapin.

Inayos ko na yung mga gamit ko. I will be occupying the other bed obviously.

Isang buwan sa Spain, siguro naman sa loob ng isang buwan, makakalimutan ko na siya.

Wala namang imposible diba?

"FCK THIS ITCHY THING IN MY ARM!" napatingin ako dun sa sumigaw, yung lalaking nakahiga dun sa kabilang kama na katapat ng kama ko.

Napatitig ako sa kanya.

Maputi, singkit, matangos yung ilong.

Hindi ako nababading pero parang...

I've seen this face before.

Parang kilala ko siya.

Teka nga.

Napatingin ako sa may paanan ng kama niya, may itim na leather jacket at..

"YOU!" nagkaturuan kami.

This can't be.

ANONG GINAGAWA NG ISANG 'TO DITO?!

Bumukas ang pinto..

"Mr. Krypton Iron Corpuz and Mr. Ken Zerafin" called by the girl at the door

*end of SEASON 1